Na plaży w Somerset w Wielkiej Brytanii znaleziono skamieniałe szczątki drugiej gigantycznej kości szczęki, mierzącej ponad dwa metry długości.
Eksperci zidentyfikowali kości jako należące do szczęk nowego gatunku ogromnego ichtiozaura, rodzaju prehistorycznego gada morskiego. Szacunki sugerują, że tytan oceaniczny miał ponad 25 metrów długości.
Ojciec i córka, Justin i Ruby Reynolds z Braunton w hrabstwie Devon, znaleźli pierwsze fragmenty drugiej kości szczęki w maju 2020 r. podczas poszukiwań skamieniałości na plaży w Blue Anchor w Somerset. Ruby, wówczas 11-letnia, znalazła pierwszy kawałek gigantycznej kości, zanim wspólnie zaczęła szukać dodatkowych kawałków.
Zdając sobie sprawę, że odkryli coś znaczącego, skontaktowali się z czołowym ekspertem w dziedzinie ichtiozaurów, dr Deanem Lomaxem, paleontologiem z Uniwersytetu w Manchesterze. Doktor Lomax, który jest także pracownikiem naukowym Uniwersytetu w Bristolu w 1851 r., skontaktował się z Paulem de la Salle, doświadczonym kolekcjonerem skamieniałości, który w maju 2016 r. znalazł pierwszą olbrzymią kość szczęki z dalszej części wybrzeża w Lilstock.
Dr Dean Lomax powiedział: „Byłem zdumiony odkryciem. W 2018 r. mój zespół (w tym Paul de la Salle) zbadał i opisał olbrzymią szczękę Paula i mieliśmy nadzieję, że pewnego dnia inny wyjdzie na światło dzienne. Ten nowy okaz jest pełniejszy , lepiej zachowane i pokazuje, że mamy teraz dwie z tych gigantycznych kości – zwanych prostokątnymi – które mają unikalny kształt i strukturę, delikatnie mówiąc, byłem bardzo podekscytowany”.
Justin i Ruby wraz z Paulem, doktorem Lomaxem i kilkoma członkami rodziny odwiedzili to miejsce, aby zdobyć więcej fragmentów tego rzadkiego odkrycia. Z biegiem czasu zespół odkrył dodatkowe fragmenty tej samej szczęki, które idealnie do siebie pasują, niczym wielomilionowa układanka.
Justin powiedział: „Kiedy Ruby i ja znaleźliśmy pierwsze dwa elementy, byliśmy bardzo podekscytowani, ponieważ zdaliśmy sobie sprawę, że jest to coś ważnego i niezwykłego. Kiedy znalazłem tylną część szczęki, byłem zachwycony, ponieważ jest to jedna z definiujących części Wcześniejsze odkrycie Pawła.”
Ostatni fragment kości odnaleziono w październiku 2022 r.
Zespół badawczy kierowany przez dr Lomaxa ujawnił, że kości szczęki należą do nowego gatunku gigantycznego ichtiozaura, który byłby mniej więcej wielkości płetwala błękitnego. Porównanie dwóch przykładów tej samej kości o tych samych unikalnych cechach z tej samej geologicznej strefy czasowej ułatwia ich identyfikację.
Zespół nazwał nowy rodzaj i gatunek Ichthyotitan severnensis, co oznacza „olbrzymia jaszczurka rybna z Severn”.
Kości mają około 202 miliony lat i datowane są na koniec okresu triasu, w czasach znanych jako retycki. W tym czasie gigantyczne ichtiozaury pływały po morzach, podczas gdy dinozaury chodziły po lądzie. Był to jednak ostatni rozdział tytanów – historia opowiedziana w skałach nad tymi skamielinami opisuje kataklizm znany jako globalne masowe wymieranie w późnym triasie. Po tym czasie wymierają gigantyczne ichtiozaury z rodziny Shastasauridae. Dziś te kości są ostatnimi w swoim rodzaju.
Ichtiotytan nie jest pierwszym na świecie gigantycznym ichtiozaurem, ale odkrycia de la Sallesa i Reynoldsa są wyjątkowe wśród tych znanych nauce. Te dwie kości pojawiają się około 13 milionów lat po swoich ostatnich geologicznych krewnych, w tym Shonisaurus sikanniensis z Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie i Himalayasaurus tibetensis z Tybetu w Chinach.
Dr Lomax dodał: „Byłem pod wielkim wrażeniem, że Ruby i Justin prawidłowo zidentyfikowali odkrycie jako kolejną ogromną kość szczękową ichtiozaura. Uznali, że pasuje do tej, którą opisaliśmy w 2018 r. Zapytałem ich, czy zechcieliby dołączyć do mojego zespołu w celu przeprowadzenia badań i opisz tę skamielinę, łącznie z jej nazwaniem. Skorzystali z okazji, zwłaszcza w przypadku Ruby, która jest obecnie opublikowaną naukowcem, która nie tylko znalazła, ale także pomogła nazwać rodzaj gigantycznego prehistorycznego gada. Prawdopodobnie nie ma wielu 15-letnich -starsi, którzy mogą to powiedzieć! Być może Mary Anning w przygotowaniu.
Ruby powiedziała: „Fajnie było odkryć część tego gigantycznego ichtiozaura. Jestem bardzo dumna, że odegrałam rolę w takim odkryciu naukowym”.
Dalsze badania wewnętrznej struktury kości przeprowadził student studiów magisterskich Marcello Perillo z Uniwersytetu w Bonn w Niemczech. Jego prace potwierdziły pochodzenie kości ichtiozaura i ujawniły, że w chwili śmierci zwierzę nadal rosło.
Powiedział: „Mogliśmy potwierdzić unikalny zestaw cech histologicznych typowych dla żuchwy ichtiozaurów olbrzymich: nieprawidłowy wzrost okostnej tych kości wskazuje na niezrozumiałe jeszcze strategie rozwoju kości, obecnie zagubione w głębokich czasach, które prawdopodobnie umożliwiły ichtiozaurom z późnego triasu osiągnięcie znanych biologicznych granic kręgowców pod względem wielkości Wiele informacji na temat tych gigantów jest wciąż owianych tajemnicą, ale po jednej skamieliny na raz będziemy w stanie odkryć ich tajemnicę”.
Kończąc pracę, Paul de la Salle dodał: „Myśl, że moje odkrycie w 2016 roku wzbudzi tak duże zainteresowanie tymi ogromnymi stworzeniami, napełnia mnie radością. Kiedy znalazłem pierwszą kość szczękową, wiedziałem, że to coś wyjątkowego. Posiadanie drugiej potwierdza to, że nasze ustalenia są niesamowite, jestem bardzo szczęśliwy”.
Wyniki nowego badania opublikowano dzisiaj w ogólnodostępnym czasopiśmie PLOS ONE.
Odkrycia Ruby, Justina i Paula wkrótce zostaną wystawione w Muzeum i Galerii Sztuki w Bristolu.
Lomax powiedział: „Badania te trwają od prawie ośmiu lat. Całkiem niezwykła jest myśl, że gigantyczne ichtiozaury wielkości płetwala błękitnego pływały w oceanach wokół Wielkiej Brytanii w okresie triasu. Te kości szczęki dostarczają kuszących dowodów na to, że być może pewnego dnia może zostać odnaleziona kompletna czaszka lub szkielet jednego z tych gigantów. Nigdy nie wiadomo.