Naukowcy odkryli, że jedna metoda redukcji emisji gazów cieplarnianych jest dostępna, niedroga i możliwa do wdrożenia już teraz. Podtlenek azotu, silny gaz cieplarniany i substancja zubożająca warstwę ozonową, można łatwo zredukować za pomocą istniejącej technologii stosowanej w źródłach przemysłowych.
„Pilna potrzeba zmiany klimatu wymaga ograniczenia wszystkich emisji gazów cieplarnianych tak szybko, jak jest to technicznie i ekonomicznie wykonalne” – powiedział główny autor Eric Davidson, profesor z Centrum Nauk o Środowisku Uniwersytetu Maryland. „Ograniczanie podtlenku azotu w rolnictwie jest skomplikowane, ale ograniczanie go w przemyśle jest niedrogie i dostępne już teraz. Oto nisko wiszący owoc, który możemy szybko zrywać”.
Kiedy gazy cieplarniane są uwalniane do atmosfery, zatrzymują ciepło słoneczne, prowadząc do ocieplenia planety. Pod względem emisji podtlenek azotu zajmuje trzecie miejsce wśród gazów cieplarnianych, wyprzedzając jedynie dwutlenek węgla i metan. Znany również jako gaz rozweselający, ma współczynnik ocieplenia globalnego prawie 300 razy większy niż dwutlenek węgla i pozostaje w atmosferze przez ponad 100 lat. Niszczy również ochronną warstwę ozonową w stratosferze, więc ograniczenie emisji podtlenku azotu zapewnia podwójną korzyść dla środowiska i ludzkości.
Stężenie podtlenku azotu w atmosferze rosło w coraz szybszym tempie w ostatnich dziesięcioleciach, głównie z powodu rosnących emisji z rolnictwa, które odpowiadają za około dwie trzecie globalnego podtlenku azotu powodowanego przez człowieka. Jednak źródła rolne są trudne do ograniczenia. Z kolei w sektorze przemysłowym i energetycznym istnieją już tanie technologie, które pozwalają ograniczyć emisje podtlenku azotu niemal do zera.
Przemysłowe emisje podtlenku azotu z przemysłu chemicznego to przede wszystkim produkty uboczne produkcji kwasu adypinowego (używanego do produkcji nylonu) i kwasu azotowego (używanego do produkcji nawozów azotowych, kwasu adypinowego i materiałów wybuchowych). Emisje pochodzą również ze spalania paliw kopalnych stosowanych w produkcji oraz silników spalinowych wewnętrznego spalania stosowanych w samochodach osobowych i ciężarowych.
„Wiemy, że redukcja emisji jest wykonalna i niedroga. Unijny system handlu emisjami sprawił, że usuwanie emisji podtlenku azotu we wszystkich zakładach kwasu adypinowego i kwasu azotowego stało się atrakcyjne finansowo dla firm” – powiedział współautor Wilfried Winiwarter z International Institute for Applied Systems Analiza. „Rząd niemiecki pomaga również w finansowaniu redukcji emisji podtlenku azotu z fabryk kwasu azotowego w kilku krajach o niskich i średnich dochodach”.
Kluczową rolę w ograniczaniu emisji podtlenku azotu mógłby również odegrać sektor prywatny, do czego zachęcają tendencje w preferencjach konsumentów do zakupu produktów przyjaznych dla klimatu. Na przykład 65% emisji azotu zawartych w produktach nylonowych na całym świecie jest wykorzystywanych w samochodach osobowych i lekkich pojazdach. Producenci samochodów mogliby wymagać od łańcuchów dostaw, aby pozyskiwali nylon wyłącznie z zakładów, które stosują wydajną technologię redukcji podtlenku azotu.
„Pilna redukcja przemysłowych źródeł podtlenku azotu” została opublikowana w czasopiśmie Nature Climate Change autorstwa Erica Davidsona z Centrum Nauk o Środowisku Uniwersytetu Maryland, firmy Spark Climate Solutions, Wilfrieda Winiwartera z Międzynarodowego Instytutu Analiz Systemów Stosowanych w Austrii oraz Instytutu ds. Inżynieria Środowiska, Uniwersytet Zielonogórski, Polska.