Prognozy przewidują w tym roku „trójtorfową La Niña”. Będzie to trzecia zima z rzędu, kiedy Pacyfik znalazł się w cyklu La Niña, co zdarzało się tylko dwa razy wcześniej w zapisach sięgających 1950 roku.
Nowe badania prowadzone przez Uniwersytet Waszyngtoński oferują możliwe wyjaśnienie. Badanie, opublikowane niedawno w Geophysical Research Letters, sugeruje, że zmiana klimatu w krótkim okresie sprzyja La Niñas.
„Ocean Spokojny naturalnie krąży między warunkami El Niño i La Niña, ale nasza praca sugeruje, że zmiany klimatyczne mogą obecnie wpłynąć na La Niña” – powiedział główny autor Robert Jnglin Wills, naukowiec z UW zajmujący się naukami o atmosferze. „W pewnym momencie spodziewamy się, że wpływy antropogeniczne lub spowodowane przez człowieka odwrócą te trendy i dadzą przewagę El Niño”.
Naukowcy mają nadzieję przewidzieć kierunek tych długoterminowych trendów klimatycznych podobnych do El Niño lub La Niña, aby chronić ludzkie życie i własność.
„To ważne pytanie w następnym stuleciu dla regionów, które są pod silnym wpływem El Niño, które obejmują zachodnią Amerykę Północną, Amerykę Południową, Azję Wschodnią i Południowo-Wschodnią oraz Australię” – powiedział Wills.
Wydarzenia El Niño i La Niña mają dalekosiężne skutki, wpływając na wzorce opadów deszczu, powodzi i susz wokół wybrzeża Pacyfiku. Zima La Niña jest zazwyczaj chłodniejsza i bardziej wilgotna na północno-zachodnim Pacyfiku, a gorętsza i bardziej sucha na południowym zachodzie Stanów Zjednoczonych. Inne skutki na całym świecie obejmują bardziej suche warunki w Afryce Wschodniej i deszczową pogodę w Australii, Indonezji, Malezji i na Filipinach.
Wiedza o tym, czego się spodziewać w przyszłości, pomaga społecznościom przygotować się na potencjalną pogodę w nadchodzącym sezonie iw nadchodzących latach.
Powszechnie oczekuje się, że globalne ocieplenie będzie sprzyjać El Niños. Powodem jest to, że zimna, głęboka woda unosząca się na powierzchnię morza poza Ameryką Południową spotka się z cieplejszym powietrzem. Każdy, kto się spoci, wie, że parowanie ma działanie chłodzące, więc chłodniejszy ocean w Ameryce Południowej, który ma mniejsze parowanie, nagrzeje się szybciej niż cieplejszy ocean w Azji. Zmniejsza to różnicę temperatur na tropikalnym Pacyfiku i rozjaśnia wiatry powierzchniowe wiejące w kierunku Indonezji, tak samo jak podczas El Niño. Wcześniejsze zapisy klimatyczne potwierdzają, że klimat był bardziej podobny do El Niño w cieplejszych okresach.
Ale podczas gdy ziemska atmosfera ociepliła się w ostatnich dziesięcioleciach, nowe badanie pokazuje zaskakujący trend w tropikalnym oceanie. Autorzy przyjrzeli się temperaturom na powierzchni oceanu zarejestrowanymi przez pomiary ze statków i boje oceaniczne w latach 1979-2000. Ocean Spokojny u wybrzeży Ameryki Południowej w rzeczywistości nieco się ochłodził, wraz z regionami oceanicznymi położonymi dalej na południe. Tymczasem zachodni Ocean Spokojny i pobliski wschodni Ocean Indyjski ociepliły się bardziej niż gdzie indziej. Żadnego zjawiska nie można wyjaśnić za pomocą naturalnych cykli symulowanych przez modele klimatyczne. Sugeruje to, że za to odpowiedzialny może być jakiś proces, którego brakuje w obecnych modelach.
Efektem tych zmian po obu stronach tropikalnego Pacyfiku jest wzrost różnicy temperatur między wschodnim i zachodnim Pacyfikiem, wzmocnienie wiatrów powierzchniowych wiejących w kierunku Indonezji, a ludzie doświadczają warunków typowych dla zim La Niña. Badanie koncentruje się na wzorcach temperatur na powierzchni oceanu. Dane z trzydziestu lat to zbyt mało, aby zbadać częstotliwość zdarzeń El Niño i La Niña.
„Modele klimatyczne wciąż uzyskują rozsądne odpowiedzi na średnie ocieplenie, ale jest coś w regionalnej zmienności, przestrzennym wzorcu ocieplenia w tropikalnych oceanach, co jest nieprawdą” – powiedział Wills.
Naukowcy nie są pewni, dlaczego tak się dzieje. Obecnie pracują nad badaniem procesów klimatu tropikalnego i możliwych powiązań z oceanem wokół Antarktydy. Kiedy dowiedzą się, co jest za to odpowiedzialne, mogą być w stanie przewidzieć, kiedy ostatecznie przejdzie na korzyść El Niños.
„Jeśli okaże się, że są to naturalne cykle długoterminowe, może możemy się spodziewać, że zmieni się w ciągu najbliższych pięciu do dziesięciu lat, ale jeśli jest to długoterminowy trend z powodu pewnych procesów, które nie są dobrze reprezentowane w modelach klimatycznych , wtedy byłby dłuższy. Niektóre mechanizmy mają przełącznik, który nastąpi w ciągu najbliższych kilku dekad, ale inne mogą trwać sto lat lub dłużej” – powiedział Wills.
Badanie zostało przeprowadzone przed ogłoszeniem tegorocznej potencjalnej potrójnej La Niña. Ale Wills ostrożnie podchodzi do ogłaszania zwycięstwa.
„Te zmiany z roku na rok są bardzo nieprzewidywalne i ważne jest, aby nie przesadzać z żadnym pojedynczym rokiem – nie dodaje to zbyt dużej wagi statystycznej” – powiedział Wills. „Ale myślę, że jest to coś, na co powinniśmy uważać w ciągu najbliższych kilku lat”.
Współautorami badania są Kyle Armor i David Battisti z UW; Yue Dong, badaczka podoktorancka w Obserwatorium Ziemi Lamont-Doherty, która wykonała tę pracę w ramach swoich badań doktoranckich na UW; oraz Cristian Proistosescu na Uniwersytecie Illinois w Urbana-Champaign. Badanie zostało sfinansowane przez National Science Foundation, National Oceanic and Atmospheric Administration oraz Alfred P. Sloan Foundation.