Brązowe algi są naprawdę cudownymi roślinami, jeśli chodzi o pochłanianie dwutlenku węgla z powietrza. Prześcigają w tym nawet lasy na lądzie, a tym samym odgrywają decydującą rolę dla atmosfery i naszego klimatu. Ale co dzieje się z dwutlenkiem węgla po wchłonięciu go przez glony? Naukowcy z Max Planck Institute for Marine Microbiology donoszą teraz w Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), że brunatnice mogą usuwać duże ilości dwutlenku węgla z globalnego cyklu w dłuższej perspektywie, a tym samym mogą przeciwdziałać globalnemu ociepleniu.
Fucoidan: Śluz z alg brunatnych nie należy do ulubionych potraw
Glony pobierają dwutlenek węgla z atmosfery i wykorzystują go do wzrostu. Uwalniają do jednej trzeciej węgla, który pochłaniają z powrotem do wody morskiej, na przykład w postaci słodkich wydalin. W zależności od struktury tych wydalin są one albo szybko wykorzystywane przez inne organizmy, albo opadają na dno morskie.
“Wydalanie brunatnic jest bardzo złożone i dlatego niezwykle trudne do zmierzenia” – mówi pierwszy autor Hagen Buck-Wiese z Instytutu Mikrobiologii Morskiej Maxa Plancka w Bremie. „Udało nam się jednak opracować metodę ich szczegółowej analizy”. Za pomocą tej metody naukowcy przebadali dużą liczbę różnych substancji. Szczególnie emocjonujący okazał się tzw. fukoidan. „Fucoidan stanowił około połowy wydalin badanych przez nas gatunków brunatnic, tak zwanego morszczynu pęcherzykowatego” – mówi Buck-Wiese. Fukoidan jest oporną cząsteczką. „Fukoidan jest tak złożony, że innym organizmom bardzo trudno jest go używać. Wydaje się, że nikt go nie lubi”. W rezultacie węgiel z fukoidanu nie wraca szybko do atmosfery. „To sprawia, że algi brunatne są szczególnie dobrymi pomocnikami w usuwaniu dwutlenku węgla z atmosfery w perspektywie długoterminowej – od setek do tysięcy lat”.
Brązowe algi mogą wiązać prawie całą emisję dwutlenku węgla w Niemczech
Brązowe algi są niezwykle produktywne. Szacuje się, że pochłaniają z powietrza około 1 gigaton (miliard ton) węgla rocznie. Korzystając z wyników niniejszego badania, oznaczałoby to, że do 0,15 gigaton węgla, co odpowiada 0,55 gigaton dwutlenku węgla, jest co roku pochłaniane przez brunatnice w perspektywie długoterminowej. Dla porównania: roczna emisja gazów cieplarnianych w Niemczech wynosi obecnie około 0,74 gigaton dwutlenku węgla, według Federalnej Agencji Środowiska (Umweltbundesamt, szacunki na 2020 r.).
„A nawet lepiej: fukoidan nie zawiera żadnych składników odżywczych, takich jak azot”, wyjaśnia dalej Buck-Wiese. Tak więc straty węgla nie wpływają na wzrost brunatnic.
Więcej gatunków i stanowisk
W bieżącym badaniu Buck-Wiese i jego koledzy z MARUM MPG Bridge Group Marine Glycobiology, która ma siedzibę zarówno w Instytucie Maxa Plancka w Bremie, jak i MARUM – Centrum Nauk o Morzu i Środowisku na Uniwersytecie w Bremie, przeprowadzili swoje eksperymenty w Stacja Zoologiczna Tvärminne w południowej Finlandii. “Następnie chcemy przyjrzeć się innym gatunkom brązowych alg i innym lokalizacjom” – mówi Buck-Wiese. „Ogromny potencjał brunatnic w zakresie ochrony klimatu zdecydowanie wymaga dalszych badań i wykorzystania”.
Źródło historii:
Materiały dostarczone przez Max Planck Instytut Mikrobiologii Morskiej. Uwaga: treść może być edytowana pod kątem stylu i długości.