Czy ludzie, którzy zarabiają więcej pieniędzy, są szczęśliwsi w życiu codziennym? Choć wydaje się to proste pytanie, badania przyniosły wcześniej sprzeczne wyniki, pozostawiając niepewność co do odpowiedzi.
Podstawowa praca opublikowana w 2010 roku przez Daniela Kahnemana i Angusa Deatona z Uniwersytetu Princeton wykazała, że codzienne szczęście rosło wraz ze wzrostem rocznego dochodu, ale powyżej 75 000 dolarów ustabilizowało się, a szczęście ustabilizowało się. Dla kontrastu, praca opublikowana w 2021 roku przez Matthew Killingswortha z University of Pennsylvania wykazała, że szczęście stale rosło wraz z dochodami znacznie przekraczającymi 75 000 USD, bez oznak plateau.
Aby pogodzić różnice, obaj połączyli siły w tak zwanej kontradyktoryjnej współpracy, łącząc siły z profesorem Penn Integrates Knowledge University, Barbarą Mellers jako arbitrem. W nowym artykule Proceedings of the National Academy of Sciences trio pokazuje, że przeciętnie większe dochody wiążą się ze stale rosnącym poziomem szczęścia. Jednak przy powiększeniu relacja staje się bardziej złożona, ujawniając, że w ramach tego ogólnego trendu nieszczęśliwa kohorta w każdej grupie dochodowej wykazuje gwałtowny wzrost szczęścia do 100 000 USD rocznie, a następnie stabilizację.
„Mówiąc najprościej, sugeruje to, że dla większości ludzi większe dochody wiążą się z większym szczęściem” – mówi Killingsworth, starszy wykładowca w Penn’s Wharton School i główny autor artykułu. „Wyjątkiem są ludzie, którzy są dobrze sytuowani finansowo, ale nieszczęśliwi. Na przykład, jeśli jesteś bogaty i nieszczęśliwy, więcej pieniędzy nie pomoże. Dla wszystkich innych, więcej pieniędzy wiązało się z wyższym szczęściem w nieco różnym stopniu”.
Mellers zagłębia się w to ostatnie pojęcie, zauważając, że dobre samopoczucie emocjonalne i dochody nie są połączone pojedynczym związkiem. „Funkcja różni się dla osób o różnym poziomie dobrego samopoczucia emocjonalnego” – mówi. W szczególności dla najmniej szczęśliwej grupy szczęście rośnie wraz z dochodem do 100 000 $, po czym nie wykazuje dalszego wzrostu wraz ze wzrostem dochodu. Dla osób ze średnim poziomem dobrostanu emocjonalnego szczęście rośnie liniowo wraz z dochodami, a dla najszczęśliwszej grupy powiązanie faktycznie przyspiesza powyżej 100 000 dolarów.
Łączenie sił Naukowcy rozpoczęli ten wspólny wysiłek, uznając, że ich poprzednia praca przyniosła inne wnioski. Badanie Kahnemana z 2010 roku wykazało spłaszczenie, podczas gdy badanie Killingswortha z 2021 roku tego nie wykazało. Jak sama nazwa wskazuje, tego typu współpraca kontradyktoryjna – koncepcja zapoczątkowana przez Kahnemana – ma na celu rozwiązywanie naukowych sporów lub nieporozumień poprzez połączenie różnych stron wraz z mediatorem będącym stroną trzecią.
Killingsworth, Kahneman i Mellers skupili się na nowej hipotezie, że istnieje zarówno szczęśliwa większość, jak i nieszczęśliwa mniejszość. Przypuszczali, że w przypadku tych pierwszych szczęście rośnie w miarę napływu pieniędzy; szczęście tego ostatniego poprawia się wraz ze wzrostem dochodów, ale tylko do pewnego progu dochodów, po którym nie rośnie dalej.
Aby przetestować tę nową hipotezę, poszukali wzoru spłaszczania w danych z badania Killingwortha, które zebrał za pomocą stworzonej przez siebie aplikacji o nazwie Track Your Happiness. Kilka razy dziennie aplikacja pinguje uczestników w przypadkowych momentach, zadając różne pytania, w tym jak się czują w skali od „bardzo dobrze” do „bardzo źle”. Biorąc średnią szczęścia i dochodów danej osoby, Killingsworth wyciąga wnioski na temat tego, jak te dwie zmienne są ze sobą powiązane.
Przełom w nowym partnerstwie nastąpił wcześnie, gdy naukowcy zdali sobie sprawę, że dane z 2010 roku, które ujawniły plateau szczęścia, w rzeczywistości mierzą nieszczęście w szczególności, a nie szczęście w ogóle. „Najłatwiej to zrozumieć na przykładzie” — mówi Killingsworth. Wyobraź sobie test poznawczy na demencję, który większość zdrowych ludzi przechodzi z łatwością. Chociaż taki test mógłby wykryć obecność i nasilenie dysfunkcji poznawczych, nie ujawniłby wiele na temat ogólnej inteligencji, ponieważ większość zdrowych osób otrzymałaby ten sam doskonały wynik.
„W ten sam sposób dane z 2010 roku pokazujące plateau szczęścia miały w większości doskonałe wyniki, więc mówią nam raczej o trendzie w nieszczęśliwym końcu rozkładu szczęścia, niż o trendzie szczęścia w ogóle. dwa pozornie sprzeczne wyniki niekoniecznie są ze sobą sprzeczne” – mówi Killingsworth. „To, co odkryliśmy, potwierdziło tę możliwość w niewiarygodnie piękny sposób. Kiedy przyjrzeliśmy się trendowi szczęścia wśród nieszczęśliwych ludzi w danych z 2021 r., znaleźliśmy dokładnie ten sam wzorzec, co w 2010 r.: szczęście rośnie stosunkowo stromo wraz z dochodami, a następnie płaskowyże”.
„Dwa odkrycia, które wydawały się całkowicie sprzeczne, w rzeczywistości wynikają z danych, które są zdumiewająco spójne” – mówi.
Implikacje tej pracy Wyciągnięcie tych wniosków byłoby trudne, gdyby dwa zespoły badawcze nie spotkały się razem, mówi Mellers, który sugeruje, że nie ma lepszego sposobu niż wrogie współdziałanie w celu rozwiązania konfliktu naukowego.
„Ten rodzaj współpracy wymaga znacznie większej samodyscypliny i precyzji myślenia niż standardowa procedura” – mówi. „Współpraca z przeciwnikiem – lub nawet nie-przeciwnikiem – nie jest łatwa, ale obie strony są bardziej skłonne do uznania granic swoich roszczeń”. Rzeczywiście tak się stało, prowadząc do lepszego zrozumienia związku między pieniędzmi a szczęściem.
Zdaniem Killingswortha te odkrycia mają implikacje w świecie rzeczywistym. Po pierwsze, mogą informować o myśleniu o stawkach podatkowych lub o tym, jak wynagradzać pracowników. I oczywiście mają znaczenie dla jednostek, które dokonują wyborów zawodowych lub ważą większy dochód w stosunku do innych priorytetów życiowych, mówi Killingsworth.
Dodaje jednak, że dla dobrego samopoczucia emocjonalnego pieniądze to nie wszystko. „Pieniądze to tylko jeden z wielu wyznaczników szczęścia. Pieniądze nie są sekretem szczęścia, ale prawdopodobnie mogą trochę pomóc” – mówi.