Nowe badania zmieniają nasze zrozumienie okoliczności i czasu udomowienia kurcząt, ich rozprzestrzenienia się w Azji na zachód oraz ujawniają zmieniający się sposób, w jaki były one postrzegane w społeczeństwach w ciągu ostatnich 3500 lat.
Eksperci odkryli, że związek z uprawą ryżu prawdopodobnie zapoczątkował proces, który doprowadził do tego, że kurczaki stały się jednym z najliczniejszych zwierząt na świecie. Odkryli również dowody na to, że początkowo kurczaki uważano za egzotyczne, a dopiero kilka wieków później wykorzystywano jako źródło „pożywienia”.
Wcześniejsze wysiłki dowodzą, że kurczęta były udomowione do 10 000 lat temu w Chinach, Azji Południowo-Wschodniej lub Indiach, a kurczęta były obecne w Europie ponad 7000 lat temu.
Nowe badania pokazują, że jest to błędne, a siłą napędową udomowienia kurczaków było pojawienie się upraw suchego ryżu w południowo-wschodniej Azji, gdzie żył ich dziki przodek, ptactwo z czerwonej dżungli. Hodowla suchego ryżu działała jak magnes przyciągający dzikie ptactwo z dżungli z drzew i zapoczątkował bliższe relacje między ludźmi a ptactwem dżungli, które zaowocowały kurczakami.
Ten proces udomowienia trwał około 1500 lat p.n.e. na półwyspie Azji Południowo-Wschodniej. Badania sugerują, że kurczęta były następnie transportowane najpierw przez Azję, a następnie przez Morze Śródziemne szlakami używanymi przez wczesnych greckich, etruskich i fenickich handlarzy morskich.
W epoce żelaza w Europie kurczęta były czczone i generalnie nie uważane za żywność. Badania wykazały, że kilka najwcześniejszych kurcząt jest zakopywanych samotnie i nie rzeźnych, a wiele z nich znajduje się również zakopanych z ludźmi. Samce były często chowane z kogutami, a samice z kurami. Imperium Rzymskie pomogło wówczas spopularyzować kurczaki i jajka jako żywność. Na przykład w Wielkiej Brytanii kurczaki nie były regularnie spożywane aż do trzeciego wieku naszej ery, głównie na terenach miejskich i wojskowych.
Międzynarodowy zespół ekspertów dokonał ponownej oceny szczątków kurczaków w ponad 600 miejscach w 89 krajach. Zbadali szkielety, miejsce pochówku i zapisy historyczne dotyczące społeczeństw i kultur, w których znaleziono kości. Najstarsze kości określonego kurczaka domowego znaleziono w neolitycznym Ban Non Wat w środkowej Tajlandii i datowane są na okres od 1650 do 1250 pne.
Zespół wykorzystał również datowanie radiowęglowe, aby ustalić wiek 23 lat proponowanych najwcześniejszych kurcząt znalezionych w zachodniej Eurazji i północno-zachodniej Afryce. Większość kości była znacznie nowsza, niż wcześniej sądzono. Wyniki obalają twierdzenia o kurczakach w Europie przed pierwszym tysiącleciem p.n.e. i wskazują, że przybyły one dopiero około 800 p.n.e. Następnie, po przybyciu do regionu śródziemnomorskiego, zasiedlenie kur w chłodniejszym klimacie Szkocji, Irlandii, Skandynawii i Islandii zajęło prawie 1000 lat dłużej.
Oba badania, opublikowane w czasopismach Antiquity i Proceedings of the National Academy of Sciences, zostały przeprowadzone przez naukowców z uniwersytetów w Exeter, Monachium, Cardiff, Oxford, Bournemouth, Tuluzie oraz uniwersytetów i instytutów w Niemczech, Francji i Argentynie.
Profesor Naomi Sykes z University of Exeter powiedziała: „Jedzenie kurczaków jest tak powszechne, że ludzie myślą, że nigdy ich nie jedliśmy. Nasze dowody pokazują, że nasze przeszłe relacje z kurczakami były znacznie bardziej złożone i że przez wieki kurczaki były celebrowane i czczony”.
Profesor Greger Larson z Uniwersytetu Oksfordzkiego powiedział: „Ta kompleksowa ponowna ocena kurczaków po pierwsze pokazuje, jak błędne było nasze zrozumienie czasu i miejsca udomowienia kurczaków. działał jako katalizator zarówno procesu udomowienia kurczaka, jak i jego globalnego rozproszenia”.
Dr Julia Best z Cardiff University powiedziała: „Po raz pierwszy zastosowano datowanie radiowęglowe na taką skalę w celu określenia znaczenia kurczaków we wczesnych społeczeństwach. Nasze wyniki wskazują na potrzebę bezpośredniego datowania proponowanych wczesnych okazów, ponieważ pozwala nam to najbardziej wyraźny obraz naszych wczesnych interakcji z kurczakami”.
Profesor Joris Peters z LMU Monachium i Bawarskiego Państwowego Zbioru Paleoanatomii powiedział: „Dzięki ich ogólnie wysoce elastycznej, ale zasadniczo opartej na zbożach diecie, drogi morskie odegrały szczególnie ważną rolę w rozprzestrzenianiu się kurczaków do Azji, Oceanii, Afryki i Europy ”.
Dr Ophélie Lebrasseur z CNRS/Université Toulouse Paul Sabatier i Instituto Nacional de Antropología y Pensamiento Latinoamericano powiedziała: „Fakt, że kurczaki są dziś tak wszechobecne i popularne, a mimo to zostały udomowione stosunkowo niedawno, jest zdumiewający. Nasze badania podkreślają znaczenie solidnych porównań osteologicznych, bezpiecznego datowania stratygraficznego i umieszczania wczesnych znalezisk w szerszym kontekście kulturowym i środowiskowym”.
Profesor Mark Maltby z Bournemouth University powiedział: „Badania te pokazują wartość muzeów i znaczenie materiałów archeologicznych w odkrywaniu naszej przeszłości”.