Korzystając z eksperymentu „mrugnij, a przegapisz” badacze z Trinity College w Dublinie odkryli, że poszczególne osoby znacznie różnią się pod względem szybkości postrzegania sygnałów wizualnych. Niektórzy ludzie dostrzegają szybko zmieniające się wskazówki wizualne na częstotliwościach, których inni nie mogą, co oznacza, że niektórzy mają dostęp do większej ilości informacji wizualnych w danym przedziale czasowym niż inni.
Odkrycie to sugeruje, że niektórzy ludzie mają wrodzoną przewagę w pewnych sytuacjach, w których czas reakcji ma kluczowe znaczenie, np. w grach z piłką lub w grach rywalizacyjnych.
Szybkość, z jaką postrzegamy świat, nazywana jest naszą „rozdzielczością czasową” i pod wieloma względami jest podobna do częstotliwości odświeżania monitora komputerowego.
Naukowcy z Wydziału Zoologii Szkoły Nauk Przyrodniczych i Instytutu Neuronauki Trinity College odkryli, że między ludźmi występują znaczne różnice w rozdzielczości czasowej, co oznacza, że niektórzy ludzie faktycznie widzą więcej „obrazów na sekundę” niż inni.
Aby to określić ilościowo, naukowcy wykorzystali „krytyczny próg fuzji migotania”, będący miarą maksymalnej częstotliwości, przy której człowiek może dostrzec migoczące źródło światła.
Jeśli źródło światła migocze powyżej progu osoby, osoba ta nie będzie w stanie zauważyć, że migocze, a zamiast tego będzie postrzegać światło jako stałe. Niektórzy uczestnicy eksperymentu wskazali, że widzieli światło jako całkowicie nieruchome, podczas gdy w rzeczywistości migało około 35 razy na sekundę, podczas gdy inni nadal byli w stanie dostrzec błyski z częstotliwością ponad 60 razy na sekundę.
Clinton Haarlem, doktorantka w Szkole Nauk Przyrodniczych, jest pierwszym autorem artykułu, który właśnie ukazał się w wiodącym czasopiśmie PLOS ONE. Powiedział: „Wielokrotnie mierzyliśmy także rozdzielczość czasową u tych samych uczestników i odkryliśmy, że chociaż między jednostkami występują znaczne różnice, cecha wydaje się być dość stabilna w czasie u poszczególnych osób”.
Chociaż nasza wizualna rozdzielczość czasowa jest ogólnie dość stabilna z dnia na dzień, analiza post hoc sugeruje, że w przypadku kobiet może występować nieco więcej zmian w czasie w przypadku kobiet niż u mężczyzn.
„Nie wiemy jeszcze, jak ta zmiana w wizualnej rozdzielczości czasowej może wpłynąć na nasze codzienne życie, ale wierzymy, że indywidualne różnice w szybkości percepcji mogą uwidocznić się w sytuacjach dużej prędkości, w których może być konieczne szybkie zlokalizowanie lub śledzenie -ruchome obiekty, na przykład podczas uprawiania sportów z piłką, lub w sytuacjach, w których sceny wizualne szybko się zmieniają, na przykład podczas rywalizacji w grach” – dodała Clinton Haarlem.
„To sugeruje, że niektórzy ludzie mogą mieć przewagę nad innymi, zanim w ogóle wezmą rakietę do ręki i uderzą piłkę tenisową lub złapią kontroler i wskoczą do jakiegoś fantastycznego świata online”.
Andrew Jackson, profesor zoologii w Szkole Nauk Przyrodniczych Trinity, powiedział: „Myślę, że naprawdę interesujące w tym projekcie jest to, jak zoolog, genetyk i psycholog mogą znaleźć różne punkty widzenia na tę pracę. Dla mnie, jako zoologa, Konsekwencje różnic w percepcji wzrokowej prawdopodobnie mają głębokie implikacje dla interakcji drapieżników i ofiar, przy czym istnieją różne wyścigi zbrojeń w celu inwestowania w moc przetwarzania mózgu i sprytne strategie wykorzystania słabości wroga”.
Kevin Mitchell, profesor nadzwyczajny neurobiologii rozwojowej w Szkole Genetyki i Mikrobiologii Trinity College oraz w Instytucie Neuronauki Trinity College, powiedział: „Ponieważ mamy dostęp tylko do naszego własnego subiektywnego doświadczenia, możemy naiwnie oczekiwać, że wszyscy inni postrzegają świat w sposób tak samo jak my. Przykłady takie jak ślepota barw pokazują, że nie zawsze jest to prawdą, ale istnieje wiele mniej znanych sposobów, w jakie może zmieniać się percepcja. W tym badaniu scharakteryzowano jedną z takich różnic – w „liczbie klatek na sekundę” naszych systemów wizualnych . Niektórzy ludzie naprawdę wydają się widzieć świat szybciej niż inni.