Nowe badanie przeprowadzone przez entomologów z University of Maryland pokazuje, że długość życia pojedynczych pszczół miodnych trzymanych w kontrolowanym środowisku laboratoryjnym jest o 50% krótsza niż w latach 70. Gdy naukowcy stworzyli model wpływu dzisiejszej krótszej długości życia, wyniki odpowiadały trendom zwiększonej utraty kolonii i zmniejszonej produkcji miodu obserwowanym przez amerykańskich pszczelarzy w ostatnich dziesięcioleciach.
Rotacja kolonii jest akceptowanym czynnikiem w biznesie pszczelarskim, ponieważ kolonie pszczół naturalnie starzeją się i wymierają. Jednak w ciągu ostatniej dekady amerykańscy pszczelarze zgłaszali wysokie wskaźniki strat, co oznaczało konieczność wymiany większej liczby rodzin, aby utrzymać rentowność działalności. Aby zrozumieć, dlaczego, naukowcy skupili się na stresorach środowiskowych, chorobach, pasożytach, narażeniu na pestycydy i żywieniu.
To pierwsze badanie, które pokazuje ogólny spadek długości życia pszczół miodnych, potencjalnie niezależny od stresorów środowiskowych, co sugeruje, że genetyka może wpływać na szersze trendy obserwowane w branży pszczelarskiej. Badanie zostało opublikowane 14 listopada 2022 r. w czasopiśmie Scientific Reports.
„Izolujemy pszczoły z kolonii tuż przed osiągnięciem dojrzałości, więc cokolwiek skraca ich żywotność, dzieje się przed tym momentem” – powiedział dr Anthony Nearman. studentka Katedry Entomologii i główny autor pracy. „To wprowadza ideę składnika genetycznego. Jeśli ta hipoteza jest słuszna, wskazuje również na możliwe rozwiązanie. Jeśli uda nam się wyizolować niektóre czynniki genetyczne, być może uda nam się rozmnażać dłużej żyjące pszczoły miodne”.
Nearman po raz pierwszy zauważył spadek długości życia, prowadząc badania z profesorem entomologii Dennisem van Engelsdorpem na temat znormalizowanych protokołów hodowli dorosłych pszczół w laboratorium. Powtarzając wcześniejsze badania, naukowcy zebrali poczwarki pszczół z uli pszczół miodnych, gdy poczwarki znajdowały się w ciągu 24 godzin od wydostania się z komórek woskowych, w których były hodowane. Zebrane pszczoły zakończyły wzrost w inkubatorze, a następnie były trzymane jako dorosłe osobniki w specjalnych klatkach.
Nearman oceniał efekt uzupełniania diety pszczół w klatkach z wodą z cukrem zwykłą wodą w celu lepszego naśladowania warunków naturalnych, kiedy zauważył, że niezależnie od diety, mediana długości życia jego pszczół w klatkach była o połowę mniejsza niż pszczół w klatkach w podobnych eksperymentach w latach 70. . (17,7 dnia dzisiaj w porównaniu z 34,3 dnia w latach 70.) Skłoniło to do głębszego przeglądu opublikowanych badań laboratoryjnych z ostatnich 50 lat.
„Kiedy wykreśliłem długość życia w czasie, zdałem sobie sprawę, wow, tak naprawdę dzieje się ten ogromny efekt czasu” – powiedział Nearman. „Standardowe protokoły hodowli pszczół miodnych w laboratorium nie były tak naprawdę sformalizowane aż do 2000 roku, więc można by pomyśleć, że długość życia będzie dłuższa lub niezmieniona, ponieważ stajemy się w tym lepsi, prawda? Zamiast tego widzieliśmy podwojenie śmiertelności wskaźnik.”
Chociaż środowisko laboratoryjne bardzo różni się od kolonii, historyczne zapisy pszczół hodowanych w laboratoriach sugerują podobną długość życia do pszczół kolonijnych, a naukowcy na ogół zakładają, że pojedyncze czynniki, które skracają długość życia w jednym środowisku, skracają ją również w innym. Wcześniejsze badania wykazały również, że w prawdziwym świecie krótsza długość życia pszczół miodnych odpowiadała krótszemu czasowi żerowania i mniejszej produkcji miodu. To pierwsze badanie, które łączy te czynniki ze wskaźnikami rotacji kolonii.
Kiedy zespół modelował wpływ 50% skrócenia długości życia na operację pszczelarską, w ramach której co roku odnawia się utracone rodziny, wynikające z tego wskaźniki strat wyniosły około 33%. Jest to bardzo podobne do średniego zimowego i rocznego wskaźnika strat wynoszącego 30% i 40% zgłaszanego przez pszczelarzy w ciągu ostatnich 14 lat.
Nearman i vanEngelsdorp zauważyli, że ich hodowane w laboratorium pszczoły mogą doświadczać pewnego rodzaju skażenia wirusowego na niskim poziomie lub narażenia na pestycydy w fazie larwalnej, kiedy wylęgają się w ulu, a pszczoły robotnice je karmią. Ale pszczoły nie wykazały jawnych objawów tych ekspozycji, a genetyczny składnik długowieczności wykazano u innych owadów, takich jak muszki owocowe.
Następnym krokiem naukowców będzie porównanie trendów w długości życia pszczół miodnych w Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Jeśli stwierdzą różnice w długowieczności, mogą wyizolować i porównać potencjalne czynniki, takie jak genetyka, stosowanie pestycydów i obecność wirusów w lokalnych stadach pszczół.
Źródło historii:
Materiały dostarczone przez Uniwersytet Marylandu. Oryginał napisany przez Kimbra Cutlip. Uwaga: treść może być edytowana pod kątem stylu i długości.