Ludzie pomagają sobie nawzajem – to jeden z fundamentów cywilizowanego społeczeństwa. Jednak nowe badania przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley pokazują, że brak snu osłabia tę podstawową cechę człowieka, z konsekwencjami w świecie rzeczywistym.
Wiadomo, że brak snu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, depresji, cukrzycy, nadciśnienia i ogólnej śmiertelności. Jednak te nowe odkrycia pokazują, że brak snu osłabia również naszą podstawową świadomość społeczną, sprawiając, że wycofujemy chęć i chęć pomocy innym ludziom.
W jednej części nowego badania naukowcy wykazali, że darowizny na cele charytatywne w tygodniu po rozpoczęciu czasu letniego, kiedy mieszkańcy większości stanów „skaczą do przodu” i tracą jedną godzinę w ciągu dnia, spadły o 10% – spadek nie widziany w stanach, które nie zmieniają swoich zegarów lub gdy stany powracają do czasu standardowego jesienią.
Badanie, prowadzone przez naukowca z UC Berkeley, Eti Ben Simona i Matthew Walkera, profesora psychologii z UC Berkeley, uzupełnia coraz większą liczbę dowodów wskazujących, że niewystarczający sen nie tylko szkodzi samopoczuciu psychicznemu i fizycznemu jednostki, ale także zagraża więzom między jednostkami — a nawet altruistycznym sentymentom całego narodu.
„W ciągu ostatnich 20 lat odkryliśmy bardzo ścisły związek między naszym zdrowiem snu a zdrowiem psychicznym. Rzeczywiście, nie byliśmy w stanie odkryć ani jednego poważnego stanu psychicznego, w którym sen jest normalny” – powiedział Walker. „Ale ta nowa praca pokazuje, że brak snu nie tylko szkodzi zdrowiu jednostki, ale degraduje interakcje społeczne między jednostkami, a ponadto degraduje samą tkankę ludzkiego społeczeństwa. Jak działamy jako gatunek społeczny – i my są gatunkiem społecznym – wydaje się być głęboko zależny od tego, ile śpimy”.
„Zaczynamy widzieć coraz więcej badań, w tym to, w którym skutki utraty snu nie ograniczają się tylko do jednostki, ale rozprzestrzeniają się na ludzi wokół nas” – powiedział Ben Simon. „Jeśli nie śpisz wystarczająco dużo, szkodzi to nie tylko twojemu samopoczuciu, ale także całemu kręgowi społecznemu, w tym nieznajomym”.
Ben Simon, Walker i koledzy Raphael Vallat i Aubrey Rossi opublikują swoje wyniki 23 sierpnia w ogólnodostępnym czasopiśmie PLOS Biology. Walker jest dyrektorem Center for Human Sleep Science. On i Ben Simon są członkami Instytutu Neuronauki Helen Wills na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.
Bezsenność tłumi teorię sieci umysłu
Nowy raport opisuje trzy oddzielne badania, w których oceniano wpływ utraty snu na chęć pomagania innym. W pierwszym badaniu naukowcy umieścili 24 zdrowych ochotników w funkcjonalnym urządzeniu do obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (fMRI), aby przeskanować ich mózgi po ośmiu godzinach snu i po nieprzespanej nocy. Odkryli, że obszary mózgu tworzące teorię sieci umysłu, która jest zaangażowana, gdy ludzie współczują innym lub próbują zrozumieć ich pragnienia i potrzeby, były mniej aktywne po nieprzespanej nocy.
„Kiedy myślimy o innych ludziach, ta sieć angażuje się i pozwala nam zrozumieć, jakie są potrzeby innych osób: o czym myślą? Czy cierpią? Czy potrzebują pomocy?” – powiedział Ben Szymon. „Jednak ta sieć była znacznie osłabiona, gdy ludzie byli pozbawieni snu. To tak, jakby te części mózgu nie odpowiadały, gdy próbujemy wchodzić w interakcje z innymi ludźmi po niewystarczającym spaniu”.
W drugim badaniu prześledzili ponad 100 osób online w ciągu trzech lub czterech nocy. W tym czasie badacze zmierzyli jakość ich snu – jak długo spali, ile razy się obudzili – a następnie ocenili ich chęć pomocy innym, na przykład trzymanie drzwi windy otwartych dla kogoś innego, wolontariat lub pomoc ranny nieznajomy na ulicy.
„Tutaj odkryliśmy, że obniżenie jakości czyjegoś snu z jednej nocy na drugą przewidywało znaczne zmniejszenie chęci pomocy innym ludziom z dnia na dzień” – powiedział Ben Simon. „Ci, którzy źle spali poprzedniej nocy, zgłaszali, że są mniej chętni i chętni do pomocy innym następnego dnia”.
Trzecia część badania obejmowała przeszukanie bazy danych 3 milionów darowizn na cele charytatywne w Stanach Zjednoczonych w latach 2001-2016. Czy liczba darowizn zmieniła się po przejściu na czas letni i potencjalnej utracie godziny snu? Znaleźli 10% spadek darowizn. Tego samego wgłębienia we współczującym rozdawaniu prezentów nie widziano w regionach kraju, które nie zmieniły swoich zegarów.
„Nawet bardzo skromna „dawka” niedoboru snu – tutaj tylko utrata jednej godziny snu w połączeniu z czasem letnim – ma bardzo wymierny i bardzo realny wpływ na szczodrość ludzi, a tym samym na to, jak funkcjonujemy. jako połączone społeczeństwo” – powiedział Walker. „Kiedy ludzie tracą godzinę snu, wyraźnie uderza w naszą wrodzoną ludzką dobroć i motywację do pomagania innym potrzebującym”.
Wcześniejsze badanie przeprowadzone przez Walkera i Bena Simona wykazało, że brak snu zmusza ludzi do wycofania się z życia społecznego i większej izolacji społecznej. Brak snu zwiększał również ich poczucie samotności. Co gorsza, kiedy te pozbawione snu osoby wchodziły w interakcję z innymi ludźmi, rozprzestrzeniały swoją samotność na te inne osoby, prawie jak wirus, powiedział Walker.
„Patrząc na szerszy obraz, zaczynamy dostrzegać, że brak snu skutkuje dość aspołeczną i, z pomocnej perspektywy, antyspołeczną jednostką, co ma wielorakie konsekwencje dla tego, jak żyjemy razem jako gatunek społeczny”. powiedział. „Brak snu sprawia, że ludzie są mniej empatyczni, mniej hojni, bardziej wycofani społecznie i jest zaraźliwy – samotność jest zaraźliwa”.
„Uświadomienie sobie, że ilość i jakość snu wpływa na całe społeczeństwo, spowodowane upośledzeniem zachowań prospołecznych, może dostarczyć wglądu w nasz społeczny stan rzeczy w dzisiejszych czasach” – dodał Walker.
To odkrycie oferuje również nowatorskie podejście do poprawy tych specyficznych aspektów naszego społeczeństwa.
„Promowanie snu, zamiast zawstydzania ludzi za wystarczającą ilość snu, może bardzo namacalnie pomóc w kształtowaniu więzi społecznych, których wszyscy doświadczamy na co dzień” – powiedział Ben Simon.
„Sen, jak się okazuje, jest niesamowitym smarem dla prospołecznych, połączonych, empatycznych, życzliwych i hojnych ludzkich zachowań. społeczeństwa, teraz wydaje się, że tak jest” – powiedział Walker, autor międzynarodowego bestsellera Why We Sleep. „Sen może być wspaniałym składnikiem, który umożliwia gorliwość pomagania ludziom”.
„Sen jest niezbędny we wszystkich aspektach naszego fizycznego, psychicznego i emocjonalnego życia” – powiedział Ben Simon. „Kiedy sen jest niedoceniany w społeczeństwie, nie tylko dostajemy pozbawionych snu lekarzy, pielęgniarki i studentów, ale także na co dzień cierpimy z powodu niemiłych i mniej empatycznych interakcji”.
W krajach rozwiniętych ponad połowa wszystkich ludzi zgłasza niewystarczającą ilość snu podczas tygodnia pracy.
„Nadszedł czas jako społeczeństwo, aby porzucić ideę, że sen jest niepotrzebny lub marnotrawstwo i bez poczucia wstydu zacząć spać, którego potrzebujemy” – dodała. „To najlepsza forma życzliwości, jaką możemy ofiarować sobie i otaczającym nas ludziom”.