Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside odkryli wysoce skuteczny, nietoksyczny i tańszy sposób zwabienia głodnych termitów na zagładę.
Metoda, opisana szczegółowo w Journal of Economic Entomology, wykorzystuje przyjemnie pachnącą substancję chemiczną uwalnianą przez drzewa leśne zwaną pinenem, która przypomina pożywienie zachodnich termitów z drewna suchego. Podążają za zapachem do miejsca, w którym w drewno wstrzyknięto środek owadobójczy.
„Zaobserwowaliśmy znaczące różnice we wskaźnikach śmiertelności przy stosowaniu samego środka owadobójczego w porównaniu z środkiem owadobójczym z dodatkiem pinenu” – powiedział entomolog z UCR Dong-Hwan Choe, który kierował odkryciem. „Bez pinenu śmiertelność wynosiła około 70%. Kiedy go dodaliśmy, wynosiła ponad 95%.
Pochodzące z Ameryki Północnej termity z suchego drewna zachodniego są ważne dla środowiska. Przyciągają je martwe drewno nad ziemią i zjadają je za pomocą mikroorganizmów znajdujących się w jelitach. „Zajmują się recyklingiem” – powiedział Choe. – I są bardzo powszechne.
Na nieszczęście dla ludzi owady nie potrafią odróżnić martwych drzew od drewna używanego do budowy domów. Szczególnie niepokojące jest to, że w Kalifornii i na Florydzie, a także w niektórych częściach Kanady i Meksyku żadne mieszkanie nie jest na nie odporne. „To tylko kwestia czasu, zanim termity zaatakują dom, szczególnie w cieplejszych częściach stanów” – powiedział Choe.
Fumigacja jest jedną z najpopularniejszych technik zwalczania termitów w suchym drewnie. Domy przykrywa się namiotami, a następnie bombarduje gazem zabijającym owady. W USA Kalifornia stosuje tę metodę częściej niż jakikolwiek inny stan.
Branża zwalczania szkodników znajduje się pod presją znalezienia nowych metod, ponieważ substancja chemiczna, fluorek siarki, jest gazem cieplarnianym i jest również toksyczny dla ludzi. Dodatkowo fumigacja jest kosztownym procesem, który nie zapewnia trwałej ochrony przed termitami.
„Mimo że jest to bardzo dokładne, dom może zostać ponownie zainfekowany wkrótce po zakończeniu fumigacji” – powiedział Choe. „Niektórzy ludzie poddają się fumigacji co trzy do pięciu lat, ponieważ nie chroni to konstrukcji przed przyszłymi inwazjami”.
Miejscowe wstrzykiwanie to alternatywna strategia zwalczania termitów z suchego drewna, która nie wymaga użycia gazu. Technicy wiercą dziury w porażonym drewnie, aby dotrzeć do „galerii” lub legowiska termitów, a następnie wstrzykują truciznę do otworu, aby zalać robaki.
„Jest to zabieg bardziej miejscowy i teoretycznie jest lepszą strategią, gdy chcesz kontrolować termity z suchego drewna przy użyciu mniejszej ilości środków chemicznych. Jest tańszy, a impregnowane drewno może również pozostać chronione przed przyszłymi inwazjami” – powiedział Choe.
Wyzwaniem związanym ze zlokalizowanym wstrzykiwaniem jest dokładne określenie, gdzie ukrywają się robaki. Zazwyczaj w tej metodzie wykorzystuje się kontaktowy środek owadobójczy, co oznacza, że owady muszą dotknąć trucizny, aby zadziałała.
Stosowanie środka wabiącego, takiego jak pinen, eliminuje potrzebę polowania na termity. „Nawet w niskich stężeniach pinen dobrze przyciąga termity z dużej odległości” – powiedział Choe.
„Nie sądzimy, że działa jak feromon” – powiedział Choe. „Uważamy, że zapach jest bardziej kojarzony z ich jedzeniem. Ładnie pachnie… czas na kolację! Właśnie taką koncepcję mieliśmy na myśli”.
Zastosowany przez nich środek owadobójczy, fipronil, jest również stosowany do zwalczania inwazji mrówek. W przypadku przedostania się do środowiska może być toksyczny dla owadów wodnych i zapylaczy. W tym przypadku jest on wstrzykiwany do drewna, więc ryzyko wystąpienia efektów ubocznych jest niskie.
Laboratorium Choe ogólnie bada systemy komunikacji chemicznej miejskich szkodników owadzich, aby opracować strategie takie jak ta dla zachodnich termitów suchych.
„Nasze badanie pokazuje, że jeśli lepiej zrozumie się zachowanie owadów, stanie się ono interesujące samo w sobie” – stwierdził Choe. „Ma to również istotne implikacje w zakresie skuteczniejszego zwalczania szkodników, dzięki czemu możemy stosować mniej środków chemicznych bez utraty wydajności”.