Dwunożność człowieka – chodzenie w pozycji pionowej na dwóch nogach – mogła wyewoluować na drzewach, a nie na ziemi, jak wcześniej sądzono, zgodnie z nowym badaniem z udziałem naukowców z UCL.
W badaniu opublikowanym dzisiaj w czasopiśmie Science Advances naukowcy z UCL, University of Kent i Duke University w USA zbadali zachowania dzikich szympansów – naszego najbliższego żyjącego krewnego – żyjącego w dolinie Issa w zachodniej Tanzanii, w regionie Rift Valley w Afryce Wschodniej. Znane jako „sawanna-mozaika” – mieszanka suchego, otwartego terenu z kilkoma drzewami i kępami gęstego lasu – siedlisko szympansów jest bardzo podobne do siedlisk naszych najwcześniejszych ludzkich przodków i zostało wybrane, aby umożliwić naukowcom zbadanie, czy otwartość tego typu krajobrazu mogła sprzyjać dwunożności u homininów.
Badanie jest pierwszym tego rodzaju, które ma na celu zbadanie, czy siedliska mozaiki sawanny mogą odpowiadać za dłuższy czas spędzany na ziemi przez szympansy Issa, i porównuje ich zachowanie z innymi badaniami ich kuzynów żyjących wyłącznie w lasach w innych częściach Afryki.
Ogólnie rzecz biorąc, badanie wykazało, że szympansy Issa spędzały na drzewach tyle samo czasu, co inne szympansy żyjące w gęstych lasach, pomimo ich bardziej otwartego środowiska i nie były bardziej lądowe (lądowe), jak oczekiwano.
Co więcej, chociaż naukowcy spodziewali się, że szympansy Issa będą chodzić bardziej wyprostowane w otwartej roślinności sawanny, gdzie nie mogą łatwo podróżować przez korony drzew, ponad 85% przypadków dwunożności miało miejsce na drzewach.
Autorzy twierdzą, że ich odkrycia zaprzeczają powszechnie akceptowanym teoriom, które sugerują, że to otwarte, suche środowisko sawanny zachęcało naszych prehistorycznych ludzkich krewnych do chodzenia w pozycji pionowej – i zamiast tego sugeruje, że mogli oni ewoluować, aby chodzić na dwóch nogach, aby poruszać się po drzewach .
Współautor badania, dr Alex Piel (UCL Anthropology), powiedział: „Naturalnie założyliśmy, że ponieważ Issa ma mniej drzew niż typowe lasy tropikalne, w których żyje większość szympansów, będziemy częściej widywać osobniki na ziemi niż na drzewach. Co więcej, ponieważ tak wiele tradycyjnych czynników napędzających dwunożność (takich jak na przykład przenoszenie przedmiotów lub patrzenie ponad wysoką trawą) jest związanych z byciem na ziemi, pomyśleliśmy, że naturalnie zobaczymy tutaj również więcej dwunożności. Jednak nie o to nam chodzi znaleziony.
„Nasze badanie sugeruje, że wycofywanie się lasów w epoce późnego miocenu i pliocenu około pięciu milionów lat temu oraz bardziej otwarte siedliska sawanny w rzeczywistości nie były katalizatorem ewolucji dwunożności. Zamiast tego drzewa prawdopodobnie pozostały niezbędne do jej ewolucji – z poszukiwaniem drzew produkujących żywność, prawdopodobnie jest to czynnik napędzający tę cechę”.
Aby potwierdzić swoje odkrycia, naukowcy zarejestrowali ponad 13 700 natychmiastowych obserwacji zachowań pozycyjnych 13 dorosłych szympansów (sześć samic i siedmiu samców), w tym prawie 2850 obserwacji poszczególnych zdarzeń lokomotorycznych (np. w trakcie 15-miesięcznego badania. Następnie wykorzystali związek między zachowaniem drzew/lądu a roślinnością (las vs teren zalesiony), aby zbadać wzorce powiązań. Podobnie odnotowywali każdy przypadek dwunożności i czy był on związany z przebywaniem na ziemi, czy na drzewach.
Autorzy zauważają, że chodzenie na dwóch nogach jest cechą charakterystyczną ludzi w porównaniu z innymi małpami człekokształtnymi, które „chodzą kostkami”. Jednak pomimo swoich badań naukowcy twierdzą, dlaczego ludzie jako jedyni wśród małp człekokształtnych zaczęli chodzić na dwóch nogach, nadal pozostaje tajemnicą.
Współautorka badania, dr Fiona Stewart (UCL Anthropology), powiedziała: „Do tej pory liczne hipotezy dotyczące ewolucji dwunożności podzielają ideę, że homininy (przodkowie człowieka) schodzili z drzew i chodzili wyprostowani po ziemi, zwłaszcza w bardziej suchych warunkach. , otwarte siedliska bez zadrzewień. Nasze dane w ogóle tego nie potwierdzają.
„Niestety, tradycyjna koncepcja mniejszej liczby drzew oznacza więcej lądowości (zamieszkiwania na lądzie) po prostu nie znajduje potwierdzenia w danych z Issa. Teraz musimy się skupić na tym, jak i dlaczego te szympansy spędzają tak dużo czasu na drzewach – i na tym skupimy się w następnej kolejności na naszej drodze do złożenia w całość tej złożonej ewolucyjnej układanki”.