Prawica

Naukowcy z Uniwersytetu w Bristolu odkryli dowody na to, że żyrafy są gatunkiem bardzo złożonym społecznie. Tradycyjnie uważano, że żyrafy mają niewielką lub żadną strukturę społeczną, a jedynie przelotne, słabe relacje. Jednak w ciągu ostatnich dziesięciu lat badania wykazały, że organizacja społeczna żyraf jest znacznie bardziej zaawansowana niż kiedyś sądzono. W artykule opublikowanym dzisiaj w czasopiśmie Mammal Review, Zoe Muller z Bristol’s School of Biological Sciences wykazała, że ​​żyrafy spędzają do 30% swojego życia w stanie poreprodukcyjnym. Jest to porównywalne z innymi gatunkami o bardzo złożonych strukturach społecznych i opieką kooperacyjną, takimi jak słonie i orki, które spędzają odpowiednio 23% i 35% swojego życia w stanie poreprodukcyjnym. U tych gatunków wykazano, że obecność samic po menopauzie zapewnia korzyści w przeżyciu spokrewnionemu potomstwu. U ssaków – a także ludzi – jest to znane jako „hipoteza babci”, która sugeruje, że samice żyją długo po menopauzie, aby mogły pomóc wychowywać kolejne pokolenia potomstwa, zapewniając w ten sposób zachowanie swoich genów. Naukowcy sugerują, że obecność dorosłych żyraf po okresie rozrodu może również funkcjonować w ten sam sposób, i wspierają twierdzenie autora, że ​​żyrafy prawdopodobnie będą angażować się we wspólne rodzicielstwo, wzdłuż matrylin, i przyczyniać się do wspólnej opieki rodzicielskiej spokrewnionych krewnych. Muller powiedział: „Zdumiewa mnie, że tak duży, kultowy i charyzmatyczny gatunek afrykański był przez tak długi czas niedoceniany. Ten artykuł zestawia wszystkie dowody sugerujące, że żyrafy są w rzeczywistości bardzo złożonym gatunkiem społecznym, o skomplikowanym i wysoce funkcjonalnym systemy społeczne, potencjalnie porównywalne ze słoniami, waleniami i szympansami. Mam nadzieję, że to badanie nakreśli na piasku linię, od której dalej, żyrafy będą uważane za inteligentne, żyjące w grupie ssaki, które wyewoluowały bardzo udane i złożone społeczeństwa. które ułatwiły im przetrwanie w trudnych, wypełnionych drapieżnikami ekosystemach”. Aby naukowcy mogli rozpoznać żyrafy jako społecznie złożony gatunek, Muller zasugerował osiem kluczowych obszarów przyszłych badań, w tym potrzebę zrozumienia roli, jaką odgrywają starsze, postreprodukcyjne osoby dorosłe. w społeczeństwie i jakie korzyści zdrowotne przynoszą one dla przetrwania grupy. Muller dodał: „Uznając, że żyrafy mają złożony system współpracy społecznej i żyją w społeczeństwa matrylinearne pogłębią nasze zrozumienie ich ekologii behawioralnej i potrzeb w zakresie ochrony. „Środki ochronne będą bardziej skuteczne, jeśli będziemy mieli dokładne zrozumienie ekologii behawioralnej gatunku. Jeśli postrzegamy żyrafy jako gatunek wysoce złożony społecznie, podnosi to również ich „status” w kierunku bycia bardziej złożonym i inteligentnym ssakiem, który jest coraz bardziej wartościowy ochrony.”
Źródło historii:
Materiały dostarczone przez Uniwersytet w Bristolu. Uwaga: Treść można edytować pod kątem stylu i długości.