Dane z misji NASA mającej na celu mapowanie ciemnej materii wokół gromad galaktyk zostały zapisane dzięki nowemu systemowi odzyskiwania zaprojektowanemu przez naukowców z Uniwersytetu w Sydney. System umożliwiał odzyskanie gigabajtów informacji nawet w przypadku awarii komunikacji i uszkodzenia teleskopu na balonie podczas lądowania.
W kwietniu z lotniska Wānaka w Nowej Zelandii wystrzelono Teleskop Superciśnieniowy (SuperBIT), zawieszony pod wypełnionym helem balonem wielkości stadionu sportowego nad atmosferą ziemską i okrążył świat 5,5 razy. Niestety, w następnym miesiącu został uszkodzony podczas lądowania w południowej Argentynie.
Oddzielnie dwa pakiety Data Recovery System przechowujące ponad 200 gigabajtów informacji SuperBIT, które spadły na spadochronie i bezpiecznie wylądowały, w tym mapę ciemnej materii wokół galaktyk i wspaniałe zdjęcia kosmosu. Ciemna materia to niewidzialna substancja, która ma masę sześciokrotnie większą niż zwykła materia we wszechświecie.
Badanie prowadzone pod kierunkiem dr Ellen Sirks z Wydziału Fizyki Uniwersytetu w Sydney, opublikowane dzisiaj w czasopiśmie Aerospace, zawiera instrukcje dotyczące budowy zaprojektowanego przez nią systemu odzyskiwania danych oraz opisuje misję, która pokazała, że naukowcy mogą zapewnić, że stosunkowo niewielkim kosztem w najgorszym przypadku zebrane przez nie informacje można odzyskać.
Autorzy badania, w skład którego wchodzi zespół międzynarodowych naukowców z Australii, Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Europy i Tajwanu, stwierdzili, że pierwsze użycie kapsuł Data Recovery System podczas misji naukowej na żywo okazało się ogromnym sukcesem .
„Nasz teleskop doszedł do punktu, w którym został całkowicie zniszczony i utraciliśmy łączność o dużej przepustowości, więc system odzyskiwania danych nie tylko działał, ale był naprawdę niezbędny dla powodzenia misji” – powiedział dr Sirks.
„Kiedy zrzucasz coś z nieba, w naszym przypadku z 33 kilometrów, zawsze istnieje ryzyko, że coś pójdzie nie tak, dlatego pakiety odzyskiwania są niezbędne, aby zapewnić bezpieczeństwo Twoich danych.
„Ten pakiet zrzutowy to coś, nad czym pracowaliśmy przez około pięć lat, ale dopiero teraz mogliśmy przetestować go w ostatecznej konfiguracji. Doszło do tego, że NASA chce rozpocząć produkcję tych pakietów również na potrzeby innych misji naukowych , więc był to tak naprawdę nasz ostatni test, który miał wykazać, że ten system działa”.
Dr Sirks powiedział, że systemy odzyskiwania danych składają się z małych komputerów z kartami SD do przechowywania danych, domowego łącza satelitarnego „znajdź mój telefon” oraz spadochronów – umieszczonych w piankowych obudowach, w których do przechowywania wykorzystuje się przedmioty codziennego użytku, takie jak torby do pieczenia kurczaka. wodoodporny.
Sama historia odzyskania paczek była misją. Doktor Sirks powiedział, że lokalna policja na argentyńskich wsiach pomogła odzyskać paczki, biorąc pod uwagę nierówny teren, na którym wylądowały.
„Na początku nie mogliśmy żadnego znaleźć, a kiedy nam się to udało, w śniegu w pobliżu znajdowały się ślady pumy, więc pomyśleliśmy, że może torba z pieczonym kurczakiem nie jest najlepszym pomysłem. To było całkiem zabawne. Ale udało nam się je odzyskać dość łatwo – stwierdził doktor Sirks.
W typowych misjach balonowych, takich jak NASA, dane są pobierane przez satelitę, ale dr Sirks twierdzi, że naukowcy często potrzebują komunikacji w zasięgu wzroku, aby szybko pobrać dane, co nie zawsze jest wydajne i możliwe.
Obserwacje z balonów zapewniają także jakość teleskopów kosmicznych za ułamek budżetu – miliony dolarów w porównaniu z miliardami.
„W naszym przypadku otrzymywaliśmy tak dużo danych każdej nocy, że odzyskanie ich w trakcie lotu byłoby niewiarygodnie powolne i kosztowne” – stwierdził dr Sirks.
„W tej chwili najskuteczniejszym sposobem pobierania danych jest skopiowanie ich na dysk SD i po prostu upuszczenie na Ziemię, co jest trochę szalone, ale działa dobrze”.