Prawica

The Legend of Zelda: The Wind Waker świętuje dziś, 24 marca 2022 r., swoje 20. urodziny. Poniżej przyjrzymy się, jak niektóre z jego ostrych krawędzi posłużyły jako nieoczekiwany prekursor Breath of the Wild.The Legend of Zelda: The Wind Waker jest zwykle zaliczany do najbardziej lubianych pozycji w serii, obok klasyków definiujących erę, takich jak Ocarina of Time i Link to the Past. To powiedziawszy, patrząc z dalszej perspektywy, Wind Waker jest prawdopodobnie najbardziej niedokończoną grą, która kiedykolwiek nosiła legendarną nazwę. To niekoniecznie jest złe, ponieważ jego wady – w szczególności niesławne polowanie na Triforce – zapowiadały wiele takich samych cech, które definiowałyby późniejsze wpisy, zwłaszcza Breath of the Wild. Od samego początku gry Zelda zawsze przedstawiały eksplorację jako kluczowy element — nawet znalezienie lochów w oryginalnym wpisie z 1986 roku może okazać się wyzwaniem dla nowicjuszy. Jednak chociaż zagłębienie się w każdy zakątek świata może zapewnić ci wiele przydatnych gadżetów (takich jak Pieces of Heart) w Zeldas z lat 90., takich jak Link to the Past, rzadko musisz wędrować, aby dowiedzieć się, gdzie iść dalej. Nowoczesne gry Zelda często kierują cię z miejsca na miejsce w dość jasny sposób. To samo dotyczy Wind Waker, ale jest bardzo dużo punktów, w których ta linia przewodnia zanika. Ogólnie uważana za jedną z łatwiejszych gier Zelda, Wind Waker kładzie szczególny nacisk na trzymanie ręki gracza przez kilka pierwszych lochów, prawdopodobnie od samego początku do połowy. Po pokonaniu Wieży Bogów i zdobyciu Mistrzowskiego Miecza świat gry całkowicie się otworzy, umożliwiając przemierzanie wód Wielkiego Morza w poszukiwaniu łupów i Kawałków Serca. Jeśli jednak jesteś typem gracza, który wędruje od lochu do lochu bez większego szacunku dla ulepszeń, czeka cię brutalne przebudzenie na końcu ostatniego tradycyjnego lochu Wind Waker, Świątyni Wiatru. Potrzebujesz Triforce of Courage, aby wejść do Hyrule i raz na zawsze zmierzyć się z Ganonem, a zostało ono podzielone na osiem odłamków rozsianych po wszystkich wyspach.Ewolucja The Legend of ZeldaRozmiar: 640 × 360480 × 270 Chcesz, żebyśmy o tym pamiętali ustawienie dla wszystkich urządzeń? Zarejestruj się lub Zaloguj się teraz! Aby oglądać filmy, użyj przeglądarki obsługującej wideo html5. Ten film ma nieprawidłowy format pliku. Sorry, but you can’t access this content!Please enter your date of birth to view this videoJanuaryFebruaryMarchAprilMayJuneJulyAugustSeptemberOctoberNovemberDecember12345678910111213141516171819202122232425262728293031Year2023202220212020201920182017201620152014201320122011201020092008200720062005200420032002200120001999199819971996199519941993199219911990198919881987198619851984198319821981198019791978197719761975197419731972197119701969196819671966196519641963196219611960195919581957195619551954195319521951195019491948194719461945194419431942194119401939193819371936193519341933193219311930192919281927192619251924192319221921192019191918191719161915191419131912191119101909190819071906190519041903190219011900 By clicking ‘enter’, you agree to GameSpot’s
Warunki użytkowania i polityka prywatności wejdźPo raz pierwszy grałem w Wind Waker, gdy miałem 10 lat. Jako głupi dzieciak z ograniczoną cierpliwością naprawdę walczyłem z polowaniem na Triforce — po prostu nie mogłem wymyślić, dokąd się udać ani co zrobić, aby się rozwijać. W obronie Wind Waker gra wysyła ci pocztą mapę oznaczoną wszystkimi lokalizacjami wykresów Triforce – chociaż jeśli jesteś podobny do mnie, prawdopodobnie całkowicie zapomniałeś o czerwonych skrzynkach pocztowych. Proces uzyskiwania tych wykresów nie zawsze jest oczywisty – chwała tym, którzy pamiętają nieuchwytny Statek Widmo – a kiedy już zbierzesz je wszystkie, musisz wrócić do Tingle i uiścić wysoką opłatę w wysokości 3184 rupii za ich przetłumaczenie . Po wykonaniu tych kroków nadal musisz żeglować, aby znaleźć odłamki na świecie. Niezależnie od tego, co sądzisz o polowaniu na Triforce w Wind Waker, myślę, że można śmiało powiedzieć, że w oryginale GameCube było miejsce na ulepszenia. Nintendo wydaje się zgadzać z tym, ponieważ deweloper obniżył opłatę za tłumaczenie Tingle, a także liczbę wykresów Triforce z ośmiu do trzech w remasterze Wii U, próbując zmniejszyć nudę zadania. Ta rewizja była w dużej mierze udana. (Pozostałe pięć miejsc na mapie stało się odłamkami.) Z pewnością były problemy z wykonaniem, ale impuls projektowy stojący za zadaniem Triforce był ostatecznie dobry — Nintendo chciało dać ci powód do eksploracji wysp Wind Waker poza samym zwykłe ulepszenia, dlatego tłumaczenie wykresów kosztuje tak dużo pieniędzy. Ale jest jeszcze jeden powód, dla którego polowanie na Triforce stało się tak ważną częścią tylnej połowy Wind Waker: być może Nintendo wycięło z gry dwa lochy ze względu na ograniczony czas rozwoju. Długoletni producent Zeldy, Eiji Aonuma, potwierdził cięcia w wywiadzie dla Eurogamer w 2013 roku, w którym potwierdził również, że te koncepcje lochów były używane w późniejszych grach Zelda. Wiele osób kwestionuje szczegóły dotyczące tego, jaką formę planowano przybrać te lochy, ale kiedy czyta się o przyciętej zawartości Wind Waker, staje się jasne, że gra miała być znacznie bliższa Ocarina of Time niż produkt końcowy. Na przykład, Link zdobywa Perłę Nayru po rozmowie z wielorybem Jabunem, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch pereł, które wymagają od gracza ukończenia lochów, zanim będzie można je zdobyć. Sam Jabun jest oczywistym odniesieniem do rybiego cudu Jabu-Jabu z Ocarina of Time, który służy jako trzeci loch w tej grze, więc logicznie wynikałoby z tego, że istniał plan lochu na Greatfish Island, zanim został wycięty. To oczywiście tylko spekulacje. Chociaż prawdopodobnie nigdy nie poznamy dokładnego charakteru wyciętych lochów Wind Waker, zmusiło to Nintendo do podwojenia imponującej liczby wysp w grze, aby móc liczyć godziny. Podwójna praca polegająca na znajdowaniu wykresów w celu znalezienia odłamków nie była idealną implementacją, ale zmusiła graczy do zaangażowania się w każdy aspekt świata Zelda, jak żaden wpis od oryginału z 1986 roku. A to skupienie się na projektowaniu świata zamiast czystego dungeoneeringu zapowiadało podejście, które Breath of the Wild przyjęło wiele lat później. Kluczowa mechanika mapowania Wind Waker, która wymaga od graczy nakarmienia gadatliwej ryby w zamian za wypełniony kwadrat mapy, przewidziała wieżę Ubisoft – wspinaczki, które przez dziesięciolecia będą stanowić podstawę gatunku otwartego świata. I chociaż współcześni gracze mogą uznać świat gry za mały i rzadki jak na dzisiejsze standardy, twierdzę, że w grze brakuje dużo wypełniacza, który może czasami zatopić dzisiejsze otwarte światy. Podobnie jak po nim Breath of the Wild, każda z wysp Wind Waker ma zabawną łamigłówkę do rozwiązania lub wyzwanie do rozwiązania i rzadko (jeśli w ogóle) wydaje się stratą czasu na pełne zbadanie każdego kwadratu mapy. Podczas gdy Wind Waker zawsze pozostanie tylko trochę poza prawdziwym szczytem gier Zelda, zasługuje na większe uznanie jako jedna z najważniejszych gier z serii. Ponowne skupienie się na eksploracji doprowadziłoby do bardziej żywych obszarów Twilight Princess i Skyward Sword, a ostatecznie do prawdziwych eksperymentów w otwartym świecie Breath of the Wild. Zadanie Triforce może pozostać jednym z bardziej oczernianych aspektów dowolnej gry z serii, nawet po zmianach na Wii U. Mimo to z największej wady Wind Waker wyszło coś wspaniałego i ostatecznie to się liczy. Omówione tutaj produkty zostały niezależnie wybrane przez naszych redaktorów. GameSpot może otrzymać część przychodów, jeśli kupisz coś polecanego na naszej stronie.