Królewskie Muzeum Ontario (ROM) ogłasza najstarszą pływającą meduzę w zapisie kopalnym z nowo nazwaną Burgessomedusa phasmiformis. Odkrycia te zostały ogłoszone w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society B.
Meduzy należą do meduzozoan, czyli zwierząt produkujących meduzy i obejmują dzisiejsze meduzy pudełkowe, hydroidy, meduzy szypułkowe i meduzy prawdziwe. Medusozoany należą do jednej z najstarszych istniejących grup zwierząt, zwanej Cnidaria, do której należą również koralowce i ukwiały. Burgessomedusa jednoznacznie pokazuje, że duże, pływające meduzy o typowym korpusie w kształcie spodka lub dzwonu ewoluowały już ponad 500 milionów lat temu.
Skamieliny Burgessomedusa są wyjątkowo dobrze zachowane w Burgess Shale, biorąc pod uwagę, że meduzy składają się w około 95% z wody. ROM zawiera blisko dwieście okazów, z których można zaobserwować niezwykłe szczegóły anatomii wewnętrznej i macek, przy czym niektóre okazy osiągają ponad 20 centymetrów długości. Te szczegóły pozwalają sklasyfikować Burgessomedusa jako amedusozoan. W porównaniu ze współczesnymi meduzami Burgessomedusa byłaby również zdolna do swobodnego pływania, a obecność macek umożliwiałaby chwytanie sporej zdobyczy.
„Chociaż uważa się, że meduzy i ich krewni są jedną z najwcześniej ewoluujących grup zwierząt, niezwykle trudno było je zlokalizować w kambryjskim zapisie kopalnym. To odkrycie nie pozostawia wątpliwości, że pływały w tamtym czasie” – powiedział współautor badania. -autor Joe Moysiuk, dr. kandydat w dziedzinie ekologii i biologii ewolucyjnej na Uniwersytecie w Toronto z siedzibą w ROM.
To badanie, identyfikujące Burgessomedusę, opiera się na okazach kopalnych odkrytych w Burgess Shale i znalezionych głównie w późnych latach 80. Pokazują, że kambryjski łańcuch pokarmowy był znacznie bardziej złożony, niż wcześniej sądzono, i że drapieżnictwo nie ograniczało się do dużych pływających stawonogów, takich jak Anomalocaris (patrz zdjęcie terenowe przedstawiające Burgessomedusa i Anomalocaris zachowane na tej samej powierzchni skały).
„Znalezienie tak niewiarygodnie delikatnych zwierząt zachowanych w warstwach skalnych na szczycie tych gór jest tak cudownym odkryciem. Burgessomedusa zwiększa złożoność kambryjskich sieci pokarmowych i podobnie jak Anomalocaris, które żyły w tym samym środowisku, te meduzy były skutecznymi pływającymi drapieżnikami” – powiedział współautor badania. -autor, dr Jean-Bernard Caron, kurator paleontologii bezkręgowców Richard Ivey z ROM. „To dodaje kolejną niezwykłą linię zwierząt, które zachowały łupki z Burgess, opisując ewolucję życia na Ziemi”.
Cnidarianie mają złożone cykle życiowe z jedną lub dwiema formami ciała, ciałem w kształcie wazonu, zwanym polipem, a u meduzozoanów ciałem w kształcie dzwonu lub spodka, zwanym meduzą lub meduzą, które mogą swobodnie pływać lub nie. Podczas gdy skamieniałe polipy znane są ok. 560-milionowe skały, pochodzenie swobodnie pływającej meduzy lub meduzy nie jest dobrze poznane. Skamieniałości wszelkiego rodzaju meduz są niezwykle rzadkie. W konsekwencji ich historia ewolucyjna opiera się na mikroskopijnych skamieniałych stadiach larwalnych oraz wynikach badań molekularnych żywych gatunków (modelowanie czasów dywergencji sekwencji DNA). Chociaż niektóre skamieniałości galaretek grzebieniowych zostały również znalezione w Burgess Shale i innych osadach kambru i mogą powierzchownie przypominać meduzy meduzozoan z typu Cnidaria, galaretki grzebieniowe pochodzą w rzeczywistości z całkiem odrębnego typu zwierząt zwanego Ctenophora. Wcześniejsze doniesienia o pływających meduzach kambryjskich zostały ponownie zinterpretowane jako ctenofory.
Stanowiska skamielin Burgess Shale znajdują się na terenie parków narodowych Yoho i Kootenay i są zarządzane przez Parks Canada. Parks Canada z dumą współpracuje z czołowymi badaczami naukowymi w celu poszerzania wiedzy i zrozumienia tego kluczowego okresu historii Ziemi oraz udostępniania tych miejsc światu poprzez wielokrotnie nagradzane wycieczki z przewodnikiem. Burgess Shale został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1980 roku ze względu na jego wyjątkową uniwersalną wartość i jest obecnie częścią większego kanadyjskiego Parku Gór Skalistych Światowego Dziedzictwa UNESCO.