W największym dotychczasowym badaniu, zespół międzynarodowych badaczy zbadał, w jaki sposób zanieczyszczenie farmaceutyczne wpływa na zachowanie i migrację łososia atlantyckiego.
Badanie, prowadzone przez szwedzkie Uniwersytet Nauk Rolniczych, ujawniło, że powszechnie wykrywane poziomy środowiskowe Clobazam-lek często przepisywany na zaburzenia snu-zwiększył sukces migracji rzeki do młodego łososia na wolności.
Naukowcy odkryli również, że Clobazam skrócił czas potrzebny na łososia młodocianego, aby poruszać się po dwóch zaporach wodnych wzdłuż ich trasy migracji – przeszkody, które zwykle utrudniają udaną migrację.
Dr Marcus Michelangeli z Australian Rivers Institute Uniwersytetu Griffith, który był kluczowym czynnikiem przyczyniającym się do badania opublikowanego w Science, podkreślił rosnące zagrożenie zanieczyszczeniem farmaceutycznym dla dzikiej przyrody i ekosystemów na całym świecie.
„Zanieczyszczenia farmaceutyczne są wyłaniającym się globalnym problemem, a ponad 900 różnych substancji zostało teraz wykrytych w drogach wodnych na całym świecie” – powiedział dr Michelangeli.
„Szczególne niepokoją są substancje psychoaktywne, takie jak leki przeciwdepresyjne i leki przeciwbólowe, które mogą znacząco zakłócać funkcję i zachowanie mózgu dzikiej przyrody.
Dr Michałangeli zauważył, że celowanie w świecie badania odróżnia go od poprzednich badań.
„Większość wcześniejszych badań badających wpływ zanieczyszczeń farmaceutycznych na dziką przyrodę przeprowadzono w kontrolowanych warunkach laboratoryjnych, które nie w pełni uchwycają złożoności środowisk naturalnych” – powiedział.
„To badanie jest wyjątkowe, ponieważ bada wpływ tych zanieczyszczeń na dziką przyrodę bezpośrednio w tej dziedzinie, co pozwala nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób narażenie wpływa na zachowanie dzikiej przyrody w naturalnym kontekście.
„Podczas gdy zwiększony sukces migracji u łososia narażonego na Cobazam może wydawać się korzystnym efektem, ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że wszelkie zmiany w naturalnym zachowaniu i ekologii gatunku powinny mieć szersze negatywne konsekwencje zarówno dla tego gatunku, jak i otaczającej społeczności dzikiej przyrody”.
Zespół badawczy zastosował innowacyjne implanty farmaceutyczne powolnego uwalniania i nadajniki śledzenia zwierząt w celu monitorowania, w jaki sposób narażenie na Clobazam i opioidowe środki przeciwbólowe tramadol-kolejny wspólny zanieczyszczenie farmaceutyczne-wpłynęło na zachowanie i migrację młodocianego łososia atlantyckiego (Salmo Salar) w Sweeden's River Dal, ponieważ migrował do mózgu.
Kolejne eksperyment laboratoryjny wykazał również, że Clobazam zmienił zachowanie sznurkowania, co wskazuje, że zaobserwowane zmiany migracji na wolności mogą wynikać z indukowanych przez leki zmian dynamiki społecznej i zachowań podejmowania ryzyka.
Dr Michałangeli wyjaśnił, że przewidywanie pełnego zakresu tych skutków pozostaje trudne
„Biorąc pod uwagę realistyczne scenariusze narażenia, w których narażone są całe ekosystemy – obejmujące wiele gatunków i różnorodność zanieczyszczeń – potencjalne konsekwencje stają się jeszcze bardziej złożone” – powiedział.
Podczas gdy niedawny spadek łososia atlantyckiego przypisuje się przede wszystkim przełowienie, utratę siedlisk i fragmentacji-co prowadzi do ich zagrożonego statusu-badanie podkreśla, w jaki sposób zanieczyszczenie farmaceutyczne może również wpływać na kluczowe zdarzenia historii życia u ryb migrujących.
Dr Michałangeli zwrócił uwagę, że wiele farmaceutyków utrzymuje się w środowisku ze względu na słabą biodegradowalność i niewystarczające oczyszczanie ścieków. Jest jednak nadzieja.
„Zaawansowane metody oczyszczania ścieków stają się coraz bardziej skuteczne w zmniejszaniu zanieczyszczenia farmaceutycznego i istnieje obiecujący potencjał w podejściach zielonej chemii” – powiedział.
„Projektując leki, które rozkładają się szybciej lub stają się mniej szkodliwe po użyciu, możemy znacząco złagodzić wpływ na środowisko zanieczyszczenia farmaceutycznego w przyszłości”.
Badanie „Zanieczyszczenie farmaceutyczne wpływa na migrację rzeki do Sea w Atlantic Salmon (Salmo Salar)” zostało opublikowane w Science.