Nieskazitelne próbki z asteroid Ryugu powrócone przez misję Hayabusa2 6 grudnia 2020 r. Były niezbędne do poprawy naszego zrozumienia prymitywnych asteroid i tworzenia układu słonecznego. Asteroid Ryugu typu C składa się ze skał podobnych do meteorytów zwanych CI chondryty, które zawierają stosunkowo duże ilości węgla i przeszły rozległe zmiany wodne w przeszłości.
Zespół badawczy na Uniwersytecie Hiroshima odkrył obecność mineralnego djerfisherite, zawierającego potas siarczek żelaza-nickel, w ziarnach Ryugu. Obecność tego minerału jest całkowicie nieoczekiwana, ponieważ djerfisherite nie tworzy się w warunkach, że Ryugu jest narażony na jego istnienie. Odkrycia zostały opublikowane 28 maja 2025 r. W czasopiśmie Meteoritics & Planetary Science.
„Djerfisherite to minerał, który zwykle tworzy się w bardzo zredukowanych środowiskach, takich jak te znalezione w chondrytach enstatytowych, i nigdy nie był zgłaszany w CI Chondrytes lub innych ziaren Ryugu”, mówi pierwszy i korespondent Masaaki Miyahara, profesor nadzwyczajny w Graduate Science and Engineering, Hiroshima University. „Jego występowanie jest jak znalezienie tropikalnego nasienia w lodzie arktycznym-wskazującym na nieoczekiwane lokalne środowisko lub transport na duże odległości we wczesnym układzie słonecznym”.
Zespół Miyahary przeprowadzał eksperymenty, aby zrozumieć wpływ wietrzenia ziemskiego na ziarna Ryugu. Obserwując ziarna za pomocą mikroskopii elektronowej transmisyjnej w terenie (FE-TEM) w celu wpływu wietrzenia, znaleźli djerfisherit w 15 ziardzie płyty próbki C0105-042.
„Odkrycie djerfisherytu w ziarnie Ryugu sugeruje, że materiały o bardzo różnych historii formacji mogły się zmieszać wcześnie w ewolucji układu słonecznego lub że Ryugu doświadczył zlokalizowanych, chemicznie heterogenicznych warunków, które wcześniej nie rozpoznają. To stwierdzenie wyzwali, że Ryugu jest jednolity i otwiera nowe kwestie dotyczące złożoności pierwotnych Astteroid,„ Miiyahara.
Ryugu jest częścią większego nadwozia macierzystego, który utworzył się od 1,8 do 2,9 miliona lat po rozpoczęciu układu słonecznego. Uważa się, że ten korpus macierzysty powstał w zewnętrznym obszarze układu słonecznego, w którym istniały woda i dwutlenek węgla w postaci lodu. Wewnątrz ciała macierzystego ciepło wytwarzane przez rozkład pierwiastków radioaktywnych spowodowało, że lód stopił się około 3 milionów lat po jego utworzeniu. Szacuje się, że temperatura podczas tego procesu pozostała poniżej około 50 ℃.
Przeciwnie, uważa się, że ciała macierzyste chondrytów enstatytu, o których wiadomo, że zawierają djerfisherite, powstały w wewnętrznym obszarze układu słonecznego. Obliczenia termodynamiczne wskazują, że djerfisherit w chondrytach enstatytów utworzono bezpośrednio z gazu o wysokiej temperaturze. Ponadto eksperymenty z syntezy hydrotermalnej wykazały, że djerfisheryt może również tworzyć się poprzez reakcje między płynami zawierającymi potas a siarczkami Fe-ni w temperaturach powyżej 350 ℃.
Doprowadziło to zespół do zaproponowania dwóch hipotez jego obecności w ziarnie Ryugu: albo przybył z innego źródła podczas tworzenia ciała rodzicielskiego Ryugu; Lub powstało go wewnętrznie, gdy temperatura Ryugu została podniesiona do powyżej 350 ℃.
Wstępne dowody wskazują, że hipoteza formowania wewnętrznego jest bardziej prawdopodobna. Kolejnymi krokami będzie przeprowadzenie badań izotopowych tego i innych ziaren Ryugu, aby ustalić ich pochodzenie. „Ostatecznie naszym celem jest rekonstrukcja wczesnych procesów mieszania i historii termicznych, które ukształtowały małe ciała, takie jak Ryugu, poprawiając w ten sposób nasze zrozumienie formacji planetarnej i transportu materiału we wczesnym układzie słonecznym”, podsumowuje Miyahara.