W opublikowanym dzisiaj artykule międzynarodowa koalicja klimatologów stwierdza, że parametry życiowe Ziemi pogorszyły się w stopniu większym niż kiedykolwiek widział człowiek, do tego stopnia, że życie na planecie jest zagrożone.
Głównymi autorami raportu są William Ripple, wybitny profesor w Kolegium Leśnym Uniwersytetu Stanowego Oregon i były badacz ze stopniem doktora w OSU, Christopher Wolf, a współautorami jest 10 innych naukowców z USA i świata.
„Bez działań, które rozwiązują podstawowy problem ludzkości, która bierze od Ziemi więcej, niż może bezpiecznie dać, jesteśmy na dobrej drodze do potencjalnego upadku systemów naturalnych i społeczno-gospodarczych oraz świata z nieznośnymi upałami oraz niedoborami żywności i słodkiej wody” – dodał. Wilk powiedział.
W opublikowanym w czasopiśmie BioScience artykule „Raport o stanie klimatu na rok 2023: Wejście na nieznane terytorium” zauważono, że 20 z 35 planetarnych wskaźników życiowych, których autorzy używają do śledzenia zmian klimatycznych, osiąga rekordowe wartości.
Autorzy udostępniają nowe dane pokazujące, że w 2023 r. wiele rekordów związanych z klimatem zostało pobitych przez „ogromne marginesy”, szczególnie te dotyczące temperatur oceanów i lodu morskiego. Zwracają również uwagę na niezwykły sezon pożarów w Kanadzie, który spowodował niespotykaną dotąd emisję dwutlenku węgla.
Raport następuje cztery lata po „Ostrzeżeniu światowych naukowców przed kryzysem klimatycznym” opublikowanym przez Ripple i współpracowników w BioScience i podpisanym przez ponad 15 000 naukowców w 161 krajach.
„Życie na naszej planecie jest wyraźnie oblężone” – powiedział Ripple. „Trendy statystyczne pokazują głęboko alarmujące wzorce zmiennych i katastrof związanych z klimatem. Odnotowaliśmy również niewielki postęp w zakresie walki ludzkości ze zmianami klimatycznymi”.
Wśród kluczowych liczb w raporcie:
Dotacje do paliw kopalnych – działania rządów, które sztucznie obniżają koszty produkcji energii, podnoszą cenę otrzymywaną przez producentów lub obniżają cenę płaconą przez konsumentów – w latach 2021–2022 wzrosły mniej więcej dwukrotnie, z 531 miliardów dolarów do nieco ponad 1 biliona dolarów. Już w tym roku pożary w Kanadzie wypuściły do atmosfery ponad 1 gigatonę dwutlenku węgla, czyli więcej niż całkowita emisja gazów cieplarnianych Kanady w 2021 r. wynosząca 0,67 gigaton. W 2023 r. było już 38 dni, w których średnia globalna temperatura była o ponad 1,5 stopnia Celsjusza wyższa od poziomu sprzed epoki przemysłowej. Autorzy zauważają, że do tego roku takie dni były rzadkością. Najwyższa średnia temperatura powierzchni Ziemi, jaką kiedykolwiek zarejestrowano, miała miejsce w lipcu ubiegłego roku i istnieją powody, aby sądzić, że była to najwyższa temperatura powierzchni, jaką planeta widziała w ciągu ostatnich 100 000 lat.
„Jako naukowcy jesteśmy ogromnie zaniepokojeni nagłym wzrostem częstotliwości i dotkliwości katastrof klimatycznych” – powiedział Wolf, obecnie naukowiec w firmie Terrestrial Ecosystems Research Associates z siedzibą w Corvallis. „Częstotliwość i dotkliwość tych katastrof mogą przewyższać rosnące temperatury. Pod koniec XXI wieku aż od 3 do 6 miliardów ludzi może znaleźć się poza nadającymi się do zamieszkania regionami Ziemi, co oznacza, że będą musieli się zmierzyć z silnymi upałami i ograniczoną dostępnością żywności i podwyższoną śmiertelność.”
Autorzy twierdzą, że potrzebna jest polityka ukierunkowana na podstawową kwestię „przekroczenia limitów ekologicznych”. Gdy zapotrzebowanie człowieka na zasoby Ziemi jest zbyt duże, dochodzi do szeregu kryzysów środowiskowych, w tym do spadku różnorodności biologicznej. Dopóki ludzkość będzie wywierać ogromną presję na planetę, każda strategia skupiająca się wyłącznie na węglu lub klimacie doprowadzi po prostu do redystrybucji presji – zauważają.
„Naszym celem jest przekazywanie faktów klimatycznych i formułowanie zaleceń politycznych” – powiedział Ripple. „Moralnym obowiązkiem naukowców i naszych instytucji jest ostrzeganie ludzkości o wszelkich potencjalnych zagrożeniach egzystencjalnych i okazywanie przywództwa w podejmowaniu działań”.
Autorzy wzywają do przejścia do gospodarki globalnej, która stawia na pierwszym miejscu dobro człowieka i ogranicza nadmierną konsumpcję i nadmierne emisje przez bogatych. Konkretne zalecenia obejmują wycofywanie dotacji do paliw kopalnych, przejście na dietę roślinną, wzmożenie wysiłków na rzecz ochrony lasów oraz przyjęcie międzynarodowych traktatów w sprawie eliminacji węgla i nierozprzestrzeniania paliw kopalnych.
Podkreślają, że wszelkie działania związane z klimatem muszą opierać się na równości i sprawiedliwości społecznej, zauważając, że ekstremalne warunki pogodowe i inne skutki klimatyczne są nieproporcjonalnie odczuwalne przez najbiedniejszych ludzi, którzy w najmniejszym stopniu przyczynili się do zmiany klimatu.