Naukowcy rozwikłali trwałą tajemnicę, odkrywając, w jaki sposób dinozaury zauropodów – takie jak brontozaur i diplodok – podtrzymywały swoje gigantyczne ciała na lądzie.
Zespół kierowany przez University of Queensland i Monash University wykorzystał modelowanie 3D i metody inżynieryjne do cyfrowej rekonstrukcji i testowania funkcji kości stóp różnych zauropodów.
Dr Andréas Jannel prowadził badania podczas swoich studiów doktoranckich w Dinosaur Lab UQ i powiedział, że zespół odkrył, że tylne stopy zauropodów mają pod „piętą” miękką podkładkę, która amortyzuje stopę, aby wchłonąć ich ogromny ciężar.
„W końcu potwierdziliśmy od dawna oczekiwany pomysł i po raz pierwszy dostarczamy biomechaniczne dowody na to, że podkładka z tkanek miękkich – szczególnie w ich tylnych stopach – odegrałaby kluczową rolę w zmniejszeniu nacisku lokomotorycznego i naprężeń kości. – powiedział dr Jannel.
„To oszałamiające wyobrazić sobie, że te gigantyczne stworzenia mogły utrzymać swój ciężar na lądzie”.
Zauropody były największymi zwierzętami lądowymi, które wędrowały po Ziemi przez ponad 100 milionów lat.
Początkowo sądzono, że były w wodzie półwodnej, a siła wyporu wody wspierała ich ogromny ciężar, co zostało obalone przez odkrycie śladów zauropodów w osadach lądowych w połowie XX wieku.
Dr Olga Panagiotopoulou z Uniwersytetu Monash powiedziała, że uważano również, że zauropody mają stopy podobne do współczesnych słoni.
„Kultura popularna – pomyśl Park Jurajski lub Spacer z Dinozaurami – często przedstawia te behemoty z prawie cylindrycznymi, grubymi, podobnymi do słonia stopami” – powiedział dr Panagiotopoulou.
„Ale jeśli chodzi o strukturę szkieletu, słonie są w rzeczywistości „na palcach” na wszystkich czterech stopach, podczas gdy zauropody mają różne konfiguracje stóp w przednich i tylnych łapach.
„Przednie łapy zauropodów są bardziej kolumnowe, podczas gdy z tyłu mają więcej ‘szpilek na koturnie’ wspartych dużą podkładką z tkanek miękkich”.
Profesor nadzwyczajny UQ, Steve Salisbury, powiedział, że dzieje się tak, ponieważ zauropody i słonie mają różne pochodzenie ewolucyjne.
„Słonie należą do starożytnego rzędu ssaków zwanych trąbowcami, które po raz pierwszy pojawiły się w Afryce około 60 milionów lat temu jako małe, nieokreślone roślinożerne” – powiedział profesor Salisbury.
Dla kontrastu, zauropody – których przodkowie pojawili się po raz pierwszy 230 milionów lat temu – są bliżej spokrewnione z ptakami.
„Były zwinnymi, dwunożnymi roślinożercami i dopiero później w ich ewolucji szły na czworakach.
„Co najważniejsze, przejście do stania się największymi zwierzętami lądowymi, które chodzą po ziemi, wydaje się wiązać z adaptacją napiętek”.
Naukowcy planują teraz wykorzystać metody modelowania 3D i inżynierii do dalszych odkryć.
„Chcę zastosować podobną metodę do całej kończyny i włączyć dodatkową tkankę miękką, taką jak mięśnie, które rzadko są zachowane w skamielinach” – powiedział dr Jannel.
„Cieszymy się również, że możemy badać kończyny i stopy innych prehistorycznych zwierząt.
„To powinno pozwolić nam odpowiedzieć na różne pytania dotyczące biomechaniki wymarłych zwierząt i lepiej zrozumieć ich adaptacje środowiskowe, ruch i styl życia”.
Źródło historii:
Materiały dostarczone przez Uniwersytet Queensland. Uwaga: Treść można edytować pod kątem stylu i długości.