6 maja 1954 r. Roger Bannister przepchnął się przez taśmę kończącą na torze Iffley Road w Oksfordzie w Anglii i upadł w ramiona przyjaciół po tym, jak stał się pierwszym człowiekiem, który przebiegł milę w mniej niż cztery minuty.
„Po raz pierwszy był to bieganie równoważne Sumting Mount Everest” – powiedział profesor fizjologii integracyjnej University of Colorado Boulder, Rodger Kram. „Przed Bannister uważano to za niemożliwe – poza granicami ludzkiej fizjologii”.
Siedem dekad później biegacz nie podążała jeszcze śladami Bannistera, a niektórzy pytali, czy to możliwe. Nowe badanie opublikowane w tym tygodniu przez Krama i jego współpracowników sugeruje, że przy właściwym strategicznie czasowym i umieszczonym Pacers odpowiedź brzmi „tak” – a kenijska olimpijska wiara Kipyegon jest na krawędzi tego.
„Odkryliśmy, że gdyby wszystko poszło dobrze, pod kilkoma różnymi scenariuszami kreślarstw, mogłaby złamać 4-minutową barierę”-powiedziała współautorka Shalaya Kipp, olimpijska biegaczka średniego dystansu, która uzyskała tytuł magistra w laboratorium Krama. „To niezwykle ekscytujące, o których teraz mówimy i studiujemy granice kobiet kobiet”.
Od „łamania 2” do „łamania 4”
W 2016 r. Laboratorium Krama obliczyło, co było wymagane, aby mężczyzna przełamał legendarną dwugodzinną barierę maratonu.
On i jego uczniowie ustalili, że wraz z intensywnym treningiem, najnowocześniejsze buty oraz idealne warunki kursowe i pogodowe, szkicowanie-bieganie za lub przed innym biegaczem w celu zmniejszenia odporności na powietrze-były kluczowe.
Częściowo poinformowany o swoich badaniach Nike był gospodarzem projektu Breaking2 w maju 2017 r., Aby stworzyć te warunki dla kenijskiego maratonera Eliuda Kipchoge'a. Kipchoge ledwo opuścił swój cel tego dnia, ale przybił go w podobnie wystawionym wyścigu w Wiedniu w 2019 roku.
Cztery lata później Kram z zainteresowaniem obserwował, jak Kenijski biegacz Faith Kipyegon zmiażdżył rekordy 1500 metrów kobiet, 5000 metrów i mili – wszystko w mniej niż dwa miesiące, wychowując córkę.
Kiedy Kipyegon rozbiła rekord świata Mile dla kobiet z czasem czterech minut, 7,64 sekundy, była nieco ponad 3% od złamania 4-minutowego mili, zauważyła Kram. Przypadkowo, kiedy jego zespół po raz pierwszy zaczął prowadzić badania, rekordzista świata maratonu był około 3% niewielki od dwóch godzin maratonu.
Kram i jego byli studenci, teraz rozprzestrzenili się w instytucjach badawczych na całym świecie, ponownie się zapoznali – tym razem do zbadania granic kobiet kobiet.
Moc przygotowywania
Biegnij sam, nawet w nieruchomym dniu, a cząsteczki powietrza wpadają w ciebie, gdy się przez nie poruszasz, spowalniając cię. Biegnij w cieniu Pacer lub, jeszcze lepiej, z biegaczami z przodu iz tyłu i zużywasz mniej energii.
„Poradnik z przodu dosłownie odsuwa cząsteczki powietrza z drogi” – powiedział Kram.
W tempie czterominutowym, biegacz wielkości Kipyegona musi pokonać zaskakująco dużą siłę odporności na powietrze-około 2% jej masy ciała. Zespół wcześniej ustalił, że całkowicie wyeliminowanie tej siły zmniejszy energię wymaganą o około 12%, co pozwoli jej szybciej biec.
„Każdy, od najlepszych elity po niższego poziomu, może skorzystać z przyjęcia optymalnej formacji przygotowawczej przez jak najwięcej wyścigu”-powiedział Edson Soares da Silva, pierwszy autor w nowej gazecie.
Na przykład DA Silva obliczyła, że 125-funtowa, 5-metrowej biegaczy, która zwykle biegnie około 3: 35-minutowego maratonu, może poprawić jej czas nawet pięć minut.
Magiczna liczba
W nowym badaniu zespół przeszedł na wideo z rekordowego wykończenia Kipyegona w Monako.
Warunki były idealne, ale jej stemple na początku biegały zbyt szybko, powiedział Kram, pozwalając, by luka między nimi a jej poszerzyła się. Na ostatnim okrążeniu jej Pacers zrezygnował i była sama.
Idealnie, powiedział, jedna stymulator będzie doskonale rozmieszczony z przodu, kolejna z tyłu, przez pierwszą pół mili; Wtedy inna para świeżo nóg wkroczy, aby zająć miejsce w pół mili. Wcześniejsze badania sugerują, że mogą one zmniejszyć odporność na powietrze o 76%. Korzystając z tej wartości, zespół obliczył swój prognozowany czas zakończenia: co niezwykłe, 3: 59,37 – w tym samym czasie Hit Bannister w 1954 roku.
Inspirujące naukowców i biegaczy
Kipp, obecnie badacz doktorantów w Mayo Clinic, podkreśla, że ich badanie, podobnie jak wielu w tej dziedzinie, opierało się na wcześniejszych badaniach wykluczających kobiety.
Autorzy mają nadzieję, że ich artykuł pomoże zwiększyć zainteresowanie badaniem fizjologii sportowców i zainspirują zainteresowanie lekkoatletykami.
Niedawno wysłali kopię gazety do Kipyegon, jej trenerów i sponsorów w Nike, unosząc pomysł kolejnej inscenizacji, podobnie jak Breaking2.
„Mam nadzieję, że” czytamy w ostatnim wierszu artykułu – pani Kipyegon może przetestować naszą prognozę na torze ”.