Analiza przepływów lawy, które zestaliły się, a następnie rozpadły się nad masywnym pęknięciem w skórce Ziemi w Turcji, przyniosło nowe informacje na temat poruszania się kontynentów z czasem, poprawiając nasze zrozumienie ryzyka trzęsienia ziemi.
Nowe badania przeprowadzone przez Curtin University ujawniły strefę uskoków Tuz Gölü-ponad 200-kilometrową strukturę geologiczną widoczną z kosmosu-powoli się rozdaje, zapewniając rzadkie spojrzenie na siły kształtujące skorupę Ziemi, gdy płyty tektoniczne zderzają się.
Profesor australijski profesor Axel Schmitt z Curtin's John de Laeter Center i School of Earth and Planetary Sciences, powiedział, że badanie rozwiązało długotrwałą tajemnicę dotyczącą ruchu błędu, w przełomie nie tylko do oceny zagrożeń sejsmicznych, ale także na poprawę globalnych modeli deformacji kontynentalnej.
„Podczas gdy Turcja jest dobrze znana ze swoich wad strażniczych podatnych na trzęsienie ziemi, badanie to potwierdza po raz pierwszy, że wina Tuz Gölü jest wadą ekstensywną, co oznacza, że ziemia po obu stronach odsuwa się od siebie, a nie przesuwa się na bok, jak wcześniej sądzono”-powiedział profesor Schmitt.
„Kilka lawowych przepływów z wulkanu Hasandağ przepłynęło nad uskokiem i ochłodziło się, a następnie rozbiło się trzęsieniami ziemi. Byliśmy w stanie zrekonstruować ich pierwotny kształt i określić ich wiek. To pozwoliło nam śledzić, w jaki sposób skały, które kiedyś były kiedyś połączone.
„Nasze ustalenia jednoznacznie ujawniają, że usterka rozszerza się w tempie około jednego milimetra rocznie, a nie przesuwanie się na boki. Zrozumienie tych ruchów jest kluczowe nie tylko do oceny zagrożeń wulkanicznych i trzęsień ziemi, ale także do poprawy globalnych modeli deformacji kontynentalnej”.
Zespół badawczy zastosował najnowocześniejsze techniki, w tym dane teledetekcyjne, mikroprobek jonowy John de Laeter Center i hel datowany w obiekcie termochronologii w Australii Zachodniej (Watch), aby precyzyjnie datować przepływy lawy i śledzić ich przemieszczenie przez tysiące lat.
Współautor Curtin profesor Martin Danišík, z John de Laeter Center, powiedział, że małe kryształy cyrkonu w przepływach lawowych działały jako zegary geologiczne, chwytanie helu wytwarzanego przez radioaktywny rozkład niewielkich ilości naturalnie występującego uranu i toru.
„Mierząc uran, tor i hel w cyrkonie, możemy dokładnie ustalić, kiedy wybuchły przepływy lawy, rozlały się przez uskok, a następnie ostygnęły” – powiedział profesor Danišík.
Współautor Curtin i ekspert od teledetekcji, Janet Harvey, również z Johna de Laeter Center, powiedziała, że ponieważ trzęsienia ziemi na uskoku Toz Gölü występują rzadziej niż w szybko poruszających się błędach granicznych płyt w Turcji północnej i wschodniej, badania deformacji krajobrazu, takie jak to, dostarczają danych, że współczesny rekord sejsmiczny nie może.
„Winforma znajduje się w kluczowym miejscu, w którym wszystkie płyty eurazjatyckie, arabskie i afrykańskie oddziałują” – powiedziała Harvey.
„Badanie jego ruchów pomaga nam zrozumieć, w jaki sposób obciążenie jest rozmieszczone, gdy kontynenty zderzają się-spostrzeżenia, które można zastosować w innym miejscu wzdłuż alpejskiego pasa górskiego i do innych stref deformacji kontynentalnej na całym świecie.
„Te badania podkreślają znaczenie powracania długotrwałych założeń geologicznych i wykorzystania nowoczesnych technik w celu precyzyjnego zmierzenia, w jaki sposób kontynenty reagują na ogromne naciski na kolizje tektoniczne”.
Badanie zostało współautor przez naukowców z Konya Technical University (Turcja), Heidelberg University (Niemcy) i University of Toronto (Kanada).