Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Davis zaktualizowali swoje wytyczne dotyczące kastracji 40 popularnych odmian psów według rasy i płci. Ich niedawny artykuł opublikowany w Frontiers in Veterinary Science dodał pięć ras do linii badań rozpoczętych w 2013 roku od badania, które sugerowało, że wczesna kastracja golden retrieverów naraża je na zwiększone ryzyko chorób stawów i niektórych nowotworów.
To wstępne badanie wywołało lawinę debat na temat najlepszego wieku na kastrację innych popularnych ras. Profesorowie Lynette i Benjamin Hart ze Szkoły Medycyny Weterynaryjnej, główni autorzy badania, postanowili dodać więcej badań dotyczących ras, analizując dane z ponad dziesięciu lat dotyczące tysięcy psów leczonych w szpitalu weterynaryjnym na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis. Ich celem było zapewnienie właścicielom większej ilości informacji, aby mogli podjąć najlepszą decyzję dla swoich zwierząt.
W szczególności przyjrzeli się korelacji między kastracją lub sterylizacją psa przed 1. rokiem życia a ryzykiem zachorowania u psa na niektóre nowotwory. Należą do nich nowotwory węzłów chłonnych, kości, naczyń krwionośnych lub nowotwory komórek tucznych u niektórych ras; oraz zaburzenia stawów, takie jak dysplazja stawu biodrowego lub łokciowego lub uszkodzenie więzadeł krzyżowych czaszki. Choroby stawów i nowotwory cieszą się szczególnym zainteresowaniem, ponieważ kastracja usuwa męskie i żeńskie hormony płciowe, które odgrywają kluczową rolę w ważnych procesach zachodzących w organizmie, takich jak zamykanie płytek wzrostowych kości.
W najnowszym badaniu skupiono się na wyżle niemieckim krótko/szorstkowłosym, mastifie, nowofundlandze, rhodesian ridgebacku i husky syberyjskim. Dane zebrano z dokumentacji szpitala weterynaryjnego UC Davis, która obejmowała ponad 200 przypadków każdej z tych pięciu ras o wadze ponad 20 kg (lub 44 funtów) w okresie od stycznia 2000 r. do grudnia 2020 r.
The Harts twierdzą, że ich zaktualizowane wytyczne podkreślają znaczenie spersonalizowanych decyzji dotyczących kastracji psów, biorąc pod uwagę rasę, płeć i kontekst psa. Tabela przedstawiająca wytyczne odzwierciedlające wyniki badań dla wszystkich 40 ras, które zostały poddane badaniu, w tym pięciu nowych ras, można znaleźć tutaj.
Zagrożenia dla zdrowia różnią się w zależności od rasy
„Rozważanie alternatywnego paradygmatu zawsze jest skomplikowane” – stwierdziła profesor Lynette Hart. „Jest to przejście od długotrwałego modelu praktyk wczesnej sterylizacji/kastralii w USA i większości Europy do kastracji w wieku 6 miesięcy, ale należy to wziąć pod uwagę, ponieważ widzimy powiązania pomiędzy odstawieniem hormonów gonadalnych we wczesnej sterylizacji/kastralii i potencjalne problemy zdrowotne.”
Badanie wykazało duże różnice między tymi rasami pod względem rozwoju chorób stawów i nowotworów w przypadku wczesnej kastracji. U wyżłów płci męskiej i żeńskiej występowały zwiększone schorzenia stawów i nowotwory; u samców mastifów częściej występowały uszkodzenia więzadeł krzyżowych czaszki i chłoniak; u samic ras nowofundlandzkich występowało zwiększone ryzyko chorób stawów; u samic rasy Ridgeback ryzyko wystąpienia nowotworu komórek tucznych było zwiększone w przypadku bardzo wczesnej kastracji; i husky syberyjskie nie wykazały znaczącego wpływu na choroby stawów ani nowotwory.
„Inwestujemy we wnoszenie wkładu w relacje ludzi ze zwierzętami” – powiedział Benjamin Hart, emerytowany wybitny profesor. „Niniejsze wytyczne zawierają informacje i opcje, które lekarze weterynarii mogą dać właścicielom zwierząt domowych, którzy powinni podejmować ostateczną rolę decyzyjną dotyczącą zdrowia i dobrostanu swojego zwierzęcia”.
Ich połączone badania naukowe będą wkrótce dostępne wraz z innymi badaniami w ogólnodostępnym czasopiśmie Frontiers of Veterinary Science w postaci bezpłatnego e-booka Efektywne opcje dotyczące sterylizacji lub kastracji psów.
Inni badacze biorący udział w tym badaniu na Uniwersytecie Kalifornijskim w Davis to: Abigail Thigpen, Maya Lee, Miya Babchuk, Jenna Lee, Megan Ho, Sara Clarkson i Juliann Chou ze Szkoły Medycyny Weterynaryjnej; i Neil Willits z Departamentu Statystyki.
Badanie otrzymało niewielką kwotę środków od Centrum Zdrowia Zwierząt Towarzyszących, ale zostało przeprowadzone głównie przez wyżej wymienionych autorów jako wolontariuszy.