Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z Cooperative Institute for Marine and Atmospheric Studies (CIMAS), University of Miami Rosenstiel School of Marine, Atmospheric, and Earth Science, Atlantic Oceanographic and Meteorological Laboratory (AOML) przy NOAA oraz National Oceanography Centre wykazało, że natężenie Prądu Florydzkiego, początku systemu Prądu Zatokowego i kluczowego elementu globalnej południkowej cyrkulacji wywrotnej Atlantyku, czyli AMOC, pozostaje stabilne od czterech dekad.
Coraz większe zainteresowanie naukowców i opinii publicznej budzi AMOC, trójwymiarowy system prądów oceanicznych, który działa jak „taśmociąg” rozprowadzający ciepło, sól, składniki odżywcze i dwutlenek węgla po oceanach świata. Zmiany w sile AMOC mogą mieć wpływ na globalny i regionalny klimat, pogodę, poziom morza, wzorce opadów i ekosystemy morskie.
W ramach tych badań pomiary Prądu Florydzkiego zostały skorygowane o długofalową zmianę pola geomagnetycznego. W rezultacie okazało się, że Prąd Florydzki, jeden z najszybszych prądów w oceanie i ważny element AMOC, pozostał zadziwiająco stabilny przez ostatnie 40 lat.
W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nature Communications naukowcy ponownie ocenili 40-letni zapis transportu objętości Prądu Florydzkiego mierzony na wycofanym z eksploatacji podmorskim kablu telekomunikacyjnym w Cieśninie Florydzkiej, który rozciąga się na dnie morskim między Florydą a Bahamami. Ze względu na pole magnetyczne Ziemi, gdy jony soli w wodzie morskiej są transportowane przez Prąd Florydzki przez kabel, w kablu indukowane jest mierzalne napięcie. Pomiary kabla zostały przeanalizowane razem z pomiarami z regularnych badań hydrograficznych, które bezpośrednio mierzą transport objętości Prądu Florydzkiego i właściwości masy wody. Ponadto transport został wywnioskowany z różnic poziomów morza w poprzek strumienia mierzonych przez satelity altimetryczne.
„To badanie nie obala potencjalnego spowolnienia AMOC, pokazuje, że Prąd Florydzki, jeden z kluczowych składników AMOC w subtropikalnej części północnego Atlantyku, pozostał stabilny przez ponad 40 lat obserwacji” — powiedział Denis Volkov, główny autor badania i naukowiec w CIMAS, który ma siedzibę w Rosenstiel School. „Dzięki skorygowanym i zaktualizowanym szeregom czasowym transportu Prądu Florydzkiego, negatywna tendencja w transporcie AMOC rzeczywiście się zmniejsza, ale nie znika całkowicie. Istniejące dane obserwacyjne dopiero zaczynają rozwiązywać zmienność międzydekadową i potrzebujemy wielu kolejnych lat ciągłego monitorowania, aby potwierdzić, czy następuje długotrwały spadek AMOC”.
Zrozumienie stanu Prądu Florydzkiego jest niezwykle istotne dla opracowania systemów prognozowania poziomu wód przybrzeżnych, oceny lokalnej pogody oraz wpływu na ekosystemy i społeczeństwo.
Od 1982 r. projekt Western Boundary Time Series (WBTS) NOAA i jego poprzednicy monitorowali transport Prądu Florydzkiego między Florydą a Bahamami na 27°N, wykorzystując 120-kilometrowy kabel podmorski połączony z regularnymi rejsami hydrograficznymi w Cieśninie Florydzkiej. Ten niemal ciągły monitoring zapewnił najdłuższy istniejący zapis obserwacji prądu granicznego. Począwszy od 2004 r. projekt WBTS NOAA współpracował z programem Rapid Climate Change (RAPID) Zjednoczonego Królestwa i programami Meridional Overturning Circulation and Heatflux Array (MOCHA) Uniwersytetu w Miami, aby utworzyć pierwszy transbasenowy układ obserwacyjny AMOC na około 26,5N.
Badanie zostało dofinansowane przez program Global Ocean Monitoring and Observing NOAA (dotacja nr 100007298), program Climate Variability and Predictability NOAA (dotacja nr NA20OAR4310407), Natural Environment Research Council (dotacje nr NE/Y003551/1 i NE/Y005589/1) oraz National Science Foundation (dotacje nr OCE-1332978 i #OCE-1926008).