Wiele osób marzy o przejściu na emeryturę do cieplejszego, tańszego kraju. Ale emerytowie, którzy przeprowadzają się za granicą, mogą być bardziej narażeni na samotność niż ci, którzy pozostają w ich kraju, zgodnie z badaniami opublikowanymi przez American Psychological Association.
„Międzynarodowa migracja emerytalna jest coraz bardziej popularna w Europie i na całym świecie. W mediach społecznościowych widzisz wszystkich ludzi w Europie w Hiszpanii, amerykańscy emeryci przeprowadzają się do Meksyku i japońskich emerytów do Malezji” – powiedziała główna autorka nauki Esma Betül Savaş, MSC, z Holandii interdyscyplinarnej. „Chociaż ci migranci na emeryturze zazwyczaj zgłaszają się do bycia szczęśliwym, nadal mogą stawić czoła zmaganiom dostosowując się do nowego kraju”.
Walki te mogą obejmować zmniejszenie kontaktu z rodziną i starymi przyjaciółmi – w tym dorosłymi dziećmi – a także trudności z nawiązywaniem nowych przyjaźni i kontaktów w ich nowych krajach.
Badania zostały opublikowane w czasopiśmie Psychology and Aging.
Aby lepiej zrozumieć doświadczenia migrantów emerytalnych, Savaş i jej koledzy ankietowali 4995 holenderskich emerytów mieszkających za granicą oraz grupę porównawczą 1338 holenderskich emerytów, którzy nadal mieszkają w Holandii. Aby zakwalifikować się jako migrant na emeryturę, osoby mieszkające za granicą musiały być starsze niż 65 lat i przeprowadzili się do swojego nowego kraju po 50. roku życia.
Naukowcy zapytali uczestników o ich poczucie samotności, a także o powiązania z rodziną, przyjaciółmi i sąsiadami w domu i w ich nowych krajach. Patrzyli na dwa aspekty samotności – emocjonalną samotność, która wynika z braku bliskich przyjaciół lub partnera oraz samotności społecznej, co wynika z braku szerszego kręgu społecznego lub poczucia wspólnoty.
Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy odkryli, że migranci emerytalni byli bardziej samotni niż nie-migranci. Stało się tak pomimo faktu, że migranci emerytalni mieli średnio wyższy status społeczno-ekonomiczny i zdrowszy niż emerytów spoza migrantów w grupie kontrolnej-czynniki, które często są związane z mniejszą samotnością.
Jednak migranci emerytalni nie byli średnio bardziej emocjonalnie samotni niż nie-migranci. Ma to sens, według naukowców, ponieważ wielu emerytów przenosi się do nowego kraju z małżonkiem lub partnerem.
Tylko migranci na emeryturze, którzy poinformowali, że stracili kontakt z dobrymi przyjaciółmi i rodziną z domu, byli zarówno samotni społeczni, jak i emocjonalnie. Naukowcy odkryli również, że ci, którzy mieli większy kontakt z sąsiadami i wyższe poczucie przynależności do swojego nowego kraju, zgłaszali mniej samotności społecznej.
Według Savaş w badaniu podkreśla potrzebę rozważenia swoich systemów wsparcia społecznego, jeśli myślą o przejściu na emeryturę za granicą.
„Starsi dorośli mogą stawić czoła podwójnemu zagrożeniu na emeryturze do nowego kraju, ponieważ są one narażone zarówno na czynniki ryzyka związane z wiekiem, jak i związane z migracją samotność, a samotność sama jest czynnikiem ryzyka negatywnych wyników zdrowotnych”-powiedziała. „Ważne jest, aby ludzie rozważający migrację emerytalną zastanowili się, w jaki sposób mogą utrzymać swoje więzi społeczne w swoim kraju pochodzenia i tworzyć nowe w kraju docelowym”.