W dzisiejszych czasach nie tak bardzo. Ale ponad 4,5 miliarda lat temu możliwe jest, że Czerwona Planeta miała skorupę porównywalną do dzisiejszej Islandii. To odkrycie, ukryte w najstarszych fragmentach marsjańskich znalezionych na Ziemi, może dostarczyć informacji o naszej planecie, która została utracona w ciągu miliardów lat ruchów geologicznych i może pomóc wyjaśnić, dlaczego Ziemia przekształciła się w planetę, która utrzymuje szeroką różnorodność życia, a Mars zrobił to. nie.
Te wglądy w przeszłość Ziemi pochodzą z nowych badań, opublikowanych dzisiaj w Nature Communications, przez międzynarodowy zespół, w skład którego wchodzi naukowiec z NAU. Badanie szczegółowo opisuje, w jaki sposób odkryli prawdopodobne marsjańskie pochodzenie meteorytu sprzed 4,48 miliarda lat, nieformalnie nazwanego Black Beauty. Jego pochodzenie to jeden z najstarszych regionów Marsa.
„Ten meteoryt zarejestrował pierwszy etap ewolucji Marsa i, co za tym idzie, wszystkich planet ziemskich, w tym Ziemi” – powiedziała Valerie Payré, badaczka podoktorancka w Departamencie Astronomii i Nauk Planetarnych. „Ponieważ Ziemia straciła swoją starą powierzchnię głównie z powodu tektoniki płyt, obserwowanie takich ustawień na niezwykle starożytnych terenach Marsa jest rzadkim oknem na starożytną powierzchnię Ziemi, którą straciliśmy dawno temu”.
Co Mars może nam powiedzieć o Ziemi
Zespół kierowany przez Anthony’ego Lagaina z Curtin University w Australii szukał miejsca pochodzenia meteorytu marsjańskiego (oficjalnie nazwanego NWA – Afryka Północno-Zachodnia – 7034 ze względu na miejsce, w którym został znaleziony na Ziemi). Ten meteoryt, którego skład chemiczny wskazuje, że Mars miał aktywność wulkaniczną w stosunku do tej znalezionej na Ziemi, zarejestrował pierwszy etap ewolucji Marsa. Chociaż został wyrzucony z powierzchni Marsa pięć do 10 milionów lat temu po uderzeniu asteroidy, jego region źródłowy i kontekst geologiczny pozostały tajemnicą.
Zespół ten zbadał chemiczne i fizyczne właściwości Black Beauty, aby określić, skąd pochodzi; ustalili, że pochodzi z Terra Cimmeria-Sirenum, jednego z najstarszych regionów Marsa. Może mieć powierzchnię podobną do kontynentów Ziemi. Ciała planetarne, takie jak Mars, mają kratery uderzeniowe na całej swojej powierzchni, więc znalezienie właściwego jest wyzwaniem. W poprzednim badaniu zespół Lagaina opracował algorytm wykrywania kraterów, który wykorzystuje obrazy powierzchni Marsa w wysokiej rozdzielczości do identyfikacji małych kraterów uderzeniowych, znajdując około 90 milionów o średnicy zaledwie 50 metrów. W tym badaniu byli w stanie wyizolować najbardziej prawdopodobne miejsce wyrzutu – krater Karratha, który wykopał wyrzuty starszego krateru o nazwie Khujirt.
„Po raz pierwszy znamy kontekst geologiczny jedynej zbrekcjowanej próbki marsjańskiej dostępnej na Ziemi, 10 lat przed misją NASA Mars Sample Return, która ma odesłać próbki zebrane przez łazik Perseverance, który obecnie bada krater Jezero” – powiedział Lagain. , pracownik naukowy w School of Earth and Planetary Sciences w Curtin. „Badania te utorowały drogę do zlokalizowania miejsca wyrzutu innych meteorytów marsjańskich, aby stworzyć najbardziej wyczerpujący obraz historii geologicznej Czerwonej Planety”.
Payré bada naturę i formowanie się skorupy Marsa, aby ustalić, czy Ziemia i Mars mają wspólną przeszłość, która obejmuje zarówno skorupę kontynentalną, jak i oceaniczną. Wykorzystuje obserwacje orbitalne wykonane w tym regionie, aby zbadać, czy na Marsie istnieją ślady wulkanizmu podobne do Islandii.
„Na dzień dzisiejszy złożoność skorupy Marsa nie jest rozumiana, a wiedza o pochodzeniu tych niesamowitych starożytnych fragmentów może doprowadzić przyszłe misje łazikowe i przestrzenne do zbadania regionu Terra Sirenum-Cimmeria, który ukrywa prawdę o ewolucji Marsa i być może Ziemi — powiedziała. „Ta praca toruje drogę do zlokalizowania miejsca wyrzutu innych marsjańskich meteorytów, które zapewnią najbardziej wyczerpujący obraz historii geologicznej Marsa i odpowiedzą na jedno z najbardziej intrygujących pytań: dlaczego Mars, teraz suchy i zimny, ewoluował tak inaczej niż Ziemia, kwitnąca planeta na całe życie?”
Algorytm zespołu jest przystosowany do wykrywania kraterów uderzeniowych konstelujących Merkurego i Księżyc, inne ciała ziemskie. Można to wykorzystać do rozwikłania ich historii geograficznej i odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące ich powstawania i ewolucji. Ta praca jest punktem wyjścia do prowadzenia przyszłych badań Układu Słonecznego.