Jako dziecko zafascynowało mnie raporty i filmy dokumentalne o badaniach terenowych i często zastanawiałem się, co trzeba tam być i jaką wiedzę była tworzona. Później, jako ekolog, poczułem potrzebę podejść, które lepiej połączyły badania naukowe z kontekstami w świecie rzeczywistym. Szczególnie zainteresowałem się perspektywami, które postrzegały ludzi nie odrębnych od natury, ale jako części systemów ekologicznych. Doprowadziło mnie to do zbadania metod integracyjnych, które obejmują wiedzę lokalną i tradycyjną, mającą na celu uczynienie badań bardziej istotnymi i dostępnymi dla zaangażowanych społeczności.
Czy możesz nam powiedzieć o badaniach, nad którymi obecnie pracujesz?
Moje badania koncentrują się na etnobiologii, interdyscyplinarnej dziedzinie przecinającej ekologię, ochronę i tradycyjną wiedzę. Badamy nie tylko różnorodność biologiczną w danym obszarze, ale także relacje lokalne społeczności z otaczającymi gatunkami, zapewniając lepsze zrozumienie lokalnej dynamiki i obszarów wymagających szczególnej uwagi na ochronę. W końcu nikt nie zna miejsca lepiej niż ci, którzy mieszkali tam od pokoleń. Ta głęboka znajomość pozwala na wczesne wykrycie zmian lub przesunięcia środowiska. Ponadto opracowanie wspólnego projektu z mieszkańcami generuje większe zaangażowanie, ponieważ uznają się za aktywnych współpracowników; a wspólny udział jest niezbędny do skutecznej ochrony.
Czy możesz nam powiedzieć o jednej z legend otaczających Anacondas?
Jeden z największych mitów dotyczy wielkiego węża – ogromnego węża, o którym mówi się, że zamieszkuje rzekę Amazon i spać pod miastem. Według mieszkańców wielki wąż to anakonda, która stała się zbyt duża; Jego ruchy mogą wstrząsnąć wodami rzeki, a jej oczy wyglądają jak ogień w ciemności nocy. Ludzie mówią, że Anacondas mogą rosnąć tak duże, że bez trudności z połknięciem dużych zwierząt – w tym ludzi lub bydła.
Jakie mogą być powody, dla których zmieniła się tradycyjna rola Anacondas jako duchowa i mitologiczna? Czy uważasz, że fakt, że w ostatnich latach zaobserwowano mniej anakondów, przyczynia się do ich zmniejszonego znaczenia jako istoty mitologicznej?
Nie do końca. Uważam, że oba są powiązane, ale nie w bezpośredni sposób. Mitologia wciąż istnieje, ale wśród mieszkańców Aitapera istnieje bardziej praktyczna, codzienna troska – głównie strach przed utratą kurczaków. W rezultacie Anacondas stali się postrzegane jako ukryty złodzieje. Cechy te są w większości związane z mniejszymi osobami (do około 2-2,5 metra), podczas gdy te większe-które mogą nadal mieć symboliczny ciężar „wielkiego węża”-zwykle wycofują się do bardziej osłoniętych obszarów; Z powodu obecności domów, zmotoryzowanych łodzi i ogólnego hałasu są teraz widoczne znacznie rzadziej.
Czy możesz podzielić się niektórymi cytatami zebranymi w wywiadach, które pokazują postawę członków społeczności do Anacondas? Jak wchodzą kurczaki?
Mówiąc o anakondach, zawsze pojawia się jedna rzecz: kurczaki. „Kurczak to ona [the anaconda’s] Ulubione danie. Jeśli ktoś się przychodzi, „powiedział jeden mieszkaniec. Ten rodzaj uwagi pomaga wyjaśnić, dlaczego konflikt jest często sformułowany w kategoriach ekonomicznych.
Dla nich jest to utrata inwestycji, zwłaszcza że kukurydza, która jest używana jako pasza kurczaka, jest droga. Jak to ujął jedna osoba: „Spędzamy czas na karmieniu i wychowaniu ptaków, a potem wąż przychodzi i je zabiera”. Jeden mieszkaniec podzielił się, że próbując zapobiec kolejnej straty, zabił Anacondę i usunął ostatniego kurczaka, który połknął z brzucha – „wciąż było świeże”, powiedział – i użył go na posiłek, gotując kurczaka na lunch, aby nie marnować się.
Niektórzy rozmówcy poinformowali, że musieli odbudować swoje kurczaki i świnki, ponieważ wsiada się zbyt wiele anakondów. Uczestnicy zwrócili uwagę, gdzie weszli Anaconda, i wyjaśnili, że przyszli przez luki lub pęknięcia, ale nie mogli później wydostać się, ponieważ „tufavam” – lokalny termin odnoszący się do Snake'a.
Widzieliśmy kurczaka z siatki z nylonem, niektóre, które działały, a niektóre nie. Kierując się spostrzeżeniami mieszkańców, doszliśmy do wniosku, że najlepszym rozwiązaniem do zrekompensowania luk między drewnianymi listew jest wyrównanie Coop z drobną nylonową siatką (w celu blokowania mniejszych zwierząt), a na zewnątrz warstwa siatki drucianej, która chroni wewnętrzną siatkę i zapobiega wprowadzaniu większych zwierząt.
Czy są jakieś powszechne nieporozumienia na temat tego obszaru badań? Jak byś ich zwrócił?
Tak, bardzo. Chociaż etnobiologia jest starą nauką, wciąż jest niedoświetlona i często źle rozumiana. W niektórych dziedzinach trwa debaty na temat odporności i naukowej ważności dziedziny i powiązanych obszarów. Dzieje się tak głównie dlatego, że odkrycia nie zawsze opierają się tylko na twardych danych statystycznych.
Jednak, podobnie jak każda inna dziedzina naukowa, przestrzega znormalizowanych metodologii i żaden wynik nie jest akceptowany bez odpowiedniego uziemienia. To, co się dzieje, jest to, że etnobiologia bardziej pochyla się w kierunku nauk ludzkich, stawiając ludzi i tradycyjną wiedzę jako kluczowe zmienne w swoich ramach.
Aby zająć się tymi nieporozumieniami, uważam, że ważne jest, aby podkreślić, że etnobiologia wytwarza solidną i odpowiednią wiedzę – szczególnie w kontekście ochrony i zrównoważonego rozwoju. Oferuje spostrzeżenia, że podejścia czysto biologiczne mogą przeoczyć i pomagają budować mosty między nauką a społeczeństwem.
Jakie są obszary badań, które chciałbyś zobaczyć w nadchodzących latach?
Chciałbym zobaczyć więcej projektów konserwatorskich, które obejmują społeczności lokalne jako aktywnych uczestników, a nie jako bierni obserwatorzy. Uwzględnienie ich głosów, perspektyw i potrzeby nie tylko sprawia, że inicjatywy są bardziej skuteczne, ale także bardziej sprawiedliwe. Istnieje również duży potencjał w rozpoznawaniu i docenianiu tradycyjnej wiedzy. Oprócz jego znaczenia kulturowego niektóre praktyki – takie jak stosowanie naturalnych związków – mogą stać się praktycznym zasobami dla innych wrażliwych regionów. Po właściwie udokumentowanych i zrozumianych, wiele z tych podejść oferuje dostosowalne formy zarządzania środowiskiem i może pomóc w poinformowaniu szerszych strategii ochrony w innym miejscu.
W jaki sposób otwarta nauka przyniosła zasięg i wpływ twoich badań?
Otwarta nauka ma kluczowe znaczenie dla uczynienia badań bardziej dostępnymi. Eliminując bariery dostępu, ułatwia szerszą wymianę wiedzy – ważną szczególnie dla interdyscyplinarnych badań, takich jak kopalnia, która opiera się na wielu systemach wiedzy i wartości zysków, gdy jest szeroko udostępniana. W przypadku pracy naukowej zapewnia to, że wiedza dociera do szerszej publiczności, w tym praktyków i decydentów. Ta otwartość sprzyja dialogowi w różnych sektorach, dzięki czemu badania są bardziej integracyjne i zachęcają do większej współpracy między różnorodnymi grupami.