Ważne odkrycia naukowe nie zawsze są dostępne w największych i najgłośniejszych opakowaniach. Czasami nowe odkrycia pojawiają się w małych, brzydkich skałach. Tak jest w przypadku szerokiej na 6 centymetrów, niczym nie wyróżniającej się masy kości i zębów, która pomogła naukowcowi z Uniwersytetu Teksasu w Austin poszerzyć geograficzny ślad dużego kota, który przemierzał Ziemię dziesiątki tysięcy lat temu.
„Nie można nawet stwierdzić, co to jest, nie mówiąc już o tym, od jakiego zwierzęcia pochodzi” – powiedział John Moretti, doktorant w UT Jackson School of Geosciences, który kierował badaniami. „To jest jak geoda. Jest brzydka na zewnątrz, a cały skarb kryje się w środku”.
Wyniki badań opublikowano w majowym wydaniu The Anatomical Record.
Skamielina wygląda jak grudkowata, zaokrąglona skała z kilkoma odsłoniętymi zębami, które są nieco bardziej zniszczone, ponieważ przez tysiące lat była zanurzana i spadała po dnie Zatoki Meksykańskiej, zanim została wyrzucona na plażę. Kiedy jednak skamieniałość została prześwietlona w laboratorium tomografii komputerowej Uniwersytetu w Teksasie w Jackson School, Moretti zauważył, że w skamielinie było coś więcej: ukryty kieł, który jeszcze nie wyrósł z kości szczęki.
Tego właśnie potrzebował Moretti, aby zidentyfikować skamielinę jako należącą do Homotherium – rodzaju dużego kota, który przemierzał większą część Ziemi przez miliony lat. Ponieważ ten konkretny kot nie był w pełni rozwinięty w chwili śmierci, jego charakterystyczny kły przypominający szablę nie opadł na swoje stałe miejsce. Umieszczony wewnątrz szczęki ząb był chroniony przed żywiołami.
„Gdyby ten ząb szablozębny wyrósł całkowicie i był w pełni dorosłej postaci, a nie jakiegoś niezdarnego nastolatka pomiędzy scenami, po prostu by się złamał” – powiedział Moretti. „Nie byłoby go tam i nie mielibyśmy tego jako dowodu”.
Homotherium obejmowało siedliska w Afryce, Eurazji i obu Amerykach. Był to duży, mocny kot, mniej więcej wielkości jaguara, z wydłużoną twarzą, chudymi przednimi nogami i opadającym tyłem zakończonym bobtailem. Ich ząbkowane kły były pokryte dużymi płatkami dziąseł, podobnymi do dzisiejszych psów domowych.
Ich skamieniałości odnaleziono w kilku obszarach Teksasu, ale ta skamielina po raz pierwszy pokazuje, że duży kot przemierzał obecnie zanurzony szelf kontynentalny łączący Teksas i Florydę. Naukowcy wysuwają hipotezę, że ten odcinek lądu był korytarzem neotropikalnym. Zwierzęta takie jak kapibary i pancerniki olbrzymie, które nie zapuściłyby się dalej na północ, wykorzystały ten pas wilgotnych łąk do przeniesienia się z Meksyku przez Teksas na Florydę.
Odkrycie, że Homotherium żył wzdłuż tego korytarza, daje naukowcom niewielki wgląd w ekologię tego krajobrazu w późnym plejstocenie, powiedział Moretti. Wielcy mięsożercy, tacy jak te koty, pomogli ukształtować szerszą społeczność zwierząt, tłumiąc populacje zwierząt będących ofiarami i wpływając na regionalną różnorodność biologiczną.
Skamieniały okaz został odkryty ponad 60 lat temu na plaży McFaddin, na południe od Beaumont, przez Russella Longa, profesora na Uniwersytecie Lamar, ale został podarowany przez przedstawiciela USA Briana Babina, byłego studenta Long's, który pracował przez 38 lat jako dentysta. Babin powiedział, że wykształcenie z zakresu paleontologii i stomatologii pomogło mu rozpoznać, że to, co na pierwszy rzut oka wydaje się dziwną skałą, w rzeczywistości jest kością i zębami górnej szczęki.
„Bez wątpienia pomogła mi w tym moja wiedza zawodowa i to, czego nauczyłem się jako dentysta” – powiedział.
Badania są częścią większej inicjatywy dotyczącej skamieniałości z plaży McFaddin zapoczątkowanej w 2018 roku przez Williama Godwina, kustosza w Muzeum Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Stanowego Sam Houston i współautora badania. Współautorami są także Deanna Flores, Christopher J. Bell, Adam Hartstone-Rose i Patrick J. Lewis. Badania zostały sfinansowane przez UT, Sam Houston State University i North Carolina State University.