Bioarcheologiczne badanie cmentarza epoki brązu w Tiszafüred-Majoroshalom rzuciło nowe światło na ważny okres w historii Europy Środkowej. Międzynarodowy zespół badawczy – kierowany przez Tamása Hajdu, profesora nadzwyczajnego na Wydziale Antropologii w Elte i Claudio Cavazzuti, starszy asystent profesora na University of Bolon.
Badania multidyscyplinarne opierały się na cmentarzu brązowym wykopanym w Tiszafüred-Majoroshalom, który był używany zarówno w epoce brązu (hodowla füzesabony), jak iw późnej epoce brązu (hodowla tumulus). Odkrycia te pozwoliły badaczom porównać strategie utrzymania przed i po zmianie ERA.
Zespół badawczy, kierowany przez Tamása Hajdu i wspierany przez Węgierskie Krajowe Biuro Badań, Rozwoju i Innowacji, starał się odpowiedzieć, czy rozprzestrzenianie się kultury Tumulus oznaczało przybycie nowych grup, czy też lud autochtoniczny kontynuował swoje życie, a tylko kultura materialna zmieniła się. Ponadto zbadali również, czy archeologicznie zaobserwowane zmiany ugody około 1500 pne wskazują zmianę stylu życia: czy ludzie zaczęli podążać za stylem życia obejmującym głównie hodowlę zwierząt i częstą migrację zamiast hodowli.
Najważniejsze wyniki badań:
Dieta zmieniła się: Według badań izotopowych stabilnych azotu spożywanie pokarmu ludzi było znacznie bardziej zróżnicowane w środkowej epoce brązu, a różnice w społeczeństwie były również bardziej widoczne w ich diecie – szczególnie w dostępie do białek zwierząt. Różnica ta spadła w późnej epoce brązu, a dieta stała się bardziej jednolita, ale biedniejsza.
Wprowadzono proso z miotły: Według analiz izotopów węgla zużycie proso, rośliny, którą można szybko uprawiać i ma wysoką zawartość energii, rozpoczęło się na początku późnej epoki brązu. Dane z cmentarza z epoki brązu Tiszafüreda wskazują na najwcześniejsze znane zużycie prosa w Europie.
Mobilność zmniejszyła się: Zgodnie z wynikami badań izotopowych strontu populacje środkowej i późnej epoki brązu Tiszafüred miały różne wzorce mobilności. Pod koniec brązu zidentyfikowano mniej imigrantów i przybyli z innego źródła migracji niż wcześniej. Podczas gdy w środkowej epoce brązu, obok mieszkańców, obserwowano kilku imigrantów wśród ludzi mieszkających w Tiszafüred, i najprawdopodobniej nie pochodzili z zbyt daleko (np. Region górnej Tisza, północnej części Carpatian), podczas gdy w późnej epoce brązu osadnicy mogli pochodzić z innych regionów geograficznych (Eg Transdanuba lub Transdanubia lub południowej wiary doszcza). W oparciu o randki radiowęglowe imigracja rozpoczęła się już w latach 1500 roku pne, która potwierdza, że społeczności żyjące na Zachodzie rzeczywiście dotarły do wielkiej równiny węgierskiej w momencie pojawienia się kultury Tumulus.
Zmieniły się stosunki społeczne: Na początku późnej epoki brązu długie wykorzystywane przez czas tuldleents zostały porzucone, a ludzie mieszkali w mniej scentralizowanych sieciach osadniczych. Ta zmiana stworzyła luźniejszy, mniej ustrukturyzowany system społeczny – który znajduje również odzwierciedlenie w nawykach dietetycznych. Zgodnie z mikroreminami stwierdzonymi w obliczeniach zębów i wyżej wymienionych analiz izotopowych, w tym okresie spożywano znacznie mniej białka zwierzęcego niż wcześniej, co jest sprzeczne z poprzednią ideą, że osoby należące do hodowli tumulus były głównie zaangażowane w hodowlę zwierząt.
Badanie, opublikowane w czasopiśmie Scientific Reports, wyraźnie odrzuca poprzedni pomysł, że ludzie z kultury Tumulus byli głównie pastorami. Wyniki badań pokazują, że zmiany związane z pojawieniem się kultury Tumulus (około 1500 pne) – takie jak obserwowane różnice w stylu życia ludzi, zwyczaje pogrzebowe i osady – można naprawdę zrozumieć tylko wtedy, gdy tradycyjne badania archeologiczne i antropologiczne są połączone z nowoczesnymi analizami bioarcheologicznymi.