Na pierwszy rzut oka trio MLB The Show 23, Marvel’s Spider-Man 2 i Assassin’s Creed Mirage ma ze sobą niewiele wspólnego. Jasne, wszystkie trzy gry wydane w 2023 roku, podobnie jak Spider-Man 2 i Assassin's Creed Mirage, oferują gęste, otwarte światy, ale poza tym, co można nazwać szerokimi podobieństwami, są one prawie całkowicie od siebie różne. To znaczy, poza jedną zaskakującą cechą wspólną: wszystkie nauczyły mnie czegoś nowego o przeszłości. Od wypełnionego po brzegi boiska w Kansas z lat dwudziestych XX wieku, po komiksowe ulice Nowego Jorku i tętniący życiem Bagdad z IX wieku – każda gra charakteryzuje się innym podejściem w kierunku edukowania swoich graczy na temat konkretnych ludzi, momentów i miejsc z historii ludzkości. Kiedy patrzę wstecz na rok 2023 – rok obfitujący w wyjątkowe gry wideo – to nieprawdopodobne trio gier AAA wyróżnia się różnymi sposobami, w jakie wykorzystują tę formę sztuki, aby rzucić światło na niedostatecznie reprezentowane kultury i ich kluczowy wpływ na naszej historii — robiąc to w sposób, w jaki może to zrobić tylko interaktywne medium, takie jak gry wideo. W MLB The Show 23 przybiera to kształt nowego trybu zwanego Storylines. Wiele gier sportowych odważyło się już przenieść w przeszłość, ale żadna nie zrobiła tego w tak pięknie wykonany sposób, jak oda San Diego Studio do lig murzyńskich. Storylines to w zasadzie seria filmów dokumentalnych, z których każdy łączy w sobie materiały archiwalne, przyciągające wzrok, ręcznie rysowane grafiki i urzekającą narrację Boba Kendricka – prezesa Negro League Baseball Museum – aby poznać życie i kariery ośmiu legendarni baseballiści z epoki, zanim Jackie Robinson przełamał barierę kolorów. Nie można być fanem baseballu, nie znając historii Robinsona i jego kultowej 42-tki, ale MLB The Show 23 nauczył mnie o innych niesamowitych graczach, o których prawie nic nie wiedziałem, w tym o Satchel Page, Hilton Smith i Hank Thompson.Naszym przewodnikiem po przeszłości jest Bob Kendrick, prezes Negro Leagues Baseball Museum. Każdy z ośmiu graczy otrzymuje trwający od jednej do dwóch godzin film dokumentalny pełen szacunku, uderzającej dbałości o szczegóły i powagi potrzebnej do opowiedzenia fascynującej historii triumfujących ludzi w obliczu uprzedzeń i nienawiści. Te filmy dokumentalne w równym stopniu dotyczą historii sportu, jak i historii Ameryki i ruchu na rzecz praw obywatelskich, zapewniając tym zawodnikom długo oczekiwane uznanie, na jakie zasługują, po tym jak zostali przeoczeni lub całkowicie zapomniani z powodu segregacji. Fabuła nie tylko pozwala lepiej zrozumieć, kim byli ci ludzie; pozwala ci doświadczyć, dlaczego ktoś taki jak Satchel Page był tak transcendentny. W każdym wątku fabularnym masz szansę wejść na diament i odtworzyć ważne momenty z kariery każdego gracza. Ten wyjątkowy moment ma miejsce w jednym z odcinków Satchel Page, kiedy Bob Kendrick snuje opowieść o meczu, w którym drużyna Kansas City Monarchs z Satchel grała przeciwko półprofesjonalnej drużynie składającej się wyłącznie z białych. Po nagraniu trafienia prawego miotającego płomienie podczas pierwszego uderzenia, całkowicie biały zespół zaczął rzucać rasistowskie epitety pod adresem Satchela, twierdząc, że on również nie jest zbyt dobry. W odpowiedzi Satchel zwołał całą swoją drużynę i kazał im usiąść wokół kopca i patrzeć, jak rzuca, zamiast wystawiać swoje pozycje. Miał taką pewność siebie, że odważył się zadać przeciwnej drużynie kolejne uderzenie, a ona po prostu nie mogła – w rzeczywistości uderzył w bok. Możliwość odtworzenia tej chwili nie przypomina niczego innego w grze, a jej wyjątkowość świadczy o ogromnej osobowości Satchel Page. Z drugiej strony Spider-Man 2 przyjmuje inne podejście do kultu historycznego. W połowie przebojowej kontynuacji główny bohater Miles Morales otrzymuje od swojej mamy Rio zadanie pomocy kustoszowi Muzeum Kultury w Harlemie. Została zamknięta na klucz, kiedy przybył darczyńca, który obiecał środki niezbędne do utrzymania budynku. To, co początkowo wydaje się zadaniem o stosunkowo niskiej stawce – nie robiącym nic poza nadaniem grze przedsmaku przyjaznego sąsiedztwa Spider-Mana – szybko przekształca się w linię zadań o znacznie większej wadze. Jak się okazuje, powodem zamknięcia kustosza w muzeum był napad na nie gangu bandytów, którzy uciekli z imponującą kolekcją pamiątek jazzowych. Następuje seria misji, w których Miles próbuje odzyskać skradzione instrumenty. Stawka nigdy nie przekracza tej kwoty; to linia zadań, która stanowi podstawę całej gry i podkreśla, ile Spider-Man znaczy dla Nowego Jorku. Miles inwestuje także dlatego, że troszczy się o swoją społeczność, nawet jeśli nie zagrażają jej superzłoczyńcy ani wydarzenia kończące świat.Spider-Man 2Po odzyskaniu wszystkich instrumentów kulminacją tej linii zadań jest całkowite odrestaurowanie Muzeum Kultury w Harlemie i jego wystawy jazzowej. Następnie możesz swobodnie eksplorować przestrzeń i wchodzić w interakcję z każdym wyświetlaczem, aby poznać instrumenty i ludzi, którzy na nich grali. Odkryłam saksofonistę Charliego Parkera, który pomógł rozwinąć styl jazzowy Bebop, oraz pianistkę Hazel Scott, wirtuozkę, która w wieku zaledwie ośmiu lat otrzymała stypendium na studia w Julliard i która ostatecznie została pierwszą czarnoskórą kobietą w Ameryce prowadzić własny program telewizyjny. Dowiedziałem się także o perkusiście Clyde’u Stubblefieldzie, którego inspirowane wzorce perkusyjne położyły podwaliny zarówno pod funk, jak i większość hip-hopu, a także niesamowitą historię Josephine Baker, tajnej agentki francuskiego ruchu oporu podczas wojny światowej II i pierwszą czarnoskórą kobietą, która wystąpiła w dużym filmie. Można nawet przeczytać The Weary Blues, wiersz pisarza Langstona Hughesa, który wywarł ogromny wpływ w okresie renesansu w Harlemie. Zwiedzanie tego muzeum może być tylko niewielką częścią znacznie większej gry, ale rezonuje. Poczułam większą więź z Milesem, skąd pochodzi i o co walczy, ale nie tylko. Firma Insomniac Games stworzyła ujmujący hołd dla czarnej sztuki początku XX wieku, podkreślając, jak ważne jest zachowanie tej historii dla przyszłych pokoleń. To samo można powiedzieć o grze Assassin's Creed Mirage i jej skupieniu się na historii Bliskiego Wschodu. Akcja najnowszej gry z długotrwałej serii firmy Ubisoft rozgrywa się w czasie złotego wieku islamu w Bagdadzie, kiedy miastem rządził kalifat Abbasydów. Ta część świata, zwłaszcza pod względem historycznym, rzadko jest reprezentowana w kulturze popularnej, chyba że stanowi tło dla współczesnych działań wojennych, regularnie dehumanizujących muzułmanów i Arabów. Większości ludzi z Zachodu stolica Iraku kojarzy się z wojną z terroryzmem, ale w przypadku Mirage firma Ubisoft robi mały krok, aby to naprawić, zagłębiając się w złożoną przeszłość średniowiecznego miasta. Jako główny bohater Basim możesz odkryć 66 miejsc historycznych, zwiedzając Bagdad, a każde z nich odblokowuje artykuł dotyczący różnych aspektów miasta, od codziennego życia jego mieszkańców po rolę rządu i rozwijającą się scenę artystyczną. To otwierające oczy spojrzenie wstecz na miasto, które wywarło wpływ na świat, a mimo to, o którym tak wielu wie tak mało.Bagdad z IX wieku Odkrywając różne miejsca historyczne, szybko dowiedziałem się, że Bagdad znajdował się kiedyś w samym sercu Jedwabnego Szlaku. Było to tętniące życiem miasto, na którego ulicach gromadzili się ludzie od Chin po Hiszpanię, co czyniło je wówczas jednym z najsłynniejszych miast na świecie. Bagdad był centrum wszystkiego, domem dla miliona ludzi i tętniącym życiem, kreatywnością, odkryciami naukowymi i wielokulturową różnorodnością. Oczywiście czytanie o mieście nie dotyczy wyłącznie Assassin's Creed Mirage, ale możliwość zwiedzania ruchliwego rynku lub wspaniałego pałacu, o którym właśnie się dowiedziałeś, już tak. Ubisoft sam przyznaje, że odtworzenie Miasta Pokoju nie jest w 100% dokładne, ale nie ma takiej możliwości. Bagdad z IX wieku został prawie całkowicie zniszczony przez Mongołów w XIII wieku, dlatego firma Ubisoft wykorzystała odniesienia z archeologii i opisy miasta sporządzone przez ludzi, którzy je odwiedzili, aby możliwie najdokładniej odbudować kręte boczne uliczki, meczety i okazałe ogrody Bagdadu. Między innymi właśnie to sprawia, że zwiedzanie stolicy Iraku i poznawanie jej historii jest tak przyjemne; nie ma już żadnych charakterystycznych obiektów, domów ani ludzi, a jednak Assassin's Creed Mirage otworzył fascynujące okno w przeszłość. To podobna historia zarówno w MLB The Show 23, jak i Spider-Man 2. Wszystkie trzy gry oferują wciągający wgląd w przeszłość historii, koncentrując się na grupach niedostatecznie reprezentowanych, wykorzystując to medium nie tylko do rozrywki, ale także do edukacji. Jakiekolwiek są ich inne zalety jako gier wideo, ten aspekt zostanie mi w pamięci, gdy pomyślę o roku 2023.
Najlepsze w roku 2023: te trzy gry wykorzystały swoją platformę do edukacji i rozrywki
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]