Prawica

Filipińska firma Polychroma Games ma wypuścić narracyjną grę przygodową Until Wtedy jeszcze w tym roku. Fabuła skupia się na młodym nastolatce o imieniu Mark z Filipin, który przechodzi przez próby i trudy życia w szkole średniej, takie jak dotrzymywanie terminów i przygotowywanie prezentacji. Jednak ludzie z jego życia zaczynają znikać, a jego wspomnienia stają się niewiarygodne, co oznacza, że ​​musi skontaktować się z przyjaciółmi, aby rozwikłać tajemnicę otaczającą jego wspomnienia. „ Until then” bada życie filipińskich uczniów poprzez wspaniały styl pixel-art oraz pokazuje, jak tematy takie jak komunikacja i przyjaźń są tak integralną częścią kultury filipińskiej. Okruchy życia i historie o dojrzewaniu, które przedstawiają codzienne życie w szkole, są niezwykle popularne w Media azjatyckie, szczególnie w grach wideo. Najbardziej znanym przykładem jest seria Persona, której akcja rozgrywa się w Japonii. Until Theen podąża podobnymi śladami Marka. „To samo dotyczy Filipin” – mówi GameSpot, starsza artystka zajmująca się ochroną środowiska Polychroma Games, Pia Demanawa. „To jest ta część, którą najbardziej romantyzujemy, ponieważ czujemy się tutaj najdalej od obowiązków dorosłych i możemy po prostu pobawić się z przyjaciółmi”. Dyrektor Mickole Klein Nulud dodaje, że wykształcenie i osiągnięcia odgrywają dużą rolę w życiu wielu azjatyckich młodych ludzi , mówiąc: „Spędzamy tu dużo czasu, będąc młodzieżą, w rezultacie tworzymy scenę, w której dzieją się ciekawe historie, zarówno te dobre, jak i złe”. jego tematy. Demanawa twierdzi, że najważniejszym tematem w Until then jest komunikacja. W kulturze filipińskiej istnieje słowo „torpe”, które opisuje osobę, która nie okazuje swoich uczuć osobie, którą lubi. Przez całą grę Mark wykazuje pewne zainteresowanie kilkoma dziewczynami i czasami sprawy nie układają się po jego myśli. Co bardziej ilustruje koncepcję torpe niż nieodwzajemniona miłość nastolatka? „Ponieważ bohaterowie nie otwierają się przed sobą, kończy się to nieporozumieniami i zakładaniem o sobie wielu rzeczy” – wyjaśnia Demanawa. „To zagraża i rozrywa ich relacje, a ostatecznie mogą jedynie wzmocnić swoje więzi jako przyjaciół”. Gra Until Non jest prezentowana w stylu pikselowym 2,5D, podobnym do innych gier opracowanych w Azji Południowo-Wschodniej, takich jak jako Agencja Detektywistyczna Chinatown i A Space for the Unbound. Mówi, że podobał mu się styl pixel-art i uważał, że przyciągający wzrok styl wizualny jest ważny dla gry. Nulud jako inspirację cytuje także kinową platformówkę The Last Night. Nulud twierdzi, że jednym z największych wyzwań podczas tworzenia gry była ogromna liczba duszków, którymi należało zarządzać. Istnieją dziesiątki tysięcy plików PNG ze wszystkich animacji postaci, połączonych tak, aby twarze postaci 2D były wyraziste. W scenach ręcznie zmieniamy wyraz twarzy każdej postaci niemal linia po linii, a także udoskonalamy czas dostawy i pauzuje” – mówi. „Wydaje mi się to trochę zabawne, ponieważ jako reżyser dosłownie kieruję zachowaniem tych postaci, jakby były prawdziwymi ludźmi”. Demanawa dodaje, że duszki postaci zaczynały się od tej samej liczby pikseli, co ich tła. Jednak później zwiększono gęstość pikseli ikonek, aby podkreślić maniery postaci. Wyjaśniają: „Dzięki temu moglibyśmy mieć więcej przestrzeni z pozami i wyrazami twarzy, co jest niezbędne, aby naprawdę podkreślić wyjątkową tożsamość bohaterów”. Gra zawiera również wiele inspiracji i odniesień do prawdziwych miejsc na Filipinach. Na początku gry Mark jedzie do szkoły stacją kolejową wzorowaną na prawdziwej stacji Katipunan i LRT-2, linii tranzytowej w metrze Manila. Krąg Pamięci Quezon również pojawia się na krótko w grze, a szkoła Marka – fikcyjna Szkoła Zintegrowana Liamson – jest wzorowana na prawdziwej macierzystej uczelni Nulud, Rizal National Science High School.Until TheyGallery Nulud mówi: „Jeśli nie jest to jakieś konkretne miejsce, czerpiemy ogólną inspirację z domów, które można znaleźć na ulicach, architektury filipińskiej itd.”. Prace do tej pory rozpoczęły się w szczytowym okresie pandemii Covid-19. Dmanawa mówi, że zespół nie mógł fizycznie odwiedzać miejsc w poszukiwaniu inspiracji, więc aby je odtworzyć, musiał polegać na przykład na Google Earth i własnych wspomnieniach. Chociaż lokalizacje w Until then nie są zaczerpnięte bezpośrednio z prawdziwego życia, są one wynikiem fuzji, które zespół przeprowadził wspólnie podczas burzy mózgów. Były też inspiracje anime i filmami, a gust Nuluda jeśli chodzi o filmy i anime zmieniał się w trakcie gry czteroletni cykl rozwoju. Na początku aspiracje fabularne Until Then inspirowane były książką Your Lie in April Naoshiego Arakawy i twórczością Makoto Shinkai. Jednak w miarę postępu prac nad bardziej pomysłowymi i wolniejszymi filmami, takimi jak Ryusuke Hamaguchi, uwidoczniły się jego inspiracje. „Teraz wiem, że nie możemy po prostu odwrócić się o 180 stopni i zmienić podstawy historii w odpowiedzi na nową inspirację” – mówi. wyjaśnia. „Musimy osiągnąć pewną równowagę i rzeczywiście są chwile, kiedy widać tę stronę naszych wpływów i są to moje ulubione momenty w grze”. Nulud zauważa również, że relacje międzyludzkie i komunikacja to jedne z jego ulubionych pomysłów, którymi się zajmuje, mówiąc: „Jeśli chodzi o sposób, w jaki znajdują one odzwierciedlenie w grze, najlepiej, aby gracze sami przekonali się o tym podczas tej pięknej, oczyszczającej podróży, którą przygotowaliśmy”. „Do tego czasu” ukaże się na PS5 i PC jeszcze w tym roku – premiera miała się ukazać odbędzie się 23 maja, ale zostanie opóźnione o kilka tygodni, a nowa data nie została jeszcze wyznaczona. Demo jest dostępne na Steamie.