Prawica

Atomfall to gra detektywistyczna. Tak, post-apolityczna strzelanka z pierwszej osoby z Sniper Elite Studio bardziej przypomina rajską zabójcę niż Fallout. Zamiast pingowania między markerami obiektywnymi wokół mapy, historia Atomfall opiera się na serii wskazówek, które są organicznie wybierane i śledzone podczas eksploracji jego świata. Jego zadania są nieliniowe i delikatnie kierujesz się do interesujących punktów. Stamtąd jest na tobie, aby odwołać się do dziennika misji i połączyć historię jego świata. Świat atmfalu może wyglądać na pochodną, ​​biorąc pod uwagę, jak powszechny jest postapokaliptyczny gatunek, ale jego ustawienie i ton robią wiele, aby odróżnić go od rówieśników. Gra odbywa się pięć lat po pożarze wiatrów w 1957 roku, rzeczywistych wydarzeniach, które miało miejsce w Wielkiej Brytanii i jest uważana za jeden z najgorszych wypadków nuklearnych w historii. Jednak Atomfall przewiduje świat, który nigdy właściwie wyzdrowiał z tego katastrofalnego wydarzenia. Gwałtowne frakcje pojawiły się w całej Anglii, napromieniowane potwory wędrują po dziczych i-oczywiście-może być kilka spisków rządowych.Huśtając topór w Atomfall, może to brzmieć jak Fallout England, ton Atomfall jest zupełnie inny. Mroczny, sarkastyczny humor pustkowia jest w większości zastępowany bardziej ugruntowanym podejściem do gatunku. Dyrektor kreatywny Ben Fisher naprawdę chciał uchwycić wygląd brytyjskiej fikcji spekulacyjnej i science fiction z lat 50. i 60. XX wieku, jak powieści Doctor Who i John Wyndham. Rezultat wydaje się być wyjątkowo brytyjskim podejściem do postapokaliptycznego otoczenia. Ten uziemiony ton ma sens w połączeniu z rozgrywką. W przeciwieństwie do Fallout, Atomfall nie jest RPG. Jesteś tak słaby jak większość twoich wrogów, a jeśli konkretne spotkanie daje ci żal, nie możesz wyrównać swojej postaci i wrócić później. Różna broń i sprzęt mogą dać ci przewagę w walce pożarowej, ale prawie każda strzelanina wydaje się śmiertelna. Fisher wspomniał, że Stalker i Metro jest inspiracjami do atomfall, i chociaż nie jest tak gęste ani skomplikowane jak strzelanka pierwszej osoby GSC Game World, podobieństwa są łatwe do zauważenia. Amunicja jest trudna do zdobycia, przedmioty takie jak bandaże i pakiety zdrowia są nieocenione i nie trzeba zbytnio postawić cię w ziemi. Jednak w podobny sposób, Atomfall kładzie większy nacisk na walkę wręcz. Biorąc pod uwagę, jak rzadkie są pociski, większość spotkań można rozstrzygnąć za pomocą topora, noża, nietoperza lub jednej z wielu broni w bliskiej kwadrze. Walka w zwarciu nie jest tak solidna jak coś takiego jak uwikłane lub umierające światło, ale broń jest trochę ciężka, co daje walkę wręcz dotykową. Zatknięcie topora w wroga wydaje się śmiertelnie i towarzyszy mu jakieś chrupiące efekty dźwięku. Chociaż elita snajperska może wydawać się biegunowym przeciwieństwem atomfall, zachowuje otwarte podejście Sniper Elite do eksploracji i walki. Jak to ujął Fisher ”[In the Sniper Elite games] Masz jasny cel, a potem odkrywasz sposoby osiągnięcia tego celu w czasie, a potem masz poczucie wolności w tej przestrzeni. „Dla atomfall zespół chciał„ wziąć ten szablon i uczynić całą strukturę gry jedną gigantyczną elitarną misję. Gra luźno poprowadzi cię po jednej z garstki półprzewodnikowych map, ale od ciebie należy do tego, aby złożyć tajemnice swojego świata, i wydaje się, że istnieje wiele sposobów, aby odkryć te tajemnice, niezależnie od tego, jak nie mogę się doczekać, jak nie mogę się doczekać, aby polegać na tym, czy nie mogę się doczekać. Wyciąga to, może stanowić interesujące podejście do opowiadania historii.Występowanie z łukiem w Atomfallit również trudno powiedzieć, czy walka będzie tak otwarta jak gry snajperskie. Podczas gdy otrzymujesz jakąś agencję, jeśli chodzi o broń, której używasz i podejdź, które podejmujesz do każdego spotkania, nie do końca ma to piaskownica, z której znane są gry snajperskie. Może się to zmienić, odblokowując więcej umiejętności i znajdujesz nową broń, ale bardziej ugruntowane podejście do walki i brak mechaniki wspinaczkowej odczuwają sprzeczne z otwartym podejściem snajpera Elite do walki. Niekoniecznie jest to zła rzecz, biorąc pod uwagę ton i gatunek Atomfall, ale fani ostatnich gier Rebellion mogą nie znaleźć tylu zabawek w piaskownicy Atomfall. Moja największa krytyka, jaką mogę wyrównać w Atomfall-przynajmniej w oparciu o 90 minut, w których grałem-że wrogowy AI jest dość łatwy do wykorzystania. Dość wcześnie zorientowałem się, że jeśli kopnę ludzkiego wroga, a następnie użyłem ciężkiego ataku moim zaufanym toporem, było to natychmiastowe zabójstwo. Ponieważ większość wrogów po prostu cię spieszyła, czekałem na końcu korytarza i pozwoliłem im przyjść do mnie. Staje się nieco bardziej skomplikowane, gdy są walki dystansowe, ale dopóki złamałem ich linię wzroku, nie mogli wiele zrobić. Częścią tego, co sprawia, że ​​gry Survival jest tak przekonujące, jest ich przebiegły użycie AI NPC, a na podstawie tego, co grałem, Atomfall nie do końca uderza w znak wodny przez gry takie jak Stalker i The Last of Us. Możliwe, że ulepszenie ustawień trudności i stylu odtwarzania może złagodzić ten problem, ale nie miałem czasu, aby zagłębić się w te opcje w moim ograniczonym czasie gry. Wydaje się, że przypomnienie wydaje się dużą huśtawką dla Rebelii. Podczas gdy pożycza fragmenty z poprzednich gier, wydaje się, że drużyna wydostała się poza strefą komfortu i dostarczenie czegoś innego. W szczególności struktura narracyjna chętnie zbadam ten świat i połączyć jego narrację. Jestem bardzo ciekawy, jak powstaje narracja w miarę rozwoju zakresu świata i wprowadzania większej liczby wątków, ale jeśli wykonane jest dobrze, może to stworzyć niezapomnianą historię.