Prawica

Dzisiaj, 17 listopada 2024 r., Left 4 Dead 2 świętuje 15-lecie swojego istnienia. Poniżej przyglądamy się, jak obsada i interakcje między nimi odróżniają ją od współczesnych i współczesnych naśladowców. Left 4 Dead 2 słusznie otrzymuje kwiaty przez ostatnie 15 lat. Społeczność modderska wymyśliła wszystko, od ulepszeń wizualnych, takich jak ulepszone tekstury krwi, po kampanie całkowicie stworzone przez użytkowników. Ostatnie dwa DLC do gry, Cold Stream i The Last Stand, zostały stworzone przez członków społeczności i oficjalnie zatwierdzone przez Valve. W chwili pisania tego tekstu na komputerze PC grało ponad 45 000 graczy i (jeśli w jakiś sposób nadal go nie posiadasz) możesz grać w tę grę za darmo podczas weekendu rocznicowego. W związku z tym dyskusje na Steamie są wypełnione dziesiątkami wątków na temat osiągnięcia Good Guy Nick, które można zdobyć tylko podczas darmowego weekendu w grze, co zdarza się co kilka lat. Left 4 Dead ma jednak szczególną spuściznę pozostawiony w tyle: strzelanka Valve stała się katalizatorem zupełnie nowego podgatunku. Gry takie jak Back 4 Blood i The Anacrusis ściśle trzymają się tej formuły, co nie jest zaskakujące, biorąc pod uwagę, że w zespołach programistów znajdują się ludzie, którzy pracowali nad Left 4 Dead. Inne, takie jak Warhammer: Vermintide, Deep Rock Galactic i Aliens: Fireteam Elite czerpią z koncepcji strzelanki kooperacyjnej, opierając się na własnych światach, czerpiąc inspirację z istniejących serii lub wymyślając zupełnie nowe mechaniki stojące od reszty. Jednak w miarę jak coraz więcej deweloperów obiera gatunek w nowych, interesujących kierunkach, istnieje jeden kluczowy element, który jest często pomijany w tych iteracjach. Upływ czasu nie zmniejszył mocnych stron Left 4 Dead 2. Sprytny „dyrektor AI” dyktujący tempo i zachowanie grupy i reagujący na nią w atmosferze filmu klasy B w każdym kącie jest wyjątkowy. Ale jeśli jest jedna rzecz, która zachęca mnie do powrotu do gry i kluczowy aspekt, którego żadnemu z fanów Left 4 Dead nie udało się osiągnąć w podobnym stopniu, to obsada postaci i osobowość, jaką emanuje każda z nich. To był mocną stroną nawet w pierwszym Left 4 Dead z Zoey, Francisem, Louisem i Billem. Od chwili, gdy postawisz stopę na pierwszym dachu w drodze do Szpitala Miłosierdzia, częste interakcje między postaciami będą na pierwszym planie. Żarty można dodatkowo rozszerzyć (na PC), korzystając z koła konwersacji, aby wyrazić siebie, rysując z puli setek wersów do śmiechu, przeklinania i dziękowania innym. Chociaż żadna z gier nie była kiedykolwiek oparta na fabule, dzięki tym rozmowom możesz dowiedzieć się więcej o osobowościach bohaterów i ich wzajemnych interakcjach podczas kampanii. W rezultacie bardziej zależało mi na ich przetrwaniu w samym świecie, a nie tylko z punktu widzenia rozgrywki polegającego na ożywieniu przyjaciela podczas szturmu hordy. Z biegiem czasu uznałam, że przypadkowa rola Billa jako rodzica jest ujmująca, a ciągłe skargi Francisa stały się ciągłym żartem, a nie irytującą postacią.Obsada Left 4 Dead 2Left 4 Dead 2 posunęła się dalej w tym kierunku, tworząc Nicka, Coacha, Rochelle i Ellisa: Niektóre mniejsze szczegóły obejmują głośniejsze lub cichsze okrzyki poleceń głosowych podczas wywoływania imion innych postaci w zależności od odległości od siebie lub kultowe jajko wielkanocne w kampanii Dark Carnival, w którym obsada śpiewa fragmenty piosenek, jeśli podczas finałowej walki na scenie wejdziesz w interakcję z mikrofonem. Większy nacisk położono jednak na podkreślenie postaci – w przeciwieństwie do pierwszej kampanii Left 4 Dead, No Mercy, grupa rozpoczyna kontynuację, nie znając nawzajem imion w Dead Center. W końcu zostają sobie przedstawieni i w późniejszych odcinkach nawiązują więź. DLC, a także integracja Left 4 Dead z Left 4 Dead 2, są dowodem na to, że Valve rozszerzyło filozofię również na oryginalną obsadę, przy czym The Passing łączy obie grupy w tej samej kampanii, a The Sacrifice dodaje kolejną warstwę sentymentalną jako nadrzędna narracja z udziałem Billa. Patrząc wstecz na wszystkie wieczory, które spędziłem z przyjaciółmi do późna w ciągu ostatnich 15 lat, uważam, że bohaterowie są odpowiedzialni za powiązanie całego doświadczenia. Pozostają one jedyne w swoim rodzaju, co skutkuje poczuciem osobowości, które nie ma jeszcze dopasowania. Niektóre żarty i przekomarzania się, jak na przykład Nick, który wspomniał o podekscytowaniu Ellisa karnawałem Kiddie Land, mówiąc: „Jest jak pięciolatek z bronią i doskonale rozumie każde przekleństwo w języku angielskim” oraz wiele wariantów przyjaznych reakcji na ogień, takich jak „Nie jestem zombie, strzelaj do zombie” Ellisa! nigdy się nie znudzi. W obecnej sytuacji przyszłość Left 4 Dead jest niepewna. W 2023 roku ludzie znaleźli wzmiankę o „Left4Dead3” w plikach Counter-Strike 2, aczkolwiek z tą wadą, że według plików priorytet projektu dla Valve to „brak”. Następuje to po serii podobnych wzmianek „Chcę wierzyć” pojawiających się przez lata w innych tytułach, takich jak Half-Life: Alyx i Portal VR, w tym bardziej konkretnych szczegółów w dokumencie The Final Hours of Half-Life: Alyx, w którym ujawniono, że Left 4 Dead 3 miała być grą z otwartym światem, której akcja toczy się w Maroku, ale została anulowana ze względu na niedokończony wówczas silnik gry Source 2. Trudno powiedzieć, czy trzecia odsłona byłaby w stanie oddać urok i chemię istniejących postaci. ponownie nowa grupa. Jednak mimo że na przestrzeni lat powtarzałem te kampanie dziesiątki razy, wciąż odkrywam interakcje między obsadą. Nawet jeśli tak nie jest, dołączenie do lobby przypomina w tym momencie ponowne odwiedziny starych znajomych. Wybór postaci w Left 4 Dead 2 nie daje żadnych dodatkowych korzyści – każda z nich może używać dowolnej broni, a jej przetrwanie zależy wyłącznie od Twoich umiejętności i współpracy z innymi. Najbardziej godnym uwagi osiągnięciem gry jest zatem nadanie wagi tej decyzji niezależnie od jej wagi — wybór oczu, przez które będzie można oglądać apokalipsę, jest tak samo niezapomniany, jak wysiłki, aby przeżyć z tą postacią.