Eric Zeman / Android AuthorityPierwsze smartfony nie były kolosami fotografii, jakimi stały się dzisiejsze flagowce. W tamtych czasach, jeśli dbałeś o jakość obrazu, musiałeś nosić ze smartfonem dedykowaną kamerę. Nigdy więcej. Prawie każdy dzisiejszy smartfon zapewnia przyzwoite obrazy, a niektóre, takie jak seria Google Pixel 6 Pro i Samsung Galaxy S22, sprawdzają się dobrze nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Ale podczas gdy fotografia obliczeniowa często przyciąga całą uwagę, większe przetworniki obrazu zasługują na takie samo uznanie.
Nie wszystkie megapiksele są równe: dlaczego rozmiar czujnika ma znaczenie
Jimmy Westenberg / Android Authority Przez lata wielu z nas przyglądało się rozdzielczości aparatu (lub liczbie megapikseli), aby oszacować jakość obrazu. Rzeczywiście, przez kilka lat na początku XXI wieku była to częściowo wiarygodna metryka — aparat 5 MP z pewnością zapewniłby lepsze wyniki niż aparat VGA. Jednak ocena wydajności aparatu na podstawie samej rozdzielczości nie jest już możliwa. Już kilkakrotnie widzieliśmy, jak smartfony z aparatami 12MP i 16MP triumfują nad gigantami 108MP.
Zobacz też: Najlepsze telefony z aparatem z Androidem, jakie możesz kupić Poza pewnym punktem wzrost rozdzielczości nie daje zauważalnych ulepszeń — chyba że chcesz przyciąć. Wiele smartfonów ze średniej półki oferuje aparaty o wysokiej rozdzielczości, ale często dają bardziej ziarniste i gorsze wyniki niż lustrzanki cyfrowe kamery o znacznie mniejszej liczbie megapikseli. Dzieje się tak głównie dlatego, że smartfony są ograniczone fizyczną przestrzenią i wykorzystują mniejsze przetworniki obrazu niż aparaty z wyższej półki. Mówiąc prościej, mniejszy przetwornik obrazu zbiera mniej światła. Przekłada się to bezpośrednio na gorszą jakość obrazu, zwłaszcza w warunkach słabego oświetlenia. I odwrotnie, większe czujniki mogą osiągnąć lepszy zakres dynamiki i poziomy ekspozycji bez uciekania się do obejścia, takiego jak zwiększenie czułości ISO lub wyostrzanie cyfrowe. Większe sensory to sterowniki lepszej jakości obrazu.
Czytaj więcej: Dlaczego rozmiar czujnika aparatu jest ważniejszy niż więcej megapikseli Biorąc pod uwagę zalety większego czujnika, nie jest zaskoczeniem, że producenci smartfonów z roku na rok koncentrują się na ulepszeniach w tym obszarze. To powiedziawszy, chociaż niektóre telefony – w tym Sony Ericsson Satio i Samsung Pixon 12 – oferowały duże czujniki aparatu już w 2009 roku, zdecydowana większość telefonów nie wskoczyła na modę do stosunkowo niedawna. Mając to na uwadze, przyjrzyjmy się, jak powstały duże czujniki aparatu w nowoczesnych smartfonach i dokąd zmierza przemysł.
Nokia N8 i 808 PureView: pierwsze duże czujniki smartfonów
Nokia 808 PureView Trudno było uciec lub zignorować szum wokół smartfonów Nokia N8 i 808 PureView na początku 2010 roku. Dzięki rozdzielczości 12 MP i czujnikowi o wielkości 1/1,83 cala, Nokia N8 dostarczyła lepsze parametry techniczne niż wiele innych aparatów typu point-and-shoot w 2010 roku. -imponujące możliwości nagrywania wideo 720p. Dla kontekstu, flagowy Samsung Galaxy S3 z tego samego roku miał znacznie mniejszą 1/3-calową matrycę aparatu. Tymczasem czujnik iPhone’a 5 był jeszcze mniejszy i miał 1/3,2 cala. Rzeczywiście, wtedy smartfony miały małe czujniki poniżej 1 cm. Jednocalowe czujniki były dostępne wyłącznie w lustrzankach cyfrowych i profesjonalnych aparatach. Oprócz dużych czujników, Nokia wyprzedziła swoje czasy dzięki fotografii obliczeniowej w 808 PureView. Mimo że N8 znacznie wyprzedzał konkurencję, Nokia nie poprzestała na tym. W 2012 roku firma wypuściła 808 PureView, wyposażony w jeszcze większy 41-megapikselowy czujnik 1/1,2 cala. Postępy w zakresie mocy obliczeniowej umożliwiły również nadpróbkowanie, które polega na łączeniu sąsiednich pikseli w jeden w celu uzyskania lepszej światłoczułości. Jeśli to brzmi znajomo, dzisiejsze smartfony są wyposażone w podobną technologię zwaną pixel binning. Jednak wtedy gra fotografii obliczeniowej Nokii znacznie wyprzedzała konkurencję.
Duże czujniki aparatu w smartfonach na przestrzeni lat
Luke Pollack / Android AuthorityChoć Nokia 808 PureView była przełomem technicznym, branża smartfonów zareagowała na nią znacznie później. Znaczącym wyjątkiem była kamera Panasonic Lumix Smart Camera CM1 z 2014 roku. Zawierał jeszcze większy jednocalowy czujnik. Stało się to jednak kosztem masywniejszej ogólnej obudowy w porównaniu z dominującymi wówczas smartfonami z Androidem. Jednak w segmencie głównego nurtu ulepszenia rozmiaru czujnika pojawiły się dopiero pod koniec 2010 roku. Większość producentów nadal dostarczała smartfony z czujnikami w zakresie od 1/3 do 1/2 cala. Nawet smartfony Samsunga zorientowane na aparat — Galaxy S4 Zoom i Galaxy K Zoom — zawierały czujnik 1/2,3 cala, dość mały jak na współczesne standardy. To powiedziawszy, wciąż był większy niż czujnik 1/3.06 cala ich odpowiedników bez zoomu. Rzeczywiście, jeszcze niedawno, jak w przypadku serii Galaxy S10 i Pixel 5, czujniki ~1/2,5 cala były normą. Chińskie marki, takie jak Huawei i Xiaomi, jako pierwsze przekroczyły próg 1/2 cala. Na przykład Huawei Mate 20 Pro z 2018 roku był wyposażony w czujnik 1/1,7 cala — znacznie większy niż większość innych smartfonów w tamtym czasie. W połączeniu z dużą przysłoną f/1,8 Huawei zapewnił lepszą jakość obrazu nocnego niż większość konkurencji. W rzeczywistości zwiększone możliwości zbierania światła Mate 20 Pro pozwoliły mu konkurować z niepokonaną wówczas funkcją Night Sight Pixela. Dekadę później Mi 11 Ultra Xiaomi w końcu przewyższył gigantyczny czujnik Nokia 808 PureView. Do 2020 roku większość flagowych smartfonów – w tym Oppo Find X2 Pro i Samsung Galaxy S21 Ultra – oferowała czujniki o średnicy co najmniej 1/1,5 cala. Rok później Xiaomi Mi 11 Ultra wyposażono w rekordowy czujnik 1/1,12 cala, który ostatecznie przewyższył Nokia 808 PureView i zwiastował trwającą erę dużych czujników obrazu w smartfonach.
Związane z: 15 najlepszych aplikacji aparatu na Androida
Jak wygląda przyszłość sensorów do smartfonów?
Robert Triggs / Android AuthoritySmartfony z dużymi czujnikami aparatu stały się znacznie bardziej popularne w 2022 roku. Jest to szczególnie widoczne w segmencie flagowców, gdzie nawet zwolennicy Google i Apple przyjęli ten trend. W 2021 roku Pixel 6 przeszedł na czujnik główny o przekątnej 1/1,31 cala, przeskakując większość konkurencji. W międzyczasie iPhone 13 został przeniesiony na czujnik 1/1,9 cala — znacznie większy niż czujnik 1/2,55 cala jego poprzednika. Ponieważ czujniki obrazu w smartfonach zbliżają się do poziomu jednego cala, producenci muszą iść na kompromis gdzie indziej — zwykle w postaci dużego wybrzuszenia aparatu. Niektórzy producenci, tacy jak Sony i Sharp, wcisnęli nawet jednocalowy czujnik. Warto jednak zauważyć, że duże czujniki aparatu często wiążą się z własnym zestawem problemów. Na przykład Xperia Pro-I firmy Sony ma jednocalowy czujnik, który świetnie wygląda na papierze. Jednak ograniczone wymiary fizyczne smartfona oznaczały, że Sony mogło zmieścić tylko obiektyw wystarczająco duży, aby wykorzystać około 60% matrycy. Ostatecznie Xperia Pro-I ma podobne możliwości zbierania światła jak iPhone 13 czy Pixel 6, mimo że ma większy czujnik na papierze. Xiaomi pokonało to ograniczenie dzięki ogromnemu uderzeniu aparatu w Mi 11 Ultra. Z tego powodu zdecydowana większość smartfonów prawdopodobnie w najbliższym czasie nie będzie wyposażona w czujniki większe niż jeden cal. Powiedziawszy to, słyszeliśmy już pogłoski o wyprodukowanym przez Sony czujniku 1/1,1 cala, który ma zostać wydany wraz z potencjalnym Xiaomi 12 Ultra później w 2022 roku. Tylko czas pokaże, czy zaczynamy dostrzegać malejące zwroty, czy też producenci może znaleźć sposób na dopasowanie i wykorzystanie jednocalowych przetworników obrazu. Uwagi