Nick Fernandez / Android AuthorityTro Gaming Handhelds przeszedł długą drogę w ciągu ostatnich kilku lat, ale wciąż jest jeden duży punkt przyklejania: konfiguracja. Za każdym razem, gdy pojawia się nowy przenośnik do recenzji, muszę spędzać godziny na instalowaniu emulatorów, ustalaniu struktur folderów i konfiguracji frontend.once, które się skończyły, nadal muszę konfigurować ustawienia i shaders dla każdej konsoli indywidualnie, co wymaga arkurii w popularnych emulatorach, takich jak retroarch.Com.Comu. Mój Trimui Smart Pro był gotowy do odtwarzania z pudełka: w tym emulatory, elementy sterujące i szkicowe pliki ROM. Aby uzyskać jeszcze lepsze wrażenia, właśnie wyskoczyłem kartę SD i załadowałem Crossmixos, która ma wszystko wstępnie skonfigurowane (w tym shaders). W tym momencie stałem się całkiem niezły w bieganiu przez emulator dla każdego nowego przenośnika. To długa, niezmienna przerywnik przerywnika przed rozpoczęciem gry. Niektórzy fetyszyści z oprogramowaniem cieszą się tym procesem nawet bardziej niż faktyczna gra, ale nie mogę się powstrzymać od myślenia, że istnieje lepszy sposób.
Z wielką mocą nadchodzą wielkie bóle głowy
Nick Fernandez / Android Authorityto, że są jasne, przenośniki gier z Androidem są na ogół lepsze i potężniejsze niż ich odpowiednicy z systemu Linux. Muszę jeszcze znaleźć rękę Linux, która może niezawodnie obsługiwać emulację PS2, z najbardziej ograniczającą w Dreamcast i PSP. I tak, wiem, że talia parowa jest technicznie przenośną linukami, ale umieściłem to w osobnej kategorii. Chociaż powiem, że prawie wszystkie moje skargi dotyczące Androida dotyczą również głównego konkurenta Steamos, Windows. Ale powrót do sedna, przenośniki z Androidem są mocniejsze, ponieważ są powiązane z Androidem. Gdy Qualcomm i inni rozwijają nowe żetony, po kilku latach trafiają do przenośników do gier. Otrzymujemy nawet chipsety zaprojektowane specjalnie do gier przenośnych w układach serii G Snapdragon G. Przenośniki Android Gaming są silniejsze niż ich rówieśnicy z Linuksa. Podczas gdy chipsy przeskakiwały do przodu, oprogramowanie wciąż utknęło w ziemi telefonicznej. Wielogłodzony behemot, który Android ledwo wymyślił tablety, więc nic dziwnego, że przenośne doświadczenie w grach nie ewoluowało, aby pasowało do wzorcowego. I to jest naprawdę pocieranie: konfigurowanie ręcznego gier na Androida jest tym samym procesem, co ustawienie telefonu. Prawdopodobnie zrobisz to tylko raz na kilka lat dla swojego smartfona, ale jeśli jesteś tak uzależniony od gier, jak ja, będziesz powtarzać to zadanie poboczne co kilka miesięcy. Aby pogorszyć sytuację, wiele emulatorów nie jest dostępnych w sklepie Google Play. Będziesz musiał złożyć je z różnych stron internetowych i stron GitHub, a jednocześnie unikając podejrzanych stron internetowych próbujących wypełnić urządzenie złośliwym oprogramowaniem.
Nie do końca gotowy, gracz One
Nick Fernandez / Android Authorityi chce zadzwonić do niektórych firm, które starają się uczynić ten proces. Pierwszy to retroid, który daje prostą listę emulatorów do zainstalowania podczas procesu konfiguracji. Musisz tylko zaznaczyć pudełka, a urządzenie resztę robi. Problem polega na tym, że lista jest nieaktualna. Zaleca kilka emulatorów, które nie są już w aktywnym rozwoju, i wyklucza jedne z najlepszych emulatorów na Androidzie. Jest to w najlepszym razie mylące dla nowych użytkowników, aw najgorszym przypadku może mieć poważny wpływ na to, jak dobrze działają gry. To niezły wysiłek, ale ostatecznie zignorowałem go i zainstalowałem wszystko ręcznie. Urządzenia iroidowe z Anbernic również często dostarczane z zainstalowanymi emulatorami, ale lista można uderzyć lub przegapić. Na przykład może mieć aethersx2, a nie nowszy nethersx2. Może użyć drastycznego, emulatora DS, który nie był aktualizowany od lat, zamiast melondów, co jest teraz ogólnie lepszym wyborem. Mógłbym wypuścić gry z pudełka, ale zawsze wymagały odrobiny dodatkowych poprawek. Inni ręczliwi twórcy, takie jak mniej znany Kinhank, wysyłanie urządzeń z procesem instalacji Androida i kilku wstępnie zainstalowanych emulatorów. Na przykład niedawno wydany Kinhank K56 rozwiązuje wiele problemów, które wymieniłem powyżej, i jest to prawdopodobnie najbliższe, możesz znaleźć się w Plug-and-Play Android Handheld.it ma retroarch i kilka innych zainstalowanych i (głównie) skonfigurowanych i (głównie). Ma również dwie frontend, w tym mój ulubiony, ES-de. Problem polega na tym, że sam sprzęt nie jest szczególnie świetny. Jest to budżet na przebieg, a nie urządzenie, które poleciłbym. Istnieje wiele urządzeń Linux, które oferują to samo lub więcej za mniej pieniędzy. Większość dobrych przenośników na Androida wysyła się z niewielkim lub żadnym oprogramowaniem do emulacji zainstalowanym lub skonfigurowanym. Smutna prawda jest taka, że najlepsze przenośniki Androida niczego nie zawierają. Portal Ayn Odin 2 i najlepsze urządzenia Ayaneo, takie jak Pocket Evo, DMG i Ace, nie mają nic wstępnie zainstalowanego oprócz narzędzi wydajnościowych i być może średniej frontu. Reszta zależy od Ciebie. Anbernic to kolejny interesujący przypadek, ponieważ sprawia, że zarówno Linux, jak i Android Hointhelds. Jego urządzenia Linux są w dużej mierze wstępnie skonfigurowane, ale urządzenia z Androidem są znacznie bardziej gołe kości. Istnieje kontrowersyjna (i prawdopodobnie nielegalna) wstępnie zainstalowana aplikacja do pobrania ROM, ale nic, co pomaga zainstalować lub skonfigurować emulatory.
Czas się wyrównać
Nick Fernandez / Android Authority Haczyka przeszła przez proces konfiguracji niezliczoną ilość razy, rozumiem, dlaczego OEM trudno jest rozwiązać ten problem. Rzeczy takie jak Legacy Android Jank, fragmentaryczne opracowanie emulatora i potencjalne pułapki prawne emulacji są poza ich kontrolą, ale mam kilka sugestii. Nie oczekuję, że OEM będzie wstępnie zainstalować i skonfigurować każdego emulatora (chociaż robią to na przenośnikach Linux), ale jeśli tylko skonfigurowałyby jedną z nich, zaoszczędziłby tonę czasu. I ten emulator jest retroarch. RETROARCH jest emulatorem na koniec dla większości platform, z rdzeniami dla niemal każdego systemu pod słońcem. Zazwyczaj musisz go zainstalować (ze strony internetowej, a nie sklepu Play), pobrać rdzenie, skonfigurować elementy sterujące i skrótów, znajdź foldery ROM i BIOS, ulepszenie ustawień wyświetlania i więcej przed wskoczeniem do gry. Lista rzeczy, które mogą zrobić retroarch, jest praktycznie nieograniczona, co jest dużą częścią problemu. Wszystko jest ukryte za warstwami menu, które wymagają pełnego instruktażu do skonfigurowania. Co więcej, retroarch jest wyjątkowo stabilny. Aktualizacje są niewiele i daleko, a głównie dostosowują małe ustawienia lub dodają nowe rdzenie. Nie ma powodu, dla którego w pełni skonfigurowany retroarch nie będzie działał tak dobrze za trzy lata, jak obecnie. Gdyby każdy przenośnik z Androidem był wstępnie zainstalowany i skonfigurowany retroarch, prawie byliby wtyczni. Kinhank jest jedyną firmą, która to wymyśliła. Wstępnie skonfigurowane ustawienia retroarcha sprawiłyby, że urządzenia byłyby prawie wtyczne. Jest tu jedna gwiazdka i to jest BIOS. Większość starszych systemów nie potrzebuje BIOS do gry, ale niektóre emulatory będą wymagały oderwania i przesyłania BIOS z własnego systemu. Podobnie jak ROM, możesz je pobrać online, a niektórzy szkicowi ręczne producenci będą je uwzględnić, ale jest to legalne pole minowe, którego większość legalnych producentów OEM unika. Dla emulatorów innych niż retroarch prosty przewodnik poszedłby długą drogę. Do pomocy jest mnóstwo przewodników opracowanych przez społeczność, ale żaden z nich nie został przyjęty przez OEM. Nawet kreator konfiguracji Retroida wydaje się, że nie był aktualizowany od lat, podczas gdy rozwój emulacji nowszych konsol rozwija się w Blazing Pace.
Nowa gra+ dla Android Handhelds
Oliver Cragg / Android Authority na pewno, wciąż jest na początku gry dla tego rodzaju przenośników zorientowanych na emulację. Jasne, są już od dłuższego czasu, ale branża naprawdę wystartowała w ciągu ostatnich czterech lub pięciu lat. Istnieją teraz przenośniki, które pasują do każdego budżetu, wielkości lub preferencji projektowych, które sprawiłyby, że dziesięciolatek byłby zszokowany, że w ogóle narzekam. Ale ze wszystkimi postępami w chipsetach, projektach, a nawet oprogramowaniu do emulacji, w przeszłości weszliśmy w nową erę przenośników na Androida. Nowa gra+, jeśli chcesz. Większość graczy odbiera rękę do gry, a nie ustanawia emulatorów. Tym razem grind nie powinien być częścią rozgrywki. Mamy moc, narzędzia i zapotrzebowanie użytkownika, ale brakuje nam nieco większej ostrożności w tworzeniu doświadczenia. Następna generacja urządzeń może się uruchomić nie tylko z lepszymi specyfikacjami, ale z lepszymi wartościami domyślnymi: przemyślane oprogramowanie, emulatory plug-and-play i intuicyjne granice, które sprawiają, że konfiguracja jest opłacalna, a nie niezbędna. Pod koniec dnia większość graczy nie wybrała ręcznego, aby skonfigurować współczynniki aspektów lub naprawić struktury plików.