Jest to scena, której doświadczyło wielu rodziców – gdy próbują ugotować obiad, odebrać telefon lub załatwić sprawunki, ich dziecko ma załamanie.
Czasami wręczenie wybrednemu przedszkolakowi urządzenia cyfrowego wydaje się oferować szybkie rozwiązanie. Ale ta uspokajająca strategia może być powiązana z gorszymi wyzwaniami behawioralnymi w przyszłości, sugerują nowe odkrycia.
Częste korzystanie z urządzeń takich jak smartfony i tablety w celu uspokojenia zdenerwowanych dzieci w wieku 3-5 lat wiązało się ze zwiększoną dysregulacją emocjonalną u dzieci, zwłaszcza chłopców, zgodnie z badaniem Michigan Medicine w JAMA Pediatrics.
„Korzystanie z urządzeń mobilnych w celu uspokojenia małego dziecka może wydawać się nieszkodliwym, tymczasowym narzędziem zmniejszającym stres w gospodarstwie domowym, ale może mieć długoterminowe konsekwencje, jeśli jest to regularna strategia uspokajania” – powiedziała główna autorka Jenny Radesky, MD , pediatra zajmujący się rozwojem behawioralnym w Szpitalu Dziecięcym CS Mott University of Michigan Health.
„Szczególnie we wczesnym dzieciństwie urządzenia mogą zastępować możliwości rozwoju niezależnych i alternatywnych metod samoregulacji”.
W badaniu wzięło udział 422 rodziców i 422 dzieci w wieku 3-5 lat, którzy uczestniczyli w nim od sierpnia 2018 r. do stycznia 2020 r., przed rozpoczęciem pandemii COVID-19. Naukowcy przeanalizowali reakcje rodziców i opiekunów na to, jak często używali urządzeń jako narzędzia uspokajającego oraz skojarzenia z objawami reaktywności emocjonalnej lub rozregulowania w okresie sześciu miesięcy.
Oznaki zwiększonej deregulacji mogą obejmować szybkie przejścia między smutkiem a podekscytowaniem, nagłą zmianę nastroju lub uczuć oraz zwiększoną impulsywność.
Wyniki sugerują, że związek między uspokojeniem urządzenia a konsekwencjami emocjonalnymi był szczególnie wysoki wśród młodych chłopców i dzieci, które mogą już doświadczać nadpobudliwości, impulsywności i silnego temperamentu, co sprawia, że częściej reagują intensywnie na uczucia takie jak złość, frustracja i smutek
„Nasze odkrycia sugerują, że używanie urządzeń jako sposobu na uspokojenie wzburzonych dzieci może być szczególnie problematyczne dla tych, którzy już zmagają się z umiejętnościami radzenia sobie z emocjami” – powiedział Radesky.
Zauważa, że okres od przedszkola do przedszkola jest etapem rozwojowym, w którym dzieci mogą częściej przejawiać trudne zachowania, takie jak napady złości, bunt i intensywne emocje. Może to sprawić, że używanie urządzeń jako strategii rodzicielskiej będzie jeszcze bardziej kuszące.
„Opiekunowie mogą odczuć natychmiastową ulgę w korzystaniu z urządzeń, jeśli szybko i skutecznie zredukują negatywne i trudne zachowania dzieci” – mówi Radesky. „Wydaje się to satysfakcjonujące zarówno dla rodziców, jak i dzieci i może zmotywować ich oboje do utrzymania tego cyklu.
„Nawyk korzystania z urządzeń do radzenia sobie z trudnymi zachowaniami wzmacnia się z czasem, ponieważ wzmacniają się również wymagania mediów dla dzieci. Im częściej urządzenia są używane, tym mniej ćwiczą dzieci – i ich rodzice – w stosowaniu innych strategii radzenia sobie”.
Alternatywne metody uspokajania mogą pomóc w budowaniu umiejętności regulacji emocji
Radesky, która sama jest matką dwójki dzieci, przyznaje, że czasami rodzice mogą strategicznie używać urządzeń do odwracania uwagi dzieci, na przykład podczas podróży lub wielozadaniowości w pracy. Chociaż sporadyczne korzystanie z mediów w celu zajęcia dzieci jest oczekiwane i realistyczne, ważne jest, aby nie stało się ono podstawowym lub regularnym narzędziem uspokajającym.
Lekarz pediatra powinien również inicjować rozmowy z rodzicami i opiekunami na temat używania urządzeń z małymi dziećmi i zachęcać do alternatywnych metod regulacji emocjonalnej, mówi.
Wśród rozwiązań, które Radesky zaleca, gdy rodzice mają ochotę skorzystać z urządzenia.
Techniki sensoryczne: Małe dzieci mają swoje własne unikalne profile tego, jakie rodzaje bodźców sensorycznych je uspokajają. Może to obejmować huśtanie się, przytulanie lub naciskanie, skakanie na trampolinie, zgniatanie kitu w dłoniach, słuchanie muzyki lub patrzenie na książkę lub błyszczący słoik. Jeśli widzisz, że Twoje dziecko jest niespokojne, skieruj tę energię na ruch ciała lub podejście sensoryczne. Nazwij emocję i co z nią zrobić: Kiedy rodzice etykietują to, co ich zdaniem czuje ich dziecko, oboje pomagają dziecku połączyć język ze stanami emocjonalnymi, ale także pokazują dziecku, że są rozumiani. Im bardziej rodzice potrafią zachować spokój, tym bardziej mogą pokazać dzieciom, że emocje są „godne uwagi i opanowania”, jak mawiał pan Rogers. Użyj stref kolorów: Kiedy dzieci są małe, trudno im myśleć o abstrakcyjnych i skomplikowanych pojęciach, takich jak emocje. Strefy kolorów (niebieski – znudzony, zielony – spokojny, żółty – niespokojny/pobudzony, czerwony – wybuchowy) są łatwiejsze do zrozumienia dla dzieci i można je wykorzystać jako wizualny przewodnik umieszczony na lodówce, który pomaga małym dzieciom wyobrazić sobie, jak ich mózg i ciało czują. Rodzice mogą korzystać z tych stref kolorów w trudnych chwilach („robisz się chwiejny i znajdujesz się w żółtej strefie – co możesz zrobić, aby wrócić do zieleni?”) Zaoferuj zachowania zastępcze: Dzieci mogą wykazywać dość negatywne zachowania, gdy są zdenerwowane, i normalnym instynktem jest chęć, by to po prostu ustało. Ale te zachowania komunikują emocje – więc może być konieczne nauczenie dzieci bezpieczniejszych lub bardziej rozwiązujących problemy zachowań zastępczych. Może to obejmować nauczanie strategii sensorycznej („uderzenie rani ludzi; zamiast tego możesz uderzyć w tę poduszkę”) lub wyraźniejszą komunikację („jeśli chcesz, abym zwrócił na siebie uwagę, po prostu dotknij mojego ramienia i powiedz „przepraszam, mamo”).
Rodzice mogą również zapobiegać napadom złości związanym z technologią, ustawiając liczniki czasu, dając dzieciom jasne oczekiwania co do tego, kiedy i gdzie można używać urządzeń, a także korzystać z aplikacji lub usług wideo, które mają wyraźne punkty zatrzymania i nie tylko automatycznie odtwarzają lub pozwalają dziecku przewijać .
Kiedy dzieci są spokojne, opiekunowie mają również możliwość nauczenia ich umiejętności radzenia sobie z emocjami, mówi Radesky. Na przykład mogą z nimi porozmawiać o tym, jak może się czuć ich ulubiony pluszak i jak radzą sobie z dużymi emocjami i uspokajają się. Ten rodzaj zabawnej dyskusji wykorzystuje język dzieci i rezonuje z nimi.
„Wszystkie te rozwiązania pomagają dzieciom lepiej zrozumieć siebie i poczuć się bardziej kompetentnymi w zarządzaniu swoimi uczuciami” – powiedział Radesky. „Wymaga powtarzania przez opiekuna, który również musi starać się zachować spokój i nie reagować przesadnie na emocje dziecka, ale pomaga budować umiejętności regulacji emocji, które trwają przez całe życie.
„W przeciwieństwie do tego, używanie dystraktora, takiego jak urządzenie mobilne, nie uczy umiejętności – po prostu odwraca uwagę dziecka od tego, jak się czuje. Dzieci, które nie rozwijają tych umiejętności we wczesnym dzieciństwie, są bardziej narażone na problemy, gdy są zestresowane” w szkole lub z rówieśnikami, gdy dorosną”.