Ustalenia, opublikowane dzisiaj w czasopiśmie Science, są uderzające. Nawet gdyby globalne temperatury ustabilizowały się na dzisiejszym poziomie 1,2 ° C, około 39 procent globalnej masy lodowca nadal zostało utraconych w porównaniu z poziomami 2020-przyczyniając się do ponad 10 centymetrów do globalnego wzrostu poziomu morza.
W nowym badaniu międzynarodowy zespół 21 naukowców z dziesięciu krajów wykorzystał osiem modeli lodowców do obliczenia potencjalnej utraty lodu z ponad 200 000 lodowców poza Grenlandią i Antarktycją. Zespół ocenił szeroki zakres globalnych scenariuszy temperatury, zakładając, że temperatury pozostaną stałe przez tysiące lat w każdym scenariuszu.
„Wybory, których dokonujemy dzisiaj, będą rezonować przez wieki, określając, ile naszych lodowców można zachować”-mówi Harry Zekollari, współczynnik Vrije Universiteit Brussel, który rozpoczął to badanie jako postdoktorski pracownik przewodniczącego glacyologii w Departamencie Inżynierii Środowiska, Środowiska i Geomatycznego (D-Baug) w Eth Zurich.
Patrzenie poza 2100 ujawnia nowe spostrzeżenia
We wszystkich scenariuszach lodowce szybko tracą masę przez dziesięciolecia, a następnie wciąż topią się w wolniejszym tempie przez wieki – nawet bez dodatkowego ocieplenia. Ta długoterminowa reakcja oznacza, że lodowce będą nadal odczuwać skutki dzisiejszego ciepła daleko w przyszłość, stopniowo wycofując się na wyższe wysokości przed osiągnięciem nowej równowagi.
„Jedną z kluczowych mocnych stron naszego badania jest to, że po raz pierwszy udało nam się rzutować globalną ewolucję lodowca w stosunku do wielocentrycznych skal czasowych i używając ośmiu modeli zamiast jednego lub dwóch”-wyjaśnia Harry Zekollari. „Większość badań lodowców zatrzymuje się na 2100, co jest problematyczne przy symulacji długoterminowego wpływu dzisiejszych polityk klimatycznych, biorąc pod uwagę długoterminową reakcję lodowców w czasie”.
Na przykład, podczas gdy badania ograniczone do 2100 roku szacują, że około 20 procent dzisiejszej masy lodowcowej zostanie utraconych niezależnie od przyszłego ocieplenia, nowe badanie ujawnia, że prawie dwa razy więcej zniknie w dzisiejszych warunkach, gdy rozważane są wielo-cenciowe ramy czasowe. „Uważamy, że około 40 procent masy lodowcowej jest skutecznie„ skazanych ”na zniknięcie”-mówi Harry Zekollari.
Topniejące lodowce ujawniają rzeczywistość globalnego ocieplenia
„Lodowce są dobrymi wskaźnikami zmian klimatu, ponieważ ich odosobnienia pozwala nam zobaczyć z własnymi oczami, jak zmienia się klimat. Jednak ponieważ dostosowują się do dłuższych czasów, ich obecny rozmiar znacznie zanika wielkość zmian klimatu, która już się wydarzyła. Sytuacja dla lodowców jest w rzeczywistości znacznie gorsza niż widoczna w górach”, mówi autora Lilian Schuster z uniwersytetu.
Oprócz przyczynienia się do wzrostu poziomu morza utrata lodowców ma daleko idące konsekwencje. Zagraża dostępności słodkiej wody, zwiększa ryzyko zagrożeń związanych z lodowcami, takimi jak powodzie i osuwiska, oraz zagraża gospodarkom turystycznym karmionym lodowcowym. Te kaskadowe skutki będą odczuwalne w regionach i pokoleniach.
„Efekty te podkreślają kluczowe znaczenie współczesnej polityki klimatycznej”-mówi Harry Zekollari. „Nasze badanie wyjaśnia boleśnie, że każda ułamek stopnia ma znaczenie. Jeśli uda nam się ograniczyć globalne ocieplenie do +1,5 ° C zamiast +2,7 ° C, nadal możemy zaoszczędzić dwa razy więcej lodu lodowca”.
Przewiduje się, że obecne zasady doprowadzą do średniego globalnego ocieplenia około +2,7 ° C. Jak podkreśla Zekollari, stopień ocieplenia między +1,5 ° C a +3,0 ° C odgrywa decydującą rolę w utraty lodowców. Mówiąc prosto: dla każdego dodatkowego 0,1 ° C ocieplenia świat ryzykuje utratą około 2 procent więcej lodu lodowca.
Przyczynia się do roku zachowania lodowców
„To badanie stanowi znaczący wkład w Ochrony Międzynarodowego Roku Lodowców ONZ, podkreślając pilną potrzebę globalnych działań klimatycznych w celu ochrony światowych lodowców” – mówi Daniel Farinotti, profesor glacyologii w Eth Zurich i Szwajcarski Instytut Federalny Federalnego, Śnieżnego i Krajobrazu WSL.
Jego grupa badawcza w laboratorium hydrauliki, hydrologii i glacyologii (VAW) odegrała kluczową rolę w tworzeniu nowych odkryć. Całe badanie prowadzone przez Zekollari i Schuster zostało przeprowadzone w ramach projektu Interkomparison Model Glacier (GLACIERMIP) i koordynowanego przez projekt klimatu i kriosfery (CLIC) Światowego Programu Badań Klimatu (WCRP).
Farinotti zauważa, że wydanie badania naukowego zbiega się z otwarciem Międzynarodowej Konferencji Międzynarodowej na temat Ochrony Lodowców, zapoczątkowanej przez Prezydenta Tadżykistanu przez ONZ (ONZ) Rezolucję, która ustanowiła zarówno rok ochrony lodowców ONZ, a później ONZ dekadę działań na rzecz akcji kriosferycznych 2025-2034.
Po stronie szwajcarskiej Federalny Departament Spraw Zagranicznych (FDFA) został zaproszony do wsparcia organizacji wydarzenia, szczególnie przy opracowaniu tego, co ma stać się „deklaracją lodowca Dushanbe”. Ze swojej strony Daniel Farinotti działa jako doradca FDFA w przygotowaniu deklaracji.