Naukowcy stwierdzili, że topnienie lodowe spowalniają prąd okrągły (ACC), najsilniejszy na świecie prąd oceaniczny.
To topnienie ma wpływ na globalne wskaźniki klimatyczne, w tym wzrost poziomu morza, ocieplenie oceanów i żywotność ekosystemów morskich.
Naukowcy z University of Melbourne i Norce Norway Research Center wykazali obecne zwolnienie o około 20 procent do 2050 r. W scenariuszu o wysokiej emisji dwutlenku węgla.
Oczekuje się, że ten napływ świeżej wody do oceanu południowego zmieni właściwości, takie jak gęstość (zasolenie), oceanu i jego wzorce krążenia.
Naukowcy z University of Melbourne, profesor mechanistów płynów Bishakhdatta Gayen i naukowiec klimatyczny dr Taimoor Sohail oraz oceanograf dr Andreas Klocker z Norce Norwegian Research Center, przeanalizowali symulację oceanicznych i morskich symulacji prądów oceanicznych, w celu zdiagnozowania wpływu zmieniającego się temperatury i wiatru.
Profesor nadzwyczajny Gayen powiedział: „Ocean jest niezwykle złożony i drobno zrównoważony. Jeśli ten obecny„ silnik ”rozpadnie się, mogą wystąpić poważne konsekwencje, w tym większą zmienność klimatu, z większymi skrajnościami w niektórych regionach i przyspieszonym globalnym ociepleniem ze względu na zmniejszenie zdolności oceanu do działania jako zlew węglowy”.
ACC działa jako bariera dla gatunków inwazyjnych, takich jak tratwy południowego byka, które jeżdżą na prądach, lub zwierzęta morskie, takie jak krewetki lub mięczaki, z innych kontynentów docierających na Antarktydę.
Gdy ACC spowalnia i osłabia, istnieje większe prawdopodobieństwo, że takie gatunki trafią na kruchego kontynentu antarktycznego, z potencjalnie poważnym wpływem na sieć pokarmową, która może na przykład zmienić dostępną dietę pingwinów antarktycznych.
Ponad czterokrotnie silniejszy niż Strumień Zatoki ACC jest kluczową częścią świata „przenośnika oceanicznego”, który porusza wodę na całym świecie – łącząc Ocean Atlantyk, Pacyfiku i Indyjskich – i jest głównym mechanizmem wymiany ciepła, dwutlenku węgla, chemikaliów i biologii w tych oceanicznych basenach.
Naukowcy wykorzystali najszybszy superkomputer w Australii i symulator klimatu, Gadi, zlokalizowany w Access National Research Infrastructure w Canberra. Model podstawowy (Access-OM2-01) został opracowany przez wiele lat przez australijskich badaczy z różnych uniwersytetów.
Projekcje badane w tej analizie zostały przeprowadzone przez zespół badawczy z siedzibą w UNSW, który stwierdził, że transport wody oceanicznej z powierzchni na głębinę może również powolić w przyszłości.
Dr Sohail powiedział, że przewiduje się, że spowolnienie będzie podobne w scenariuszu niższej emisji, pod warunkiem, że topienie lodu przyspiesza, jak przewidywano w innych badaniach.
„Umowa paryska z 2015 r. Miała na celu ograniczenie globalnego ocieplenia do 1,5 stopnia Celsjusza powyżej poziomów przedindustrialnych. Wielu naukowców zgadza się, że osiągnęliśmy już ten cel 1,5 stopnia i prawdopodobnie staje się gorętsza, z przepływem wpływu na topienie lodu antarktyczne”-powiedział dr Sohail.
„Wspólne wysiłki mające na celu ograniczenie globalnego ocieplenia (poprzez zmniejszenie emisji dwutlenku węgla) ograniczą topienie lodu antarktyczne, co oznacza przewidywane spowolnienie ACC”.
Opublikowane dziś w Letters Research Environmental, badania pokazują, że wpływ topnienia lodu i ocieplenia oceanu na ACC jest bardziej złożony niż wcześniej sądzono.
„Tope lodowe zrzucają ogromne ilości świeżej wody do słonego oceanu. Ta nagła zmiana„ zasolenia ”oceanu ma szereg konsekwencji – w tym osłabienie zatonięcia powierzchniowej wody oceanicznej na głęboką (zwaną wodą antarktyczną), a na podstawie tego badania osłabienie silnego odrzutowca oceanicznego otaczającego Antarktydę – powiedział profesor gayen.
Mówi, że nowe badania kontrastują z poprzednimi badaniami, które sugerują, że ACC może przyspieszyć z powodu bardziej stromych różnic temperatury w różnych szerokościach geograficznych oceanu spowodowanych zmianami klimatu.
„Modele oceaniczne historycznie nie były w stanie odpowiednio rozwiązać małe procesy kontrolujące prądową siłę. Model ten rozwiązuje takie procesy i pokazuje mechanizm, za pomocą którego przewiduje się, że ACC faktycznie zwolni w przyszłości. Jednak dalsze badania obserwacyjne i modelowania tego słabo obserwowanego regionu są konieczne, aby definitywnie rozpoznać reakcję prądu na zmiany klimatyczne.”