Według badania opublikowanego w internetowym wydaniu Neurology® z dnia 18 września 2024 r., czasopisma medycznego Amerykańskiej Akademii Neurologii, pewna klasa leków na cukrzycę może wiązać się z niższym ryzykiem demencji i choroby Parkinsona.
Badanie dotyczyło inhibitorów kotransportera sodowo-glukozowego-2 (SGLT2), które są również znane jako gliflozyny. Obniżają one poziom cukru we krwi, powodując, że nerki usuwają cukier z organizmu za pośrednictwem moczu.
„Wiemy, że choroby neurodegeneracyjne, takie jak demencja czy choroba Parkinsona, są powszechne, a liczba przypadków rośnie wraz ze starzeniem się populacji. Ponadto osoby chorujące na cukrzycę są bardziej narażone na upośledzenie funkcji poznawczych. Dlatego cieszymy się, że ta klasa leków może zapewnić pewną ochronę przed demencją i chorobą Parkinsona” – powiedziała autorka badania dr Minyoung Lee z Yonsei University College of Medicine w Seulu w Korei Południowej.
Badanie retrospektywne dotyczyło osób z cukrzycą typu 2, które zaczęły przyjmować leki na cukrzycę w latach 2014–2019 w Korei Południowej. Osoby przyjmujące inhibitory SGLT2 zostały dopasowane do osób przyjmujących inne doustne leki na cukrzycę, więc w obu grupach znalazły się osoby w podobnym wieku, z innymi problemami zdrowotnymi i powikłaniami cukrzycy. Następnie naukowcy obserwowali uczestników, aby sprawdzić, czy rozwinęła się u nich demencja lub choroba Parkinsona. Osoby przyjmujące inhibitory SGLT2 były obserwowane średnio przez dwa lata, a osoby przyjmujące inne leki przez średnio cztery lata.
Spośród 358 862 uczestników, których średnia wieku wynosiła 58 lat, w trakcie badania u 6837 osób rozwinęła się demencja lub choroba Parkinsona.
W przypadku choroby Alzheimera wskaźnik zapadalności u osób przyjmujących inhibitory SGLT2 wynosił 39,7 przypadków na 10 000 osobolat, w porównaniu do 63,7 przypadków u osób przyjmujących inne leki na cukrzycę. Osobolata oznaczają zarówno liczbę osób biorących udział w badaniu, jak i ilość czasu, jaką każda osoba spędza w badaniu.
W przypadku otępienia naczyniopochodnego, czyli otępienia spowodowanego chorobą naczyń, wskaźnik zapadalności wśród osób przyjmujących leki SGLT2 wyniósł 10,6 przypadków na 10 000, w porównaniu do 18,7 przypadków w przypadku osób przyjmujących pozostałe leki.
W przypadku choroby Parkinsona wskaźnik zapadalności wśród osób przyjmujących leki SGLT2 wyniósł 9,3 przypadków na 10 000, podczas gdy wśród osób przyjmujących pozostałe leki wskaźnik ten wyniósł 13,7.
Po uwzględnieniu przez badaczy innych czynników, które mogą mieć wpływ na ryzyko demencji lub choroby Parkinsona, takich jak powikłania cukrzycy i leków, odkryli, że stosowanie inhibitorów SGLT2 wiązało się z 20% zmniejszonym ryzykiem choroby Alzheimera i 20% zmniejszonym ryzykiem choroby Parkinsona. U osób przyjmujących leki ryzyko rozwoju demencji naczyniowej było zmniejszone o 30%.
„Wyniki są generalnie spójne nawet po uwzględnieniu czynników takich jak ciśnienie krwi, glukoza, cholesterol i funkcja nerek” – powiedział Lee. „Potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić długoterminową ważność tych ustaleń”.
Lee stwierdził, że ponieważ uczestników obserwowano przez okres krótszy niż pięć lat, istnieje możliwość, że u niektórych z nich rozwinie się później demencja lub choroba Parkinsona.
Badanie zostało dofinansowane przez Korea Health Technology R&D Project za pośrednictwem Korea Health Industry Development Institute, finansowanego przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej Korei, Szpital Severance oraz Yonsei University College of Medicine.