Nowe ogólnokrajowe badanie sugeruje, że wiele kłótni przed snem ma swoje źródło w zmartwieniach dzieci po zmroku.
I chociaż większość rodzin ma swoje rytuały na dobranoc, aby pomóc swoim maluchom spokojnie zapaść w noc, wiele z nich polega na strategiach, które mogą w dłuższej perspektywie zwiększyć problemy ze snem, jak wynika z ogólnokrajowej ankiety dotyczącej zdrowia dzieci Uniwersytetu Michigan Health CS Mott Children's Hospital.
Ogólnie rzecz biorąc, co czwarty rodzic opisuje kładzenie małego dziecka do łóżka jako trudne – przy czym jest mniej prawdopodobne, że ci rodzice będą mieli rutynę przed snem, chętniej opuszczą program wideo lub telewizyjny i częściej pozostaną z dzieckiem do czasu, aż śpię.
„Nasz raport podkreśla wspólną walkę o usypianie małych dzieci. Kiedy przejście do pory snu staje się nocnym konfliktem, niektórzy rodzice mogą wpaść w nawyki, które sprawdzają się w danej chwili, ale mogą w przyszłości sprawić, że będą mieli więcej problemów ze snem” – stwierdziła. Współdyrektorka Mott Poll Sarah Clark, MPH
„Kluczowe znaczenie ma ustalenie spójnej rutyny związanej z pójściem spać. Kiedy dzieci nie odpoczywają wystarczająco, może to mieć wpływ na ich rozwój fizyczny, regulację emocjonalną i zachowanie”.
Prawie jeden na pięciu rodziców twierdzi, że podał swojemu dziecku melatoninę, aby pomóc mu zasnąć, podczas gdy trzeci pozostaje w pokoju, aż dziecko całkowicie zaśnie, wynika z reprezentatywnego w całym kraju sondażu, który obejmuje odpowiedzi od 781 rodziców dzieci w wieku od jednego do sześciu lat ankietowanych w Luty.
Nocne zmartwienia zakłócają sen
Rodzice dzielą się częstymi powodami problemów z zasypianiem, a prawie jedna czwarta twierdzi, że sen ich dziecka często lub czasami opóźnia się z powodu zmartwień lub niepokoju.
Zdaniem rodziców szczególnym wyzwaniem jest sytuacja, gdy dzieci nie śpią. Ponad jedna trzecia rodziców twierdzi, że ich dziecko budzi się zdenerwowane lub płacze, ponad 40% twierdzi, że ich dziecko przenosi się do łóżka rodziców, a około 30% twierdzi, że dzieci nalegają, aby rodzic spał w ich pokoju.
„Wiele małych dzieci przechodzi etapy, w których boją się ciemności lub martwią się, że może wydarzyć się coś złego, co powoduje, że opóźniają pójście spać lub denerwują się, gdy rodzice wychodzą z pokoju. Złe sny lub przebudzenie w środku nocy mogą również zakłócać sen. śpij” – powiedział Clark.
„Chociaż jest to normalna część rozwoju dziecka, może to być frustrujące, gdy rodzice sami czują się już zmęczeni pod koniec dnia. Rodzice powinni znaleźć równowagę pomiędzy zapewnianiem otuchy a komfortem, zachowując jednocześnie pewne granice, które pomogą zapewnić wszystkim bezpieczeństwo – zarówno dzieci i dorośli – wysypiajcie się.”
Więcej wniosków z raportu oraz zalecenia Clarka dotyczące pomagania małym dzieciom w zasypianiu i zasypianiu:
Trzymaj się regularnej rutyny przed snem
Większość ankietowanych rodziców twierdzi, że ich dziecko ma takie rutynowe czynności przed snem, które często obejmują mycie zębów, czytanie bajek na dobranoc i/lub kąpiel. Mniej niż połowa twierdzi również, że ich dziecko pije wodę lub przekąskę, wyłącza urządzenia, modli się i opowiada o swoim dniu.
Inne nawyki przed snem obejmują trzymanie koca lub pluszaka albo ssanie smoczka lub palców.
Clark twierdzi, że spójne nawyki związane z pójściem spać nie tylko ułatwiają płynniejsze przechodzenie w nocy, ale także zapewniają możliwość spędzania czasu sam na sam, dzięki czemu dziecko może skupić całą uwagę rodzica.
„Przewidywalna rutyna pójścia spać zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa i komfortu oraz sygnalizuje dziecku, że czas zwolnić” – powiedziała.
„Wiedza o tym, czego się spodziewać w następnej kolejności, może zmniejszyć niepokój i pomóc dzieciom poczuć się bezpiecznie i zrelaksowany. Spędzanie czasu z rodzicami sprzyja także budowaniu więzi i więzi emocjonalnej, tworząc pozytywne skojarzenia z porą snu”.
Prawie dwie trzecie rodziców stwierdziło również, że głównym czynnikiem opóźniającym zasypianie jest to, że dzieci nie mogą się bawić. Clark mówi, podkreślając potrzebę wyciszenia się co najmniej godzinę przed snem.
Promuj środowisko sprzyjające spaniu
Nieco mniej niż połowa ankietowanych rodziców twierdzi, że ich dziecko śpi we własnej sypialni, a mniej niż jedna czwarta dzieli sypialnię z rodzeństwem lub w sypialni rodziców. Jedno na 10 dzieci spędza część nocy we własnej sypialni, a część z rodzicami.
Ponad dwie piąte ankietowanych rodziców stwierdziło, że hałas z innych pomieszczeń zakłóca sen ich dziecka.
„Środowisko snu może mieć duży wpływ na jakość snu dziecka, w tym na zasypianie i przesypianie nocy” – stwierdziła Clark.
„Jeśli to możliwe, dzieci powinny mieć własne łóżko w cichym pokoju, bez dużego hałasu ze strony innych członków rodziny”.
Clark twierdzi, że wielu ankietowanych rodziców używa również lampki nocnej lub uchyla drzwi sypialni, aby dziecko nie znajdowało się w całkowitej ciemności, ale rodzice powinni upewnić się, że światło nie świeci bezpośrednio na twarz dziecka.
Niektórzy rodzice odtwarzają także uspokajającą muzykę lub historie, które pomagają dziecku zasnąć, podczas gdy inni korzystają z urządzenia lub aplikacji generującej biały szum. Clark ostrzega jednak, aby urządzenia emitujące biały szum nie emitowały więcej niż 50 decybeli i znajdowały się w odległości co najmniej siedmiu stóp od łóżka dziecka, aby zapobiec niezamierzonemu uszkodzeniu słuchu dziecka.
Przed użyciem środków takich jak melatonina należy porozmawiać z lekarzem
Wiele rodzajów produktów zawierających melatoninę reklamuje się jako odpowiednie dla dzieci, ale produkty te nie przeszły rygorystycznych testów pod kątem bezpieczeństwa i skuteczności, a ich skutki uboczne i długoterminowy wpływ na wzrost i rozwój dziecka są nieznane, mówi Clark.
„Chociaż melatonina jest naturalnym hormonem regulującym cykle snu i czuwania i można ją okazjonalnie stosować, rodzice nie powinni polegać na niej jako na głównym środku pomagającym w zasypianiu” – mówi Clark.
„Rodzice, którzy rozważają podanie melatoniny swojemu małemu dziecku, powinni skonsultować się z pediatrą, aby omówić dostępne opcje i najpierw wykluczyć inne przyczyny problemów ze snem”.
W przypadku stosowania melatoniny rodzice również powinni zacząć od najniższej możliwej dawki.
Ponadto ważne jest, aby trzymać urządzenia elektroniczne, takie jak tablety czy telewizory, poza sypialnią dzieci, ponieważ niebieskie światło emitowane przez wiele z tych ekranów zakłóca naturalną produkcję melatoniny.
Oferuj komfort, ale egzekwuj granice
Rodzice mogą pomóc złagodzić niepokój najmłodszych, poświęcając im dodatkowy czas na rozmowę o swoim dniu, co może wywołać konkretne zmartwienia i dać rodzicom szansę na okazanie współczucia i otuchy, powiedziała Clark.
Zamiast pozostawać w pokoju, rodzice mogą również zaoferować sprawdzanie dziecka co kilka minut, co potwierdza jego obawy i zapewnia uspokajającą obecność, a jednocześnie zapewnia spokojne środowisko snu i sprzyja niezależności snu.
„Rodziny mogą włączyć pocieszające rytuały, które pomogą przekształcić nocne lęki w uspokajające doświadczenie” – powiedziała Clark.
Zachowuj spójne podejście, gdy dzieci budzą się w nocy
Niektóre dzieci mają skłonność do wyrazistych snów lub koszmarów i mogą mieć trudności z ponownym zaśnięciem. Rodzice powinni zdecydować o swoim podejściu do tej sytuacji i się go trzymać, mówi Clark, niezależnie od tego, czy chodzi o zabranie dziecka z powrotem do łóżka, czy pozwolenie mu na pozostanie w pokoju rodziców.
„Konsekwentne stosowanie tego podejścia pomoże dziecku przystosować się i zwiększyć prawdopodobieństwo, że wróci do snu” – powiedziała Clark.
Z łatwością przyjmuj zmiany we wzorcach snu, takie jak przerywanie drzemek
W przypadku małych dzieci główną zmianą związaną ze snem jest zaprzestanie drzemek w ciągu dnia. Ogólnie rzecz biorąc, dzieci w wieku od roku do dwóch lat powinny spać od 11 do 14 godzin z drzemkami, podczas gdy zalecana ilość snu zmniejsza się nieznacznie w wieku od trzech do sześciu lat.
Jeśli dzieci dłużej zasypiają w porze drzemki, opierają się drzemkom, nagle mają trudności z zasypianiem w nocy lub budzą się wcześniej niż zwykle rano, być może nadszedł czas, aby przerwać drzemkę, mówi Clark.
„Być może rodzice będą musieli stopniowo dostosowywać harmonogram snu, aby móc dostosować się do zmian w rytmie snu dziecka” – stwierdziła Clark.
Inne zmiany, które mogą mieć wpływ na sen dziecka, obejmują przejście z łóżeczka na łóżko dla małego dziecka, rozpoczęcie szkoły, zmianę codziennych zajęć lub przebywanie na świeżym powietrzu dłużej niż zwykle.