Z nowego badania opublikowanego w czasopiśmie Nature wynika, że nawet gdyby od dzisiaj emisje CO2 miały zostać drastycznie ograniczone, światowa gospodarka już zobowiązała się do zmniejszenia dochodów o 19% do 2050 r. ze względu na zmianę klimatu. Szkody te są sześciokrotnie większe niż koszty łagodzenia niezbędne do ograniczenia globalnego ocieplenia do dwóch stopni. Na podstawie danych empirycznych z ponad 1600 regionów na całym świecie na przestrzeni ostatnich 40 lat naukowcy z Poczdamskiego Instytutu Badań nad Wpływem Klimatu (PIK) ocenili przyszły wpływ zmieniających się warunków klimatycznych na wzrost gospodarczy i jego trwałość.
„Przewiduje się, że dla większości regionów, w tym Ameryki Północnej i Europy, znaczne redukcje dochodów zostaną najbardziej dotknięte Azją Południową i Afryką. Są one spowodowane wpływem zmian klimatycznych na różne aspekty istotne dla wzrostu gospodarczego, takie jak plony rolne , produktywność pracy czy infrastruktura” – mówi naukowiec PIK i pierwszy autor badania Maximilian Kotz. Ogólnie rzecz biorąc, globalne roczne szkody szacuje się na 38 bilionów dolarów, a prawdopodobny zakres wyniesie 19–59 bilionów dolarów w 2050 r. Szkody te wynikają głównie ze wzrostu temperatur, ale także ze zmian w opadach deszczu i zmienności temperatury. Uwzględnienie innych ekstremalnych warunków pogodowych, takich jak burze czy pożary, może je jeszcze bardziej zwiększyć.
Ogromne koszty gospodarcze także dla Stanów Zjednoczonych i Unii Europejskiej
„Nasza analiza pokazuje, że zmiany klimatyczne spowodują ogromne szkody gospodarcze w ciągu najbliższych 25 lat w prawie wszystkich krajach świata, także w krajach wysoko rozwiniętych, takich jak Niemcy, Francja i Stany Zjednoczone” – mówi naukowiec PIK Leonie Wenz, która kierowała badaniem badanie. „Te krótkoterminowe szkody wynikają z naszych wcześniejszych emisji. Będziemy potrzebować dalszych wysiłków adaptacyjnych, jeśli chcemy uniknąć przynajmniej niektórych z nich. Musimy też drastycznie i natychmiast ograniczyć nasze emisje – jeśli nie, straty gospodarcze będą w drugiej połowie stulecia będzie jeszcze większa i do 2100 r. osiągnie średnio 60% na świecie. To wyraźnie pokazuje, że ochrona naszego klimatu jest znacznie tańsza niż jej zaniechanie, i to nawet bez uwzględnienia skutków pozaekonomicznych, takich jak utratę życia lub różnorodności biologicznej.”
Jak dotąd globalne prognozy szkód gospodarczych spowodowanych zmianami klimatycznymi zazwyczaj skupiają się na krajowych skutkach średnich rocznych temperatur w długim horyzoncie czasowym. Uwzględniając najnowsze ustalenia empiryczne dotyczące wpływu klimatu na wzrost gospodarczy w ponad 1600 regionach lokalnych na całym świecie w ciągu ostatnich 40 lat i skupiając się na następnych 26 latach, badacze byli w stanie przewidzieć szkody na poziomie niższym niż krajowy spowodowane zmianami temperatury i opadów w wielkich obszarach szczegółów w czasie i przestrzeni, jednocześnie redukując dużą niepewność związaną z prognozami długoterminowymi. Naukowcy połączyli modele empiryczne z najnowocześniejszymi symulacjami klimatycznymi (CMIP-6). Co ważne, ocenili także, jak trwały wpływ klimatu na gospodarkę w przeszłości, i również to wzięli pod uwagę.
Najbardziej ucierpią kraje najmniej odpowiedzialne
„Nasze badanie podkreśla znaczną nierówność skutków klimatycznych: szkody stwierdzamy niemal wszędzie, ale najbardziej ucierpią kraje w tropikach, ponieważ są już cieplejsze. Dlatego tam dalszy wzrost temperatury będzie najbardziej szkodliwy. Kraje najmniej odpowiedzialne za zmiany klimatyczne, przewiduje się, że poniosą utratę dochodów o 60% większą niż w przypadku krajów o wyższych dochodach i o 40% większą niż w przypadku krajów o wyższej emisji. To one również mają najmniej zasobów na przystosowanie się do skutków tej sytuacji. Decyzja: o charakterze strukturalnym, należy do nas przejście na system energii odnawialnej jest potrzebne dla naszego bezpieczeństwa i pozwoli nam zaoszczędzić pieniądze. Utrzymanie obecnej ścieżki będzie miało katastrofalne skutki. Temperaturę planety można ustabilizować jedynie wtedy, gdy przestaniemy spalać ropę, gaz i węgiel ”, mówi Anders Levermann, kierownik Działu Badań nad Złożonością Nauki w Instytucie Poczdamskim i współautor badania.