W jaskini z widokiem na ocean na południowym wybrzeżu Południowej Afryki archeolodzy odkryli tysiące kamiennych narzędzi, stworzonych przez starożytnych ludzi około 20 000 lat temu. Badając drobne szczegóły na rozdrobnionych krawędziach ostrzy i kamieni, archeolodzy są w stanie powiedzieć, jak powstały narzędzia. W nowym badaniu opublikowanym w Journal of Paleolithic Archaeology naukowcy przeanalizowali te kamienne narzędzia i omówili, w jaki sposób różne techniki wykorzystywane do ich wskazania, w jaki sposób ludzie prehistoryczni podróżowali, wchodzili w interakcje i dzielili swoje rzemiosło.
„Jest to ważny wgląd w to, w jaki sposób ludzie, którzy mieszkali w tym regionie, żyli, polowali i reagowali na swoje środowisko” – mówi Sara Watson, doktorantka w Centrum Badań Integratywnych Muzeum Field Muzeum i główny autor badania.
W okresie, w którym wykonano te ostrza, od 24 000 do 12 000 lat temu, Ziemia zbliżała się do końca ostatniej dużej epoki lodowcowej. Ponieważ tak wiele wody Ziemi zamrożono w lodowcach i czapkach lodowych, poziom morza był niższy, a region, który jest teraz wybrzeżem Południowej Afryki, był kilka mil w głąb lądu. „Zamiast być na wodzie, tak jak dzisiaj, jaskinie te byłyby blisko rozległych, otwartych równin z dużymi zwierzętami, takimi jak antylopa” – mówi Watson. „Ludzie polowali na te zwierzęta i aby to zrobić, opracowali nowe narzędzia i broń”.
Jaskinie, część archeolodzy nazywają rabberga TechnoComplex, nie przeoczają już równiny – są w górującym klifie twarzy nad skalistą plażą. „To 75-metrowa wspinaczka do jaskini z linii brzegowej”-mówi Watson. „Mieliśmy liny bezpieczeństwa i schody wykonane z worków z piaskiem i musieliśmy zostać wykorzystani podczas wykopalisk”.
Każdego dnia Watson i jej koledzy wspinali się z całym sprzętem do wykopu i fotografii, ważąc do 50 funtów na osobę. „Ponieważ są to wyjątkowo stare miejsca, przed końcem ostatniej epoki lodowcowej, musieliśmy być bardzo ostrożni w naszych wykopaliskach” – mówi Watson. „Wykorzystaliśmy małe małe narzędzia dentystyczne i mini candels, abyśmy mogli usunąć każdą małą indywidualną warstwę osadu”.
Pod starożytnym pyłem i brudem Watson i jej zespół znaleźli tysiące kamiennych narzędzi: małe, ostre ostrza, a także większe kawałki skały, z których te ostrza zostały rozdrobnione. Większa skała, z której wykonane są ostrza, nazywa się rdzeniem. „Kiedy twoja przeciętna osoba myśli o kamiennych narzędziach, prawdopodobnie koncentruje się na odłączonych elementach, ostrzach i płatkach. Ale najbardziej interesująca jest dla mnie rdzeń, ponieważ pokazuje nam szczególne metody i kolejność operacji, przez które ludzie przeszli, aby tworzyć swoje narzędzia” – mówi Watson.
Watson i jej koledzy zaobserwowali kilka wyraźnych wzorów, w jaki sposób rdzenie podzielono na mniejsze ostrza. „W wielu z tych technologii podstawowa redukcja jest bardzo specyficzna i jest to coś, czego się uczy i uczą się, i tam są informacje społeczne”, mówi Watson. „Jeśli zobaczymy konkretne metody redukcji rdzeni w wielu miejscach w całym krajobrazie, jako archeolog, mówi mi, że ci ludzie dzielą się ze sobą pomysłami”.
Na przykład jedna szczególna metoda zerwania drobnych pęcherzy z rdzenia, którą Watson znalazł w jaskiniach rabberga, to styl znaleziony również setki mil dalej w miejscach, w tym Namibia i Lesotho. „Ten sam wzór redukcji rdzenia, ten sam zamierzony produkt”, mówi Watson. „Wzór jest powtarzany w kółko, co wskazuje, że jest on celowy i wspólny, a nie tylko podobieństwo szansy”.
Ogólnie rzecz biorąc, Watson twierdzi, że badanie ujawnia, ile wciąż ma się dowiedzieć o jaskiniach rabberga i ludziach, którzy używali ich tysięcy lat temu. „Jako gatunek mamy bardzo długą i bogatą historię, a ludzie cofają się znacznie dalej w czasie, niż większość ludzi zdaje sobie sprawę” – mówi Watson. „Ludzie mieszkający wokół ostatniej epoki lodowcowej byli dziś bardzo podobni do ludzi”.