Międzynarodowy zespół badaczy pod przewodnictwem paleontologa Louisa L. Jacobsa ze SMU odkrył pasujące do siebie zestawy śladów dinozaurów z wczesnokredowej epoki na dwóch obecnie różnych kontynentach.
W Brazylii i Kamerunie odkryto ponad 260 śladów stóp, które pokazują, gdzie lądowe dinozaury po raz ostatni mogły swobodnie przemieszczać się między Ameryką Południową i Afryką miliony lat temu, zanim te dwa kontynenty się od siebie oddzieliły.
„Ustaliliśmy, że pod względem wieku te ślady były podobne” – powiedział Jacobs. „W kontekście geologicznym i płyt tektonicznych były również podobne. Pod względem kształtów są niemal identyczne”.
Ślady stóp, odciśnięte w błocie i mule wzdłuż starożytnych rzek i jezior, znaleziono w odległości ponad 3700 mil, czyli 6000 kilometrów od siebie. Dinozaury pozostawiły ślady 120 milionów lat temu na jednym superkontynencie znanym jako Gondwana — który oddzielił się od większego lądu Pangea, powiedział Jacobs.
„Jednym z najmłodszych i najwęższych połączeń geologicznych między Afryką a Ameryką Południową był łokieć północno-wschodniej Brazylii, położony na tym, co obecnie jest wybrzeżem Kamerunu wzdłuż Zatoki Gwinejskiej” – wyjaśnił Jacobs. „Oba kontynenty były ciągłe wzdłuż tego wąskiego odcinka, więc zwierzęta po obu stronach tego połączenia mogły potencjalnie przez niego przechodzić”.
Większość skamieniałości dinozaurów została stworzona przez trójpalczaste teropody. Kilka prawdopodobnie zostało stworzonych przez zauropody lub ornitopody, powiedziała Diana P. Vineyard, współpracowniczka naukowa SMU i współautorka badania.
Pozostałymi współautorami badania byli Lawrence J. Flynn z Wydziału Biologii Ewolucyjnej Człowieka na Uniwersytecie Harvarda, Christopher R. Scotese z Wydziału Nauk o Ziemi i Planetach na Uniwersytecie Northwestern oraz Ismar de Souza Carvalho z Universidade Federal do Rio de Janeiro i Centro de Geociências.
Badanie zostało opublikowane przez New Mexico Museum of Natural History & Science w hołdzie zmarłemu paleontologowi Martinowi Lockleyowi, który większą część swojej kariery poświęcił badaniu tropów i odcisków stóp dinozaurów.
Ślady dinozaurów opowiadają całą historię
Afryka i Ameryka Południowa zaczęły się dzielić około 140 milionów lat temu, powodując pęknięcia w skorupie ziemskiej zwane szczelinami, które otwierały się wzdłuż wcześniej istniejących słabości. Gdy płyty tektoniczne pod Ameryką Południową i Afryką się rozchodziły, magma z płaszcza Ziemi unosiła się na powierzchnię, tworząc nową skorupę oceaniczną, gdy kontynenty oddalały się od siebie. I ostatecznie Ocean Atlantycki Południowy wypełnił pustkę między tymi dwoma nowo ukształtowanymi kontynentami.
Znaki niektórych z tych ważnych wydarzeń były widoczne w obu miejscach, w których znaleziono ślady dinozaurów – w regionie Borborema w północno-wschodniej części Brazylii i w Kotlinie Koum w północnym Kamerunie. Półrówne baseny – struktury geologiczne utworzone podczas ryftowania, gdy skorupa ziemska się rozrywa i tworzą się uskoki – znajdują się w obu obszarach i zawierają starożytne osady rzeczne i jeziorne. Oprócz śladów dinozaurów osady te zawierają skamieniały pyłek, który wskazuje na wiek 120 milionów lat.
Zanim połączenie kontynentalne między Afryką a Ameryką Południową zostało przerwane, „rzeki płynęły, a jeziora powstawały w basenach” – powiedział Jacobs. „Rośliny karmiły roślinożerców i utrzymywały łańcuch pokarmowy. Błotniste osady pozostawione przez rzeki i jeziora zawierają ślady dinozaurów, w tym mięsożerców, co dowodzi, że te doliny rzeczne mogły zapewniać konkretne szlaki, którymi życie mogło przemieszczać się przez kontynenty 120 milionów lat temu”.